→«Οσοι αναλαμβάνουν ρόλο στο κόμμα πρέπει να βλέπουν τον εαυτό τους στην πραγματική του διάσταση…» απάντησε ο επικεφαλής της Πράσινης ευρωλίστας σε όσους τον μέμφονται

Του Τάσου Τσακίρογλου

Σε αναζήτηση ισορροπίας βρίσκονται οι Οικολόγοι Πράσινοι, μετά τις αναταράξεις που προκάλεσε η αποχώρηση του Νίκου Χρυσόγελου από την ευρωλίστα του κόμματος με καταγγελίες περί προβληματικού εσωκομματικού καθεστώτος και λανθασμένου πολιτικού προσανατολισμού. Τα προβλήματα αυτά, ωστόσο, δεν είναι σημερινά, ούτε προέκυψαν μετά το εσωκομματικό δημοψήφισμα που έφερε στην πρώτη θέση τον Βαγγέλη Πισσία. Εδώ και τουλάχιστον ενάμιση χρόνο το κόμμα ταλανίζεται από τα ζητήματα των συνεργασιών, του πολιτικού στίγματος, αλλά και των σχέσεων που διατηρεί με τους Ευρωπαίους Πράσινους και, κυρίως, με την τάση που εκπροσωπεί o Ντανιέλ Κον Μπεντίτ, τον οποίο μια μερίδα ήθελε να θέσει επικεφαλής του ελληνικού ευρωψηφοδελτίου, κάτι που τελικά δεν ευοδώθηκε.

Η «Εφ.Συν.» απευθύνθηκε στον Βαγγέλη Πισσία και τον ρωτήσαμε ποια είναι η γνώμη του για όσα συνέβησαν, αλλά και για τις προοπτικές του κόμματος με ορίζοντα τις διπλές εκλογές του Μαΐου.

Η δήλωση του Πισσία

Ολόκληρη η δήλωση του επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου των Οικολόγων Πράσινων έχει ως εξής:

«H πολιτική οικολογία δεν έχει λόγο να υπάρχει σαν μια περιβαλλοντική ΜΚΟ ηγεμονευόμενη από μερικούς κομματικούς διαχειριστές, που δεν θα παράγουν, μαζί με την κοινωνία, ούτε πολιτικο-κοινωνικό ούτε περιβαλλοντικό ριζοσπαστικό πρακτικό έργο.

Η πολιτική οικολογία δικαιούται μια καλύτερη τύχη. Αυτήν της ολοκληρωμένης δυναμικής συνιστώσας ενός γενικότερου κινήματος της κοινωνίας των πολιτών, με ιδιαίτερη σφραγίδα στα κοινωνικο-πολιτικά δρώμενα και με καθοριστική σφραγίδα στα κρίσιμα προβλήματα που απειλούν το φυσικό μας περιβάλλον. Με ψυχραιμία συνεπώς, παρά τους πρόσκαιρους κλυδωνισμούς, οι Οικολόγοι Πράσινοι οφείλουν να προχωρήσουν και να υπερασπιστούν το κίνημα της πολιτικής οικολογίας ενωμένοι, με καλή ψυχή, καθαρή σκέψη και περιεκτική δράση. Οσοι έχουν την τύχη ή την ατυχία και αναλαμβάνουν ρόλους σε αυτές τις υποθέσεις, τέτοιες εποχές, χρειάζεται να βλέπουν τους εαυτούς τους στην πραγματική τους διάσταση και τον πολιτικό τους μικρόκοσμο ως έλασσον κοινωνικο-πολιτικό μέγεθος ενός ευρύτερου κοινωνικού γίγνεσθαι. Να προσέχουν τους βάλτους, κάλλιο ο ανήφορος, με θέληση, υπομονή και προπαντός επιμονή».