Η πορεία του Γιώργου Σταθάκη από την ομάδα μπάσκετ του Κύδωνα Χανίων στο αντιδικτατορικό κίνημα και από το Πανεπιστήμιο Κρήτης στη Βουλή και στο οικονομικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ

→Ο εκ των στενών συνεργατών τού Αλ. Τσίπρα δεν ξεχνά τον αφορισμό του Μπίλι Νάιτ: «Το μπάσκετ είναι ένα παιχνίδι λαθών, κερδίζει αυτός που κάνει τα λιγότερα»

Του Φώτη Παπούλια

Ο γκουρού του διεθνούς μπάσκετ Μπίλι Νάιτ σε μία από τις διάσημες ατάκες του έχει υποστηρίξει πως «όλοι οι άνθρωποι έχουν τη θέληση να νικήσουν, λίγοι όμως έχουν τη θέληση να προετοιμαστούν για να νικήσουν».

Ο αφορισμός αυτός φαίνεται ότι έχει σημαδέψει τον βουλευτή Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ, καθηγητή Πολιτικής Οικονομίας και πρώην αντιπρύτανη στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, επικεφαλής του τομέα ανάπτυξης του κόμματος, (δηλαδή κάτι σαν σκιώδης υπουργός), Γ. Σταθάκη.

Γεννημένος το 1953, γόνος αστικής οικογένειας, ο πατέρας του Μηνάς δραστηριοποιούνταν σε ναυτιλιακές επιχειρήσεις, τις οποίες σήμερα συνεχίζει ο αδελφός του, απόφοιτος του ιστορικού 2ου Γυμνασίου της πόλης (το είχε χτίσει ο Ελ. Βενιζέλος, άρα η ιστορικότητά του δεν αμφισβητείται), βρέθηκε στο κλεινόν άστυ το 1971, στα χρόνια της δικτατορίας να φοιτά στο Οικονομικό Τμήμα της Νομικής Σχολής.

Στην αντι-ΕΦΕΕ

«Το παράστημά του και η σοβαρότητά του μας είχαν κάνει εντύπωση», λένε σήμερα τότε σύντροφοί του στην αντι-ΕΦΕΕ, αφού ο νεαρός Χανιώτης οργανώθηκε «με τη μία» στον αντιχουντικό αγώνα. Οσο για το παράστημα, η ομάδα μπάσκετ του Κύδωνα Χανίων είχε «δουλέψει» πάνω στον «ταλαντούχο και εξαιρετικό χαρακτήρα του νεαρού μαθητή», λένε συμμαθητές του και θυμούνται ότι «όταν ήταν ένα βήμα πριν κάνει τη μεταγραφή στη μεγάλη ομάδα του Σπόρτιγκ, επέλεξε την πανεπιστημιακή καριέρα».

Δεν ξέρουμε αν έχασε το μπάσκετ, αλλά σίγουρα η πολιτική φαίνεται να απέκτησε τον «μειλίχιο οικονομολόγο» που δεν διστάζει να κινηθεί ακόμα και στα όρια των κομματικών αποφάσεων για να εκφράσει τον οικονομικό–πολιτικό του λόγο.

Από την αντι-ΕΦΕΕ στην ΚΝΕ, και μετά για μεταπτυχιακά στην Αγγλία. Καθοδηγητής του τότε ο Π. Τριγάζης, και έχει μείνει παροιμιώδης η συνομιλία τους: «Χαιρετώ τον καθοδηγητή μου» «Εμαθες καλά γράμματα δίπλα μου» «Διάβαζα και μόνος μου». Ως «καλό κομματικό στέλεχος, συγκροτημένο και γνώστη οικονομικών, ολίγον αναθεωρητή» τον θυμούνται σήμερα τότε συναγωνιστές, κάτι που δεν είχε ξεφύγει από τον διορατικό Γ. Δραγασάκη με τον οποίο η σχέση τους μέχρι σήμερα είναι άριστη. Ομως ο «αστός-Ευρωπαίος» Χανιώτης δύσκολα άντεχε τη «βαριά» ατμόσφαιρα του Περισσού, και στη διάσπαση του ενιαίου ΣΥΝ ακολούθησε τους «οπορτουνιστές».

Μέλος του «Αριστερού Ρεύματος» μέχρι τη διάσπασή του, όταν και επέλεξε την ανανεωτική πτέρυγα, ένθερμος φίλος και υποστηρικτής του Μ. Παπαγιαννάκη. Είναι χαρακτηριστικό ότι αν και είχε ταχθεί υπέρ του Αλ. Αλαβάνου, όταν ο τότε πρόεδρος του ΣΥΝ απέσυρε την υποψηφιότητα του Μ. Παπαγιαννάκη από τον Δήμο της Αθήνας και πρότεινε τον Αλ. Τσίπρα, ο Γ. Σταθάκης είχε αντιταχθεί δημόσια σε εκείνη την κίνηση «στρατηγικής» του προέδρου.

