Το Φαρμακονήσι δεν αποτελεί εξαίρεση αφού οι βίαιες επαναπροωθήσεις των μεταναστών συνιστούν την πάγια τακτική των ελληνικών διωκτικών αρχών στη στεριά και στη θάλασσα

Του Δημήτρη Αγγελίδη

Ακόμα και οι «νόμιμες» επαναπροωθήσεις, τις οποίες παραδέχεται η κυβέρνηση (εντοπισμός των μεταναστών όσο βρίσκονται ακόμα στα τουρκικά ύδατα και ειδοποίηση του τουρκικού Λιμενικού να τους γυρίσει πίσω), δηλαδή οι «απαγορευμένες πολιτικές αποτροπής» για τις οποίες καμάρωνε στη Βουλή ότι νομιμοποίησε ο πρωθυπουργός, είναι στην πραγματικότητα παράνομες καθώς παραβιάζουν στην πράξη θεμελιώδη δικαιώματα. Αλλά μετά το Φαρμακονήσι και την τόσο προκλητική απαξίωση της ανθρώπινης ζωής, ακούγεται πια πολυτέλεια η συζήτηση για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Εκδήλωση για τους πρόσφυγες

Ετσι, η εκδήλωση που οργάνωσε χθες το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες για να παρουσιάσει την «υπόθεση Hirsi Jamaa κατά Ιταλίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα» (ότι ένα κράτος, ακόμα και αν επιχειρεί σε διεθνή ή ξένα ύδατα, έχει την υποχρέωση να τηρεί τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα οποία δεν τίθενται υπό την αίρεση της φύλαξης των συνόρων, όσο αναγκαία κι αν είναι αυτή), γρήγορα στράφηκε στο Φαρμακονήσι και την άτυπη πολιτική βίαιων επαναπροωθήσεων.

Ο Καρλ Κοπ, ιθύνων νους της γερμανικής οργάνωσης ProAsyl, που έχει καταγράψει δεκάδες μαρτυρίες επαναπροωθήσεων, θύμισε στους παρευρισκόμενους άλλες τρεις επιχειρήσεις επαναπροώθησης στο Φαρμακονήσι. Η πρόσφατη έκθεση της οργάνωσης καταγράφει 91 μαρτυρίες για περισσότερες από 2.000 επαναπροωθήσεις. Σε εννιά περιπτώσεις, η κακομεταχείριση των αρχών προς τους μετανάστες κινείται στα όρια του βασανισμού.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η Αλεξία Τσούνη από τη Διεθνή Αμνηστία. Θύμισε πως, από τον Αύγουστο του 2012, τουλάχιστον 136 μετανάστες και πρόσφυγες έχουν πνιγεί σε δώδεκα γνωστά ναυάγια στο Αιγαίο. Πρόσφατη έκθεση της οργάνωσης περιγράφει πώς έσχιζαν τη βάρκα των μεταναστών οι λιμενικοί ή πώς έπαιρναν τη μηχανή και παρατούσαν τη βάρκα ακυβέρνητη καταμεσής της θάλασσας. Η κ. Τσούνη μίλησε και για τον «εγκληματικό φράχτη» στον Εβρο, ο οποίος δεν καταφέρνει να αποτρέψει τους ανθρώπους από τη διέξοδο της μετανάστευσης, κάνει όμως τη διαδικασία πολύ πιο επικίνδυνη για τη ζωή των ανθρώπων.

Αυτό θα ήταν ίσως σκόπιμο να το θυμηθεί ο Γιώργος Παπανδρέου, επί πρωθυπουργίας του οποίου έγινε ο φράχτης, για να συνεκτιμήσει την ευθύνη των δικών του κυβερνήσεων για το ναυάγιο μαζί με την ευθύνη του σημερινού υπουργού Ναυτιλίας, τον οποίο κατήγγειλε.

Ο ανεξάρτητος δημοσιογράφος Απόστολος Φωτιάδης περιέγραψε τα τεράστια συμφέροντα και τις διασυνδέσεις της ευρωπαϊκής στρατιωτικής βιομηχανίας που κρύβονται πίσω από το δόγμα της Ευρώπης–φρούριο.

«Οι ευθύνες να αναζητηθούν όχι μόνο στα μέλη του Λιμενικού αλλά και στις πολιτικές εντολές που σίγουρα δίνονταν από ψηλά» είπε η Ματίνα Κατσίβελη, συντονίστρια της Επιτροπής Συμπαράστασης Μεταναστών και Προσφύγων Λέρου. Εξήρε την ανθρώπινη πλευρά των λιμενικών του νησιού, που στέκονται στο πλευρό των μεταναστών, όταν δεν υπονομεύεται το έργο τους από την έλλειψη μέσων ή από πολιτικές εντολές.

Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση εξακολουθεί να παίζει το παιχνίδι της άρνησης και της συγκάλυψης, πάγια άλλωστε πρακτική της. Μόλις το καλοκαίρι αποκαλούσαν «Τούρκο πράκτορα» τον Σύρο πρόσφυγα που κρατούνταν στη Σάμο και δεν τον πίστευαν όταν τους εξηγούσε απεγνωσμένα πως έχει χάσει τη γυναίκα και τα παιδιά του σε δύσβατη περιοχή. Στην πρόσφατη περίπτωση επαναπροώθησης 139 προσφύγων στο Πραγγί της Ορεστιάδας, για την οποία είχε δημοσιεύσει τότε μαρτυρία η «Εφ.Συν.», η αστυνομία διακινεί το σενάριο πως επίτηδες, λέει, οι μετανάστες χρησιμοποιούν σήμα ελληνικών εταιρειών κινητών τηλεφώνων από την Τουρκία, για να κατασκευάσουν καταγγελίες επαναπροώθησης(!).

Την ώρα πάντως που η κυβέρνηση τραβά στα άκρα τις σχέσεις της με τον επίτροπο του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα ανθρώπινα δικαιώματα, η Ομάδα της Ενωτικής Ευρωπαϊκής Αριστεράς, με πρόταση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ που μετέχουν στην κοινοβουλευτική συνέλευση του οργανισμού, ζητούν από το Συμβούλιο να διεξαγάγει έρευνα για το Φαρμακονήσι και τη Λαμπεντούζα. Το θέμα απασχόλησε και τη χθεσινή συνέντευξη Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ για τις φυλακές. «Δεν είναι ζήτημα του οποιουδήποτε υπουργού Ναυτιλίας ή δημόσιας τάξης το πώς θα αντιμετωπίζονται οι πρόσφυγες. Είναι η τελευταία φιγούρα προστασίας, επειδή κανείς δεν τολμάει να πει ότι δεν ισχύει η Ευρωπαϊκή Σύμβαση της Γενεύης για το άσυλο του 1951 και το πρόσθετο πρωτόκολλο του 1967», είπε η Τασία Χριστοδουλοπούλου από το τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ.

Περιφραγμένη χώρα

«Δεν μπορούμε να κατανοούμε τη χώρα σαν φράχτη, σαν περιφραγμένο οικόπεδο. Ακόμα και το περιφραγμένο οικόπεδο οφείλει να έχει μια πόρτα που μπορεί να χτυπήσει ο πρόσφυγας. Οχι επειδή έτσι πιστεύουμε εμείς. Επειδή έτσι το επιβάλλουν οι διεθνείς συνθήκες. Είναι τραγικό να μην το ξέρει ή να μην το κατανοεί ένας υπουργός», είπε ο δικηγόρος Βασίλης Παπαστεργίου.

Υπενθύμισε άλλη έκθεση της ProAsyl από το 2007, όπου περιείχε συγκλονιστικές μαρτυρίες για τη βία του Λιμενικού στη Χίο. Και τότε οι Αρχές αρνούνταν κατηγορηματικά τις κατηγορίες, ενώ η ΕΔΕ έβγαλε λάδι τους υπαίτιους. Τους καταδίκασε τον περασμένο Νοέμβριο το Ναυτοδικείο Πειραιά, που αθώωσε τους κατηγορούμενους. Εξι χρόνια μετά, τους καταδίκασε το Ναυτοδικείο Πειραιά. «Η πολιτεία επιλέγει να κλείνει τα μάτια σε όσα συμβαίνουν και καμία εγγύηση δεν παρέχει ότι μπορεί να διεξαγάγει ανεξάρτητη έρευνα» είπε.