Διαστάσεις επιδημίας έχει πάρει η σεξουαλική εκμετάλλευση ανήλικων ιθαγενών του Καναδά
Της Χριστίνας Πάντζου
Ηταν 2002 όταν στην επαρχία Μανιτόμπα του Καναδά υπήρξε κύμα εξαφανίσεων ανήλικων κοριτσιών, πολλές από τις οποίες βρέθηκαν αργότερα νεκρές. Ολες τους ήταν ιθαγενείς, ηλικίας 15-16 ετών, είχαν παγιδευτεί στα κυκλώματα των εμπόρων του σεξ και είχαν τον ίδιο προαγωγό. Η δημόσια κατακραυγή δεν στάθηκε επαρκής για να ληφθούν άμεσα μέτρα, ώστε να εκλείψει το φαινόμενο. Χρόνο με τον χρόνο νέες αποκαλύψεις επιβεβαιώνουν ότι η σεξουαλική εκμετάλλευση ανήλικων ιθαγενών κοριτσιών έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας, καταγγέλλει το Δίκτυο Επιζώντων Σεξουαλικής Εμπορίας (ΔΕΣΕ), οργάνωση που δημιουργήθηκε το 2007, όταν εξιχνιάστηκαν οι φόνοι 26 κοριτσιών που είχαν οδηγηθεί στην πορνεία, ενώ ακόμη 70 περιπτώσεις εξαφάνισης ανηλίκων, στην συντριπτική τους πλειονότητα ιθαγενείς και φτωχές, παρέμεναν ανεξιχνίαστες.
«Οι οικογένειές τους ξεσηκώθηκαν και για πρώτη φορά η κοινή γνώμη συνειδητοποίησε πως οι πόρνες έχουν οικογένειες και τις αγαπούν. Πήραν ανθρώπινη μορφή. Κι ένα κομμάτι της ανάκτησης της ανθρώπινης υπόστασης που τους είχαν αρνηθεί ήρθε από την αναγνώριση του γεγονότος ότι στη ρίζα της σεξουαλικής εκμετάλλευσης των ιθαγενών βρίσκεται η μακρόχρονη κακοποίηση και περιθωριοποίησή τους» λέει η Λόρι, δεύτερη γενιά ανήλικη πόρνη και μέλος του ΔΕΣΕ. Από τα μέσα του 1800 ο Καναδάς έκλεινε τα παιδιά των ιθαγενών σε οικοτροφεία που λειτουργούσαν υπό την εποπτεία της εκκλησίας, όπου άνθιζαν κακοποίηση, εγκατάλειψη και νόσοι αλλά και κυκλώματα που ωθούσαν τα κορίτσια στην πορνεία.
Το τελευταίο οικοτροφείο έκλεισε το 1998 και το 2008 η κυβέρνηση του Καναδά απολογήθηκε επίσημα για αυτήν την πολιτική. Πολύ αργά καθώς πλέον στον Καναδά τα κορίτσια των ιθαγενών αποτελούν τη μεγαλύτερη ομάδα ανήλικων που παγιδεύονται στον εμπόριο του σεξ, καταγγέλλει το Καναδικό Ιδρυμα Γυναικών (η δέκατη μεγαλύτερη οργάνωση γυναικών στον κόσμο) που οργανώνει εθνική καμπάνια για να καταγράψει την έκταση του προβλήματος και να προωθήσει νομοθεσία προστασίας των νέων κοριτσιών από τα δίκτυα της εξαναγκαστικής πορνείας.