Το πολιτικό του άστρο ανέτειλε όταν με άρθρα και συνεντεύξεις διαμόρφωνε μια «νέα οικονομική αντίληψη για την Αριστερά μακριά από αγκυλώσεις και ψευτοδιλήμματα». Το διάστημα που ήταν πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της «Αυγής» είχε πει για το έντυπο της Αριστεράς: «Να είναι όσο πιο αντικειμενική μπορεί και να αναδεικνύει τις νέες ιδέες και τα ρεύματα μιας πλουραλιστικής Αριστεράς, απόλυτα και αδιαπραγμάτευτα ταγμένης στη δημοκρατία, την ελευθερία και την ισότητα».

Η πρόσφατη δημοσιοποίηση του «πόθεν έσχες» του προκάλεσε ποικίλα σχόλια, αφού είχε συμπεριλάβει στη δήλωσή του ότι διέθετε μετοχές της BlackRock. Επί της ουσίας ετίθετο το ζήτημα αν ένας αριστερός μπορεί να είναι πλούσιος και όπως είχε υποστηρίξει τότε μεταξύ σοβαρού και αστείου, «από πότε ο πλούτος χαρακτηρίζει τις ιδέες;». Κάποιοι τότε στον ΣΥΡΙΖΑ το «έφεραν βαρέως», αλλά ο ίδιος το άφησε πίσω του και δεν ασχολήθηκε περισσότερο, αφού όπως λέει και η παροιμία, «κάθε θάμα τρεις ημέρες, το μεγάλο τέσσερις…».

Ο «δεξιορεφορμιστής» για κάποια στελέχη του «Αριστερού Ρεύματος», αν και τα περισσότερα τον σέβονται και τον εκτιμούν, «χτύπησε» πάλι όταν υποστήριξε ότι το επαχθές χρέος είναι μόλις το 5% του δημόσιου χρέους.

Ο Π. Λαφαζάνης «άστραψε και βρόντηξε» και στην πρόσφατη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας στελέχη του «Ρεύματος» ζήτησαν, χωρίς να τον κατονομάζουν, «τα στελέχη να μεταφέρουν τις απόψεις του κόμματος και του συνεδρίου και όχι τις προσωπικές τους εκτιμήσεις». Στους παροικούντες την κομματική Ιερουσαλήμ είναι γνωστό ότι «ο Παναγιώτης διαφωνεί κάθετα με τις απόψεις του Γιώργου». Ομως και οι δύο είναι ευγενείς και η διαφωνία τους επιλύεται στο πολιτικό πεδίο.

Τον κάλεσε ο Μητσοτάκης

Ισως αν τα στελέχη του «Ρεύματος» γνώριζαν ότι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε εκφράσει την επιθυμία να συναντηθεί και να συνομιλήσει με τον τομεάρχη ανάπτυξης να είχαν θέσει άλλου είδους ζήτημα. Πάντως ο βουλευτής Χανίων είχε απαντήσει όταν είχε ερωτηθεί για ενδεχόμενη συνάντηση: «Δεν νομίζω ότι θα συναντηθώ μαζί του…».

Ο «ρεαλιστής οικονομολόγος που ξέρει την πραγματική οικονομία», όπως διατείνονται στην Κουμουνδούρου, είχε υποστηρίξει όταν σχεδόν όλοι συζητούσαν για επιστροφή στη δραχμή ότι «αυτή είναι μια παρακινδυνευμένη επιλογή για μια χώρα που έχει μεγάλο εμπορικό έλλειμμα και στηρίζεται στους συναλλαγματικούς πόρους».

Ως αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης (μέχρι το 2012) μαζί με τον νυν πρύτανη και άλλους 15 καθηγητές έχουν κατηγορηθεί για κακοδιαχείριση κονδυλίων… «Ενα ακόμα επεισόδιο σε μια ιστορία για την οποία έχουμε όλοι αθωωθεί», λένε παράγοντες του Πανεπιστημίου, και η μη άρση ασυλίας του από τη Βουλή έκλεισε το πολιτικό σκέλος της ιστορίας.

Ο εκ των στενών συνεργατών τού Αλ. Τσίπρα δεν ξεχνά έναν ακόμα αφορισμό του Μπίλι Νάιτ: «Το μπάσκετ είναι ένα παιχνίδι λαθών, κερδίζει αυτός που κάνει τα λιγότερα». Πόσο μάλλον στην πολιτική…