ΦΟΥΛ ΕΠΙΘΕΣΗ Του Ν. Ασημακόπουλου
Δεν είχα γράψει τόσες μέρες λέξη για Σισέ, μην τυχόν και… χαλάσω τη μεταγραφή!
Εβλεπα την πρεμούρα που είχε πιάσει όλο εκείνο το σύστημα που καθοδηγεί τον Αλαφούζο και κατ' επέκταση τον Παναθηναϊκό, μαζί με κάποιους πανηγυρτζήδες της ευρύτερης «πράσινης» οικογένειας και δεν μου έκανε καρδιά να το… υπονομεύσω όλο αυτό με… μίζερες προσεγγίσεις. Περίμενα.
Είχα διαβάσει, για παράδειγμα, πως μόλις έφτασε το περασμένο Σάββατο η ομάδα στα Γιάννινα, βρέθηκαν στο αεροδρόμιο καμιά 20αριά παιδάκια που… απαιτούσαν από τον πρόεδρο: «Φέρε μας πίσω τον Σισέ», του έλεγαν!
Ο Αλαφούζος, υποστηρίζει το ίδιο ρεπορτάζ, «απάντησε με ένα χαμόγελο», αφού «γνωρίζει πολύ καλά ότι επιθυμία όλων των πράσινων οπαδών είναι ο Γάλλος φορ να φορέσει ξανά τη φανέλα με το τριφύλλι».
Οταν λέμε «όλων», εννοούμε… εκείνων των 20 που μαζί με καμιά χιλιάδα άλλους χαζοχαρούμενους (σύνολο 1020!) γούσταραν να τρέξουν στο αεροδρόμιο και να πανηγυρίσουν τον ερχομό του σούπερ σταρ, ανίκανοι να καταλάβουν τι θα μπορούσε να φέρει στο μέλλον για την ομάδα μια τέτοια κίνηση μέσα κι έξω από τα αποδυτήρια. Αλλωστε, το πιο σπουδαίο γι' αυτούς ήταν πως θα «την έβγαιναν» και στους Ολυμπιακούς, καθώς τους βλέπουν από απόσταση καμιά εικοσαριά βαθμών και δεν έχουν άλλο τρόπο να τους πλησιάσουν.
Το σοβαρό ερώτημα, βέβαια, παραμένει: Είναι ποτέ δυνατόν με τέτοιες πανηγυρτζίδικες πολιτικές που τις επιβάλλουν οι μυαλοφυγόδικοι οργανωμένοι να ξεκολλήσει ο Παναθηναϊκός από τον πάτο; Γιατί εδώ και ένα μήνα βλέπουμε πολλά και διάφορα κωμικοτραγικά:
* Να βγάζει ο προέδρος στη σέντρα κάποιους παίκτες επειδή αποφάσισε να τους διώξει. Βύντρα, Σπυρόπουλο, Μπουμσόνγκ, Χριστοδουλόπουλο… Από κοντά και ο Λέτο που ψάχνουν τρόπο να ξεφορτωθούν το βαρύ του συμβόλαιο.
* Να τους παραγγέλνει ο Αλαφούζος να βρουν ομάδα και να κάνουν μετά διακανονισμό μαζί του για να φύγουν.
* Να πηγαίνουν να συζητήσουν και, αντί να τους δίνει τις αποζημιώσεις τους, να αρχίζει διάφορα παζάρια με περικοπές που κανένας δεν έχει διάθεση να δεχθεί.
* Να ξαναγυρίζουν σε λίγες μέρες όλοι αυτοί οι φευγάτοι και σταμπαρισμένοι ποδοσφαιριστές κανονικά στις προπονήσεις, με την προοπτική να… παίξουν βασικοί στο επόμενο παιχνίδι!
* Και το αποκορύφωμα, να μπαίνει μπροστά σ' αυτή την προσπάθεια ένας γραφικός, ο οποίος το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να μαθαίνει στους παίκτες πώς πηδάνε και κατουράνε τα λιοντάρια.
Α! Υπάρχει κι ένας φουκαράς Καζιγιάμα που περιμένει «από ώρα σε ώρα» να αδειάσει θέση ξένου για να μπορέσει να παίξει, μέχρι να συνειδητοποιήσει ότι πέρασαν δύο εβδομάδες κι ακόμη δεν ξέρει ποιο μπορεί να είναι το… ευρωπαϊκό μέλλον που ονειρεύτηκε, με όλους αυτούς τους αστείους που έχει μπλέξει.
Και τώρα να ρωτήσω: Αν σε οποιαδήποτε άλλη εταιρεία του Αλαφούζου γίνονταν όλα αυτά μαζεμένα, δεν θα είχαν απολυθεί όλα τα στελέχη που έκαναν τις απανωτές γκάφες – από το θέμα Σισέ, μέχρι την επιστροφή του Βύντρα που είναι έτοιμος να… ξαναπαίξει;
Κι ο πρώτος που θα απολυόταν δεν θα ήταν ο… ίδιος ο Αλαφούζος;
Και μη μιλήσουμε πάλι για τα χρέη που φουσκώνουν, το δάνειο το οποίο (δεν) θα πάρει η ΠΑΕ ή την επιστροφή στη Λεωφόρο. Μικρές λεπτομέρειες είναι, που δεν φαίνεται να ενδιαφέρουν μια ομάδα που την κυβερνάει ο λαός της. Γιατί όταν ο λαός θέλει Σισέ… πάει και τελείωσε. Σισέ, αεροδρόμιο και τα μυαλά στα κάγκελα!
