Εδώ από κάτω στην εφημερίδα μας, στο κέντρο της Αθήνας, στο στενάκι στην Πραξιτέλους, υπάρχει ένα μικρό κιόσκι για εφημερίδες, τσιγάρα κ.ά. Λέγεται Kiosk και είναι πολύ συμπαθητικό και κόζι. Μια σταλιά μαγαζί με πολλά περιοδικά απ’ έξω – εκεί αγοράζω τα ξένα μουσικά περιοδικά που θέλω. Εκεί είδα χθες το μεσημέρι να κρέμεται στα μανταλάκια (στην κυριολεξία, όμως) το «Swings Both Ways», το νέο cd του Ρόμπι Γουίλιαμς. Ναι, στα μανταλάκια. Κι αν το Κiosk δεν ήταν εκλεκτικό, δίπλα στο cd του Ρόμπι θα βλέπαμε και τίποτε άλμπουμ του Μαζωνάκη κι άλλων Eλλήνων αοιδών.

Δεν είναι κάτι το καινούργιο η πώληση των cds στα περίπτερα. Στην Ελλάδα, εννοώ. Απλώς τώρα με τον Ρόμπι Γουίλιαμς μου έκανε εντύπωση. Να σας δώσω εν τάχει το χρονικό ώστε να καταλάβετε κι εσείς: βγαίνει το φθινόπωρο φέτος, πέρυσι δηλαδή μια και μπήκαμε στο 2014, το καινούργιο δισκάκι του Ρόμπι, το πρώτο του μετά από πολλά χρόνια που είναι καλό και αξίζει. Και γνώρισε και εμπορική επιτυχία. Στο εξωτερικό η επιτυχία, όχι στην Ελλάδα. Ερχεται εδώ η δισκογραφική του εταιρεία λοιπόν και κάνει τα εξής: το αφήνει για κάποιο διάστημα στα (ανύπαρκτα) δισκοπωλεία μας, το δίνει μετά ως δώρο στους αναγνώστες της «Real News» (δωρεάν παρακαλώ), το βγάζει τώρα και στα περίπτερα. Κάποιοι το θεωρούν την πλήρη απαξίωση ενός μουσικού προϊόντος.

Προσοχή, όμως. Δεν ευθύνονται οι δισκογραφικές εταιρείες που ο κόσμος δεν αγοράζει cds. Που δεν υπάρχουν πια παρά ελάχιστα δισκοπωλεία. Πρέπει να βρουν κι αυτές διέξοδο στην αγορά και τα περίπτερα αποτελούν, χωρίς διάθεση ειρωνείας, εξαιρετικά σημεία πώλησης. Από αλλού ξεκίνησε το κακό με την εξαφάνιση των δισκάδικων, σε αυτό το σημείο φταίνε οι δισκογραφικές, όταν μοίραζαν αφειδώς σε εφημερίδες δωρεάν την πραμάτεια τους. Τέλος πάντων, όταν αύριο πάτε να αγοράσετε την εφημερίδα μας, πάρτε και το cd του Ρόμπι. Είναι σουίνγκ και ωραίο. Μην πεθάνουν και όλα, please. Φαντάζεστε μια Ελλάδα χωρίς μουσική;

Δημήτρης Κανελλόπουλος