O νεότερος αδελφός τής γνωστής τζαζ οικογένειας έρχεται στην Αθήνα για να μας μυήσει στους ήχους του βιμπράφωνου και να εξερευνήσει τα παραδοσιακά μας τραγούδια

Tου Δημήτρη Κανελλόπουλου

Το να έχεις έναν Μαρσάλις απέναντί σου είναι σημαντικό, έστω κι αν αυτός δεν είναι ο Γουίντον αλλά ο αδελφός του, ο Τζέισον, ο οποίος από αύριο μέχρι και την Κυριακή θα εμφανίζεται στο Half Note. Προς Θεού, δεν θέλω να μειώσω τον Τζέισον, το αντίθετο μάλιστα, είναι ένας εξαιρετικός καλλιτέχνης. Αλλά σαν τον Γουίντον δεν είναι κανένας Μαρσάλις. Και υπάρχει και ο Μπράνφορντ, μην τον ξεχνάμε, άλλος σπουδαίος αδελφός κι αυτός. Με τον πατέρα τους τον Ελις, δάσκαλο μουσικής από τους πιο ονομαστούς, να είναι ο πατριάρχης μιας καθ’ όλα μουσικής οικογένειας. Τους σκέφτεστε την Ημέρα των Ευχαριστιών στην Αμερική να συγκεντρώνονται όλοι γύρω από το τραπέζι της οικογένειας; Τους σκέφτεστε να ρίχνει κάποιος την ιδέα να παίξουν ένα… τραγουδάκι; Συναυλία πολλών αστέρων που πολλοί θα ήθελαν να δουν!

Τέλος πάντων, εμείς από αύριο θα δούμε τον Τζέισον. Βιμπραφωνίστας είναι πλέον, αλλά ξεκίνησε από ντράμερ. Το 2009 άλλαξε όργανο. «Το βιμπράφωνο δεν χωράει λάθη, πρέπει να παίζεις σωστά τη μελωδία», λέει στην «Εφ.Συν.», εξηγώντας μας τη διαφορά: «Αντιθέτως, στα ντραμς αυτό δεν γίνεται φανερό. Και είναι και πιο περίπλοκος ο συγχρονισμός του βιμπραφωνίστα με τους υπόλοιπους μουσικούς σε μια μπάντα – οι νότες πρέπει να είναι πλήρως ευθυγραμμισμένες με τη μελωδία».

Και τι λέει για το βάρος του ονόματος που φέρει; «Με βοήθησε στην καριέρα μου η αναγνωρισιμότητά του, σαφώς. Οπως με βοήθησε και στην τελειοποίηση της τεχνικής μου το γεγονός ότι προέρχομαι από αυτή την οικογένεια. Απέκτησα φήμη πριν ακόμα ξεκινήσω την καριέρα μου. Το μόνο αρνητικό που μπορώ να σκεφτώ είναι η δυσκολία να αποκτήσω τον δικό μου μουσικό προσανατολισμό όταν υπάρχουν γύρω τόσες ισχυρές γνώμες και απόψεις». Ο ανταγωνισμός σε μια μουσική οικογένεια λειτουργεί δημιουργικά; «Γενικά ο ανταγωνισμός βοηθάει στην έμπνευση. Μια σπουδαία μπάντα ή ένας εξαιρετικός μουσικός σε κινητοποιεί να γράψεις κι εσύ καλύτερη μουσική. Και φυσικά, πιο σημαντικό είναι να είσαι εμπνευσμένος μουσικός από το να είσαι απλώς καλός μουσικός».

Ο Τζέισον έκανε από παιδί τα πρώτα του βήματα στα ντραμς αναπτύσσοντας ένα ιδιαίτερο πολυρυθμικό στιλ. Και συνέχισε τις σπουδές του αργότερα στα κλασικά κρουστά. Το στιλ του είναι τζαζ, αλλά παίζει και φανκ, φιούζιον, λάτιν κ.ά. Παλιότερα τουλάχιστον, όταν συμμετείχε στους Los Hombres Calientes. Στην πορεία στράφηκε προς την τζαζ και συνεργάστηκε με τον πιανίστα Μάρκους Ρόμπερτς. Είναι ο μικρότερος από τα αδέλφια. Και απολαμβάνει την τζαζ, να παίζει τζαζ. Ετσι μας λέει.

Τον ρωτάω αν πιστεύει πως υπάρχουν ακόμα ανεξερεύνητα πεδία στη μουσική. «Σίγουρα. Υπάρχουν πολλά που μπορούν να γίνουν, ειδικά με την παραδοσιακή μουσική. Τα παραδοσιακά στοιχεία είναι πολλά και παίρνουν συνήθως αφηρημένες κατευθύνσεις. Υπάρχουν πολλές και διαφορετικές μουσικές παντού, σε όλο τον κόσμο. Και όσο περισσότερο τις μαθαίνουμε, τις γνωρίζουμε, τόσο πιο πολύ συνειδητοποιούμε τις δυνατότητες που έχει η μουσική και είναι ατελείωτες».

Ευκαιρία τώρα που έρχεται ο Τζέισον να εξερευνήσει λίγο και τα δικά μας παραδοσιακά τραγούδια – σίγουρα θα βρει πολλά. «Η ελληνική είναι μία τις πολλές μουσικές παγκοσμίως που θέλω να μάθω. Και πιστεύω πως έχω να διδαχτώ πολλά». Στο Half Note θα παίξει, όπως μας λέει, τον τελευταίο του δίσκο «In a World of Mallets», τραγούδια από το επικείμενο άλμπουμ του, αλλά και διασκευές σε τζαζ στάνταρ. Τις λες τις συναυλίες αυτές και δωρεάν τζαζ μαθήματα, έτσι;

* IΝFO: Half Note Jazz Club, Τριβωνιανού 17, Μετς. Πέμπτη 16/1 & Κυριακή 19/1 στις 21.30 – Παρασκευή 17/1 & Σάββατο 18/1 στις 22.30. Εισιτήρια: 20 ευρώ (bar) – 25 ευρώ (σε τραπέζι, Β ζώνη) – 29 ευρώ (σε τραπέζι, Α ζώνη).

d.kanellopoulos@efsyn.gr