→Η Λιβύη επιχειρεί να ανακτήσει τον έλεγχο της πετρελαϊκής βιομηχανίας, απειλώντας με αντίποινα όσα πλοία πλησιάσουν λιμάνια που ελέγχονται από αντάρτες για να φορτώσουν πετρέλαιο

Του Γιώργου Τσιάρα

Τελεσίγραφο προς τα ξένα δεξαμενόπλοια που επιχειρούν να φορτώσουν πετρέλαιο στα κατειλημμένα από αντικυβερνητικες δυνάμεις λιμάνια της χώρας, απηύθυνε χτες ο πρωθυπουργός της Λιβύης Αλι Ζεϊντάν. Συγκεκριμένα ο Λίβυος ηγέτης προειδοποίησε ότι το πολεμικό ναυτικό «ενδέχεται να βυθίσει» τα πλοία που θα επιχειρήσουν να φορτώσουν λαθραία πετρέλαιο από τα κατειλημμένα λιμάνια της χώρας.

«Οποιαδήποτε χώρα ή εταιρεία ή συμμορία προσπαθήσει να στείλει πετρελαιοφόρα για να πάρουν πετρέλαιο από τα κατειλημμένα λιμάνια χωρίς προηγουμένως να ενημερώσει την Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου (NOC), να ξέρει ότι θα τους αντιμετωπίσουμε, ακόμη και αν αναγκαστούμε να τους καταστρέψουμε ή να τους βυθίσουμε. Προειδοποιούμε όλες τις χώρες ότι δεν θα υπάρξει ανοχή» υπογράμμισε ο Ζεϊντάν.

Ο Ζεϊντάν δεν μίλησε «στον αέρα»: τη Δευτέρα πολεμικό πλοίο της Λιβύης έριξε προειδοποιητικές βολές εναντίον ενός πετρελαιοφόρου με σημαία Μάλτας που προσέγγισε για να φορτώσει παράνομα πετρέλαιο στο κατειλημμένο από αντάρτες λιμάνι Ες Σίντερ, στην ανατολική Λιβύη. Το τάνκερ, με την ονομασία Baku, αρνήθηκε να σταματήσει έως ότου ήχησαν τα κανόνια: αμέσως και άλλαξε ρότα προς τη Μάλτα σε ένα λιμάνι που ελέγχεται από ενόπλους.

Ποιοι είναι όμως αυτοί οι «ένοπλοι διαδηλωτές», που στην ουσία αμφισβητούν την εξουσία της Τρίπολης; Πρόκειται για ομάδες αυτονομιστών που μετά τον εμφύλιο και την ανατροπή του Καντάφι διατήρησαν τον οπλισμό τους και σήμερα έχουν επιβάλει με τη βία τον δικό τους νόμο σε περιοχές-κλειδιά της χώρας – ιδίως στις κεντρικές και ανατολικές επαρχίες που πρωτοστάτησαν στην εξέγερση του 2011. Οι πολιτοφυλακές αυτές έχουν βέβαια τη δική τους ατζέντα, που ξεκινά και τελειώνει στην εκμετάλλευση των κερδών από τις πωλήσεις πετρελαίου: ήδη εδώ και έξι μήνες έχουν θέσει υπό τον έλεγχό τους τρία στρατηγικής σημασίας εξαγωγικά λιμάνια της χώρας (Ρας Λανούφ, Ες Σίντερ και Ζουμπεϊτίνα), όπου καταλήγουν ισάριθμοι πετρελαιαγωγοί.

Στην ουσία η μετέωρη κυβέρνηση της Τρίπολης –και οι ξένοι «σπόνσορές» της– επιχειρούν να ανακτήσουν τον έλεγχο της πετρελαϊκής βιομηχανίας και να σταματήσουν τη «βαλκανοποίηση». Σε αυτό το πλαίσιο φύλαρχοι της περιοχής σε ρόλο μεσολαβητή έχουν αρχίσει από τον Δεκέμβριο επαφές με τον ηγέτη των αυτονομιστών και ήρωα της εξέγερσης, Ιμπραήμ Τζάθραν, προκειμένου να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση – κάτι που ώς τώρα δεν φαίνεται να έχει επιτευχθεί.