«Χούντα είναι – θα περάσει; Τα κινηματογραφικά Επίκαιρα της Δικτατορίας (1967-1974)», ο τίτλος του βιβλίου, με την υπογραφή του Φώτου Λαμπρινού (εκδ. «Καστανιώτη»). «Με κυρίαρχο υλικό τα κρατικά κινηματογραφικά Επίκαιρα επιδιώκεται ο σχολιασμός της εικόνας που το καθεστώς παράγει και διανέμει σ’ όλη τη χώρα (ακόμα και μετά την εμφάνιση της τηλεόρασης) ως μέσου προπαγάνδας». Από τον Λαμπρινό της πείρας, της γνώσης και της καταγραφής – είτε με τον φακό, είτε με τον γραφτό, όπως εν προκειμένω, λόγο.
Ενα (άλλο) βιβλίο αφιερωμένο σε σκηνοθέτες, κυρίως του θεάτρου, που όταν αποσύρονται ή φεύγουν απ’ τη ζωή δεν απομένουν παρά στη μνήμη εκείνων που απόλαυσαν τις παραστάσεις τους. «Ελληνες σκηνοθέτες του 20ού αιώνα» ο τίτλος – επιμέλεια Θανάσης Θ. Νιάρχος (εκδ. «Τόπος»). Τριάντα τέσσερις τεθνεώτες, μέσα από κείμενα ομοτέχνων και κριτικών. Από τον Φώτο Πολίτη, τον Βασίλη Ρώτα, τον Δημήτρη Ροντήρη, τον Κάρολο Κουν και τον Αλέξη Μινωτή, ώς τον Μίνω Βολανάκη και τον Λευτέρη Βογιατζή. «Συγγραφείς της παράστασης» τους αποκαλεί προλογίζοντας η Δηώ Καγγελάρη, «Καλειδοσκόπιο συναντήσεων», κατά τον Βασίλη Παπαβασιλείου.
Και μια βιογραφία του Γιώργου Ζαμπέτα (1925-1992), από την κόρη του, Κατερίνα Γ. Ζαμπέτα: «Γιώργος Ζαμπέτας – Βαθιά στη θάλασσα να πέσω…», οργάνωση υλικού και επεξεργασία Γιώργος Π. Τσάμπρας – μαζί μ’ ένα cd με σπάνιες ηχογραφήσεις (εκδ. «Αγκυρα»). Καλαίσθητη, εικονογραφημένη, διαβαστερή βιογραφία ενός ιδιοφυούς λαϊκού τραγουδοποιού, ερμηνευτή και δεξιοτέχνη μπουζουξή, συν θυμόσοφου με διαχρονικές ατάκες. «Ανθρωπος γήινος και την ίδια στιγμή, χωρίς να το δείχνει, άγγελος», γράφει ο Λευτέρης Παπαδόπουλος.
ΚΑΙ… Για να μην πάμε αδιάβαστοι.