«Μια συγγνώμη δεν αρκεί για τις χιλιάδες Λόρι. Οπως και η μάνα της μεγάλωσε στα διαβόητα οικοτροφεία, και όπως κι εκείνη έπεσε στα δίκτυα των προαγωγών στα 13 της. Συχνά η εμπορία πάει από γενιά σε γενιά. Είναι αυτό που έβλεπαν στην καθημερινότητά τους. Καθώς αυτά τα προγράμματα στέρησαν από τις οικογένειες των ιθαγενών υγιείς δεξιότητες ανατροφής των παιδιών τους, ο μόνος τρόπος για να σταματήσει η επιδημία είναι να σπάσουμε τη σιωπή. Να δώσουμε φωνή στις επιζώσες όχι μόνο για να μοιραστούν τις εμπειρίες τους, αλλά για να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι με πολιτικούς, αστυνομικούς, κοινωνικούς λειτουργούς ως ισότιμοι εταίροι ενός διαλόγου που θα αναζητήσει στρατηγικές για να σταματήσει η εμπορία ανθρώπων αλλά και για τον πλήρη σεβασμό και ένταξη των ιθαγενών».
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Κινητοποίηση για την απελευθέρωση της Αλέμου
Φυλακίστηκε ως τρομοκράτισσα, λόγω κριτικής στην κυβέρνηση της Αιθιοπίας
Εκκληση στη διεθνή κοινότητα απευθύνει η οργάνωση «Ασφαλής Κόσμος για τις Γυναίκες» με μια καμπάνια (http://www.asafeworldforwomen.org/campaigns/reeyot-alemu.html) συλλογής υπογραφών για την άμεση απελευθέρωση της βραβευμένης δημοσιογράφου Ριγιότ Αλέμου. Η 34χρονη δημοσιογράφος και δασκάλα, που πάσχει από καρκίνο του μαστού, φυλακίστηκε με βάση τον αμφιλεγόμενο αιθιοπικό νόμο περί τρομοκρατίας επειδή απλώς τόλμησε να επικρίνει την αδιαλλαξία της κυβέρνησης. Τον Ιούνιο του 2011 συνελήφθη βίαια στο σχολείο όπου εργαζόταν. Λίγες ημέρες πριν είχε γράψει ένα άρθρο στο οποίο ασκούσε κριτική στο κυβερνών κόμμα για τον τρόπο χρηματοδότησης ενός φράγματος και παρομοίαζε τον τότε πρωθυπουργό της Αιθιοπίας Ζενάουι με τον Μουαμάρ Καντάφι. Αυτό ήταν αρκετό για να κατηγορηθεί ότι στηρίζει κάποια τρομοκρατική οργάνωση (η οποία ουδέποτε κατονομάστηκε). Κρατήθηκε επί μήνες έως τη δίκη της χωρίς να της επιτρέψουν να έχει επαφή με συνηγόρους ή να ξέρει για τι κατηγορείται, ενώ οι μάρτυρες κατηγορίας ήταν ανώνυμοι. Οι εισαγγελικές αρχές κατέθεσαν ως αποδείξεις της εγκληματικής δράσης της άρθρα στα οποία επέκρινε τον πρωθυπουργό και τηλεφωνικές συνομιλίες της σχετικά με τη διοργάνωση μιας πορείας ειρήνης, στη βάση των οποίων κρίθηκε ένοχη για ενθάρρυνση τρομοκρατίας και καταδικάστηκε σε 14ετή κάθειρξη. Εφετείο μείωσε την ποινή της στα πέντε χρόνια. Παρά τη σοβαρή κατάσταση της υγείας της οι αρχές αρνήθηκαν να της απονείμουν χάρη απαιτώντας ως προϋπόθεση να καταδώσει συναδέλφους της που «επίσης μετέχουν σε ανάλογες τρομοκρατικές δραστηριότητες». Το 2012 το διεθνές ίδρυμα «Γυναίκες και Μίντια» την τίμησε με το βραβείο Τόλμης στη Δημοσιογραφία «για το σθένος της να αρνηθεί την αυτολογοκρισία, να αρνηθεί να απολογηθεί επειδή γράφει την αλήθεια, έστω κι αν το τίμημα είναι η στέρηση της ελευθερίας της». Πέρσι τιμήθηκε επίσης με το διεθνές βραβείο Ελευθερίας του Τύπου «Γκιγέρμο Κάνο» της UNΕSCO. «Πιστεύω ότι πρέπει να συμβάλω κάπως ώστε να έρθει ένα καλύτερο μέλλον… Υπάρχουν πολλές αδικίες και καταπίεση στην Αιθιοπία και δεν μπορώ παρά να εναντιώνομαι σε όλα αυτά και μέσα από τα άρθρα μου να τα αποκαλύπτω» λέει η δασκάλα, που παραδίδει μαθήματα δημοσιογραφικού ήθος και δεοντολογίας.
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Wonder-Αμαζόνα με διαφορά στήθους
Από τον περασμένο μήνα όταν και επιβεβαιώθηκε η παρουσία της Wonder Woman στην ταινία «Batman vs. Superman» του Ζακ Σνάιντερ, οι αντιδράσεις δεν έχουν κοπάσει. Από τη μια εξαίρεται η πρωτοβουλία καθώς η «θαυμαστή» ηρωίδα, που μάχεται για τη δικαιοσύνη, την ειρήνη και την ισότητα των φύλων, δεν έχει εμφανιστεί ποτέ στη μεγάλη οθόνη.
Περισσότερα από 70 χρόνια μετά την πρώτη εμφάνιση της Wonder Woman στον κόσμο των κόμικς, το Χόλιγουντ ακόμη να αποφασίσει να αφιερώσει μια ταινία σε μία από τις πιο επιτυχημένες διαχρονικά ηρωίδες των κόμικς, που σήμερα πουλά περισσότερα από 1 εκατ. δολάρια τον χρόνο σε έντυπα. «Μια λάθος προσέγγιση θα ήταν καταστροφική» δικαιολογούνται ειδήμονες της χολιγουντιανής βιομηχανίας σαν τον Σκοτ Χιούβερ. «Δεν έχει μόνο τις ιδιότητες ενός τυπικού υπερήρωα. Φέρνει μια αίσθηση γυναικείας ενδυνάμωσης, ακόμη και φεμινισμού. Και αυτό δυσχεραίνει τα πράγματα με δεδομένη την υπερσεξουαλική εικόνα που έχουν πλάσει γι’ αυτήν».
Είναι αυτή ακριβώς η εικόνα που εξηγεί τις αντιδράσεις πολλών φαν του είδους για την επιλογή της Ισραηλινής ηθοποιού Γκαλ Γκανότ η οποία θα ενσαρκώσει την ηρωίδα. Δεν τους ενοχλεί η ερμηνευτική της δεινότητα ή η ικανότητά της να χειρίζεται το λάσο της αλήθειας, αλλά η έλλειψη καμπυλών και ιδίως υπερτροφικού στήθους. «Είναι πολύ αδύνατη και πλακουτσωτή» γράφουν απαξιωτικά πολλά ΜΜΕ πρόθυμα να υψώσουν τη φωνή τους στους ουρανούς για αυτή την ιεροσυλία. Ενας μάλιστα δημοσιογράφος τη ρώτησε προσβλητικά: «Η Wonder Woman έχει μεγάλο στήθος, τώρα αλλάζει αυτό το χαρακτηριστικό της;» Η απάντησή της ήταν εξαιρετική. «Καθεμία μπορεί να αγοράσει ένα ζευγάρι μαστούς για 2.000 δολάρια. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Η Wonder Woman δεν στηρίζεται στην εμφάνισή της αλλά στο ήθος της. Είναι μια Αμαζόνα και η Ιστορία μάς λέει πως αυτές οι γυναίκες είχαν μόνο ένα στήθος. Ετσι αν πραγματικά θέλαμε να είμαστε αυστηροί με όσα απαιτεί ο χαρακτήρας, αυτό μάλλον θα σας φάνταζε προβληματικό».
