Του Γιώργου Σταματόπουλου
Θα «διαφωνήσω» με τον συνάδελφο που επιμελήθηκε τη σελίδα 6 της χθεσινής «Εφ.Συν.» για την απόσυρση της υποστήριξης της υποψηφιότητας Καρυπίδη με τίτλο «Ενα λάθος που διορθώθηκε». Ούτε λάθος ήταν, ούτε διορθώθηