→Ο Πάπας Φραγκίσκος επιβάλλει ουσιαστική διαφάνεια στο εσωτερικό της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, ζητά δηλαδή λιγότερο κοσμικούς και πιο ουσιαστικούς καρδινάλιους

Ο Πάπας Φραγκίσκος δεν σταματά, η «επανάστασή του» συνεχίζεται, σε καθημερινή βάση. Η τελευταία είδηση αφορά την αντικατάσταση τεσσάρων από τους πέντε καρδινάλιους που συνθέτουν την επιτροπή ελέγχου της τράπεζας του Βατικανού ΙOR.

Ο μόνος υψηλόβαθμος κληρικός ο οποίος παραμένει στη θέση του είναι ο Γάλλος Ζαν Λουί Τοράν. Ολοι οι υπόλοιποι απηλλάγησαν του βάρους και της ευθύνης που έφεραν έως τώρα. Με τον Τοράν θα κληθούν να συνεργαστούν, στο εξής, ο αρχιεπίσκοπος της Βιέννης, Κρίστοφ Σένμπορν, εκείνος του Τορόντο, Τόμας Κόλινς, ο «πρωθυπουργός» του Βατικανού, Πιέτρο Παρολίν, και ο πρωθιερέας της βασιλικής Εκκλησίας της Ρώμης «Σάντα Μαρία Ματζιόρε», Σάντος Αμπρίλ ι Καστέγιο.

Η αιτίας της κίνησης αυτής είναι προφανής: η επιτήρηση της λειτουργίας του IΟR είναι βασικής σημασίας για να μπορέσει ο Φραγκίσκος να επιβάλει ουσιαστική διαφάνεια στο εσωτερικό της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Πρόκειται για τον τραπεζικό οργανισμό που στο παρελθόν κατηγορήθηκε για ύποπτες κινήσεις που μπορούσαν να παραπέμψουν σε ξέπλυμα βρόμικου χρήματος και για λογαριασμούς με κατόχους που ήταν κάθε άλλο παρά απλό να εντοπιστούν.

Για τον λόγο αυτό, άλλωστε, τον περασμένο Ιούλιο ο Αργεντινός ποντίφικας διόρισε και μια επιτροπή που απαρτίζεται από μη εκκλησιαστικούς ειδικούς, η οποία και θα πρέπει να δώσει βασικής σημασίας συμβουλές (ύστερα από εμπεριστατωμένη έρευνα) σχετικά με το πώς πρέπει να λειτουργήσει στο μέλλον η τράπεζα του Βατικανού, ώστε να αποφευχθούν σπατάλες, να αυξηθεί η διαφάνεια και να μπορέσει να χαραχτεί μια μακρόπνοη, χρήσιμη στρατηγική. Το θάρρος του Πάπα αυτού, όμως, προκύπτει και από πιο μικρές παρεμβάσεις, που έχουν μεγάλη σημασία για τη ζωή της Εκκλησίας της Ρώμης.

Για πρώτη φορά ένας ποντίφικας ζήτησε από τους υψηλόβαθμους καθολικούς κληρικούς να ασχοληθούν με μεγαλύτερη προσοχή με την επιλογή και την όλη πορεία ζωής των καλογραιών. Να διαπιστώνουν, δηλαδή, αν υπάρχει, όντως, πραγματική κλίση προς την εκκλησιαστική ζωή «για να μην παράγονται, τελικά, ανθρώπινα τέρατα».

Επαφή με το ποίμνιο, ενίσχυση του ανθρώπινου στοιχείου, μείωση και αλλαγή του πρωτοκόλλου. Στοιχεία που έχουμε μάθει να διακρίνουμε όλο και συχνότερα τους τελευταίους μήνες και τα οποία ενισχύθηκαν με την πρόσφατη επιλογή των δεκαέξι νέων καρδιναλίων από μέρους του ποντίφικα: οι περισσότεροι δεν ανήκουν σε μεγάλες επισκοπές. Δίδεται βάρος στο έργο τους, στο τι έχουν προσφέρει, με χειροπιαστό τρόπο, στην όλη ζωή της Εκκλησίας.

Για τον λόγο αυτό, επίσης, με ειδική επιστολή ο Πάπας Βεργκόλιο υπενθυμίζει πως το να γίνεσαι καρδινάλιος, δεν πρέπει να θεωρείται μια προαγωγή -δεν σημαίνει, δηλαδή, ότι κάνεις καριέρα- αλλά «είναι μια προσφορά που επιβάλλει να είμαστε πιο ενορατικοί και να αποκτήσουμε ακόμη μεγαλύτερη καρδιά». Ζητά δηλαδή λιγότερο κοσμικούς και πιο ουσιαστικούς καρδινάλιους. Λιγότερα επίσημα δείπνα και περισσότερη δράση. Δεν μένει παρά να δούμε αν το μήνυμα μπορέσει να ληφθεί όντως υπόψη με την πρέπουσα βαρύτητα και ταχύτητα, από όλους τους άμεσα ενδιαφερομένους.

Γ.Τσιάρας