Ινδία Της Χριστίνας Πάντζου
Το κύμα ομαδικών βιασμών δεν έχει τέλος στην Ινδία, όπου αυτήν την εβδομάδα μια 22χρονη γυναίκα βιάστηκε δημόσια από 13 άντρες κατ' εντολήν του συμβουλίου γερόντων του χωριού της. Με αυτή την «ποινή» αποφάσισε το συμβούλιο να τιμωρήσει τη νέα γυναίκα για «ανάρμοστη σχέση», επειδή ένας άντρας από γειτονικό χωριό εθεάθη στο σπίτι της.
Το συμβούλιο των γερόντων, γνωστό και ως «επιτροπή παραπόνων», είναι ένα άτυπο σώμα που στηρίζεται στην παράδοση και δεν έχει καμιά νομική οντότητα στο ινδικό δίκαιο. Αλλά αυτά τα παράνομα δικαστήρια επιβιώνουν σε πολλές αγροτικές περιοχές της Ινδίας επιβάλλοντας απεχθείς ποινές σε όποιον θεωρούν ότι παραβιάζει τα κοινωνικά ήθη και συχνά υποχρεώνοντας οικογένειες να διαπράξουν βίαια εγκλήματα για να «σώσουν την τιμή» της κοινότητας.
Το συμβούλιο οδήγησε τους δυο νέους στην πλατεία του χωριού, τους έδεσε σε δύο δέντρα και τους ζήτησε να πληρώσει καθένας τους ένα πρόστιμο 400 δολαρίων για το «έγκλημά» τους. Ο άντρας δεσμεύτηκε να πληρώσει και αφέθηκε ελεύθερος. Αλλά η οικογένεια της νεαρής δεν είχε χρήματα και ως αντίποινα το συμβούλιο διέταξε τον δημόσιο ομαδικό βιασμό της. Μετά από καταγγελίες της κοπέλας, που νοσηλεύεται σε σοβαρή κατάσταση, οι αστυνομικές αρχές συνέλαβαν και τους 13 βιαστές της, ανάμεσά τους και τον αρχηγό του χωριού.
Πριν από μερικά χρόνια, σε παρόμοιο περιστατικό, το συμβούλιο των γερόντων υποχρέωσε μια έφηβη να περπατήσει σε όλο το χωριό γυμνή επειδή κατηγορήθηκε ότι είχε σχέση με νεαρό από γειτονική κοινότητα. Ο βιασμός έγινε σε χωριό της δυτικής Βεγγάλης, όπου πρόσφατα ένα 16χρονο κορίτσι βιάστηκε δύο φορές από συμμορία που την έλουσε έπειτα με βενζίνη και την έκαψε ζωντανή, ενώ την περασμένη εβδομάδα ακόμη μια γυναίκα απήχθη και βιάστηκε από πέντε άντρες. Η Πολιτεία, σύμφωνα με τις επίσημες στατιστικές, ήταν πρώτη σε εγκλήματα κατά των γυναικών το 2011 και το 2012.
«Αυτό το περιστατικό καταδεικνύει πόσο αυτά τα μη εκλεγμένα συμβούλια ανδρών ελέγχουν ακόμη σήμερα τη ζωή των γυναικών της Ινδίας», δήλωσε στο AFP η Καβίτα Κρίσναν, γραμματέας της Πανινδικής Ενωσης Προοδευτικών Γυναικών. «Απλώς επιβεβαιώνει το βαθύ χάσμα ανάμεσα στο Σύνταγμα και την κοινωνία μας. Αυτή η νοοτροπία δεν απαντάται μόνο στις απόμακρες αγροτικές περιοχές, αλλά κυριαρχεί και στις μεγαλουπόλεις. Είναι βαθιά ριζωμένη στην κοινωνία μας και στο σύστημα των καστών».
Τον περασμένο μήνα έκλεισε ένας χρόνος από τον ομαδικό βιασμό 23χρονης σε λεωφορείο του Δελχί που ξεσήκωσε κύμα οργής και διαδηλώσεων στη χώρα, προκάλεσε διεθνείς επικρίσεις, ακόμη και συστάσεις από τον ΟΗΕ και έφερε πληθώρα υποσχέσεων για «πάταξη» του φαινομένου. Αλλά η πραγματικότητα δείχνει πως ελάχιστα έχουν αλλάξει από τότε. Μια νέα μονάδα έκτακτης ανάγκης για θέματα σεξουαλικής βίας, υπηρεσία ταξί αποκλειστικά για γυναίκες, ειδική εφαρμογή κατά του βιασμού σε smart phones, ακόμη και η αυστηρότερη νομοθεσία, η ποινικοποίηση της παρενόχλησης, η επίσπευση των δικών ή η θανατική καταδίκη κάποιων βιαστών δεν έχουν σταθεί ικανές να μειώσουν τη βία κατά των γυναικών.
