Του Γιάννη Ντεντόπουλου
Ας ξεκινήσουμε από την είδηση: Οι Μπακς του Γιάννη Αντεντοκούνμπο νίκησαν με 101-98 τους Νικς. Αυτή ήταν μόλις η 9η νίκη της ομάδας του Μιλγουόκι, η οποία έχει μακράν το χειρότερο ρεκόρ στο ΝΒΑ με 9-39. Το δεύτερο χειρότερο, των Μάτζικ με 13-37, που είναι επίσης ομάδα της ανατολικής περιφέρειας.
Το δεύτερο σημαντικότερο γεγονός για τον Ελληνα φόργουορντ ήταν ότι έπαιξε πρώτη φορά μπροστά στα μέλη της οικογένειάς του που βρίσκονται πλέον στις ΗΠΑ. Προφανώς η παρουσία τους έδωσε φτερά στον ίδιο και παράλληλα έφερε γούρι στην ομάδα.
«Πλέον, έχω εδώ την οικογένειά μου και όλα μου τα προβλήματα θα λυθούν. Τι θα τρώω, τι θα φοράω… Είμαι τόσο χαρούμενος που βρίσκονται εδώ μετά από τόσο καιρό», δήλωσε πανευτυχής ο 19χρονος φόργουορντ, πριν από τον αγώνα. Η αλλαγή στην ψυχολογία του δεν άργησε να φανεί και στο παρκέ.
Ο Γιάννης ήρθε από τον πάγκο και έδωσε τρομερή ώθηση στους συμπαίκτες του, παίζοντας παθιασμένη άμυνα και τελειώνοντας το ματς με 15 πόντους (5/9 δίποντα, 5/8 βολές), 3 ριμπάουντ, 2 ασίστ, 1 κλέψιμο και μόλις ένα λάθος σε 28 λεπτά συμμετοχής. Ετσι, ο Μπράντον Νάιτ (25 π.), που πέτυχε το καθοριστικό τρίποντο της νίκης, βρήκε στο πρόσωπό του άξιο συμπαραστάτη. Σημαντική βοήθεια έδωσε και Κρις Μίντλετον (19 π.).
Οι Νικς τα περίμεναν όλα από τον Καρμέλο Αντονι (36 π.) και τον Τζέι Αρ Σμιθ (30 π.). Από εκεί και πέρα το χάος.
«Καλύτερα δεν γινόταν. Οι δικοί μου ήταν εδώ. Νικήσαμε. Ο κόσμος μας τρελάθηκε. Είμαστε όλοι χαρούμενοι», δήλωσε ο Γιάννης μετά το ματς, ενημερώνοντας ότι ετοιμάζεται να μετακομίσει σε ένα μεγαλύτερο σπίτι για να χωράνε ο μπαμπάς Τσαρλς, η μαμά Βερόνικα και τα δυο μικρότερα αγόρια της οικογένειάς. Ο 15χρονος Κωνσταντίνος και ο 9χρονος Αλέξης. Εξαιρείται ο 21χρονος Θανάσης, ο οποίος παίζει στο NBDL (θυγατρική του ΝΒΑ) για τους «Delaware 87ers», ενώ υπάρχει και ένας τέταρτος αδελφός, πιο μεγάλος, ο Φράνσις, που δεν ήρθε ποτέ στην Ελλάδα, αλλά έμεινε στη Νιγηρία γιατί εκεί παίζει ποδόσφαιρο.
Και συνέχισε ο Γιάννης:
«Είχα μιλήσει με τον κόουτς και μου είπε να παίξω πιο επιθετικά. Το έκανα και μου βγήκε. Είναι κάτι που μου λέει συνέχεια, αλλά πριν τον αγώνα μιλήσαμε για μιάμιση ώρα. Στο τέλος έκανα κάποια λάθη που θα μπορούσαν να μας στοιχίσουν, αλλά ο Μπράντον Νάιτ ήταν εκεί, ο ήρωας μας, και νικήσαμε».
