Του Γιώργου Σταματόπουλου
Σε πορεία, απόψε στις 6 μ.μ. στο Σύνταγμα, εναντίον της κρατικής καταστολής, καλεί η Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας. Τονίζεται σε ανακοίνωσή της:
«Κάθε μέρα κρατικής δράσης επιβεβαιώνει το καθεστώς εκτάκτου ανάγκης το οποίο οδηγεί και ενισχύει την κατάσταση εξαίρεσης προλειαίνοντας το έδαφος του ολοκληρωτισμού. Καμιά πλέον “νομική” προστασία δεν είναι ικανή να εμποδίσει την επιβολή της εξουσίας πάνω στην κοινωνία και ιδιαίτερα στον κόσμο της αντίστασης που συνεχώς διευρύνεται στο βαθμό που η καπιταλιστική κρίση έχει επιφέρει τελειωτικό χτύπημα στον κοινωνικό δεσμό που συγκροτούνταν στην ψευτοενότητα της “ευημερίας” και του καταναλωτισμού.
Με οποιοδήποτε πρόσχημα το κράτος αποδεικνύει τη μόνιμη στρατηγική της επέκτασής του σε βάρος της κοινωνίας και των ατόμων και φυσικά των συνακόλουθων πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων που υπήρξαν η βάση συγκρότησης του σύγχρονου εξουσιαστικού μοντέλου. Επανέφερε από το δισάκι το παραδοσιακό πρόσχημα του “πολέμου κατά της τρομοκρατίας” για να εκσυγχρονίσει και να επιβάλει ένα ανανεωμένο Δίκαιο του εχθρού.
Παράδειγμα 1: Μέχρι τώρα έχει εισβάλει σε δεκάδες σπίτια ατόμων που συμμετέχουν στα κοινωνικά κινήματα, μέσα σε ένα πλαίσιο “αντιτρομοκρατικής” υστερίας η οποία δίνει στην αστυνομία “ελευθέρας” στον “κατοχυρωμένο” ιδιωτικό χώρο. Μέχρι τώρα οι έρευνες στα σπίτια δεν απέφεραν όχι μόνο τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, αλλά τίποτα. Απολύτως τίποτα. Ωστόσο η ένταση της επιδρομής της αστυνομίας στα σπίτια δεν έχει κοπάσει. Γιατί;
Παράδειγμα 2: Με πρόσχημα την άρνηση του Χ. Ξηρού να επιστρέψει στη φυλακή απειλεί να καταργήσει τις άδειες των κρατουμένων θέτοντας το σώμα του φυλακισμένου σε διαρκή εγκλεισμό και τιμωρία και μετατρέποντας τον κρατούμενο σε στρατοπεδευμένο και γυμνό άνθρωπο. Αυτή είναι μια γνώριμη και οικεία στην ιστορία της εξουσίας τακτική, η οποία συχνά επιστρατεύεται ως ένα από τα βέλη της φαρέτρας της. Και μάλιστα στην Ελλάδα, όπου το ποσοστό “απώλειας” από τις παρεχόμενες άδειες είναι πολύ πιο κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Γιατί;
Παράδειγμα 3: Θέτει σε εμφανή εξαίρεση τους πολιτικούς κρατουμένους καταργώντας άμεσα τις άδειες ενώ ταυτόχρονα υπογειοποίησε την κράτησή τους πολλαπλασιάζοντας το μαρτύριο του εγκλεισμού. Ταυτόχρονα και για να επιβαρύνει την απελπισία υποσχέθηκε φυλακές υψίστης ασφαλείας αποκόπτοντας στην ουσία κάθε επαφή με τον έξω κόσμο (επισκεπτήρια, συγγενείς κ.λπ.). Γιατί; Αυτά τα “γιατί” έχουν απαντηθεί και υπήρξαν πάντα το λυμένο αίνιγμα της ιστορίας. Η εξουσία στηρίζεται στη δυνατότητα της καταπίεσης, το κράτος στη δυνατότητα της εξαίρεσης. Με αυτά τα όπλα, τα δικαιώματα του ανθρώπου, τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα γενικότερα βρίσκονται σε μια διαδικασία διαρκούς αναπροσαρμογής που καθορίζεται από το συμφέρον αναπαραγωγής του κράτους.
•Ενάντια στην περιστολή των αδειών και στις φυλακές υψίστης ασφαλείας
•Αντίσταση στην τρομοϋστερία και την κρατική καταστολή
•Καμιά διάκριση σε βάρος των πολιτικών κρατουμένων».
Προσυπογράφουμε.
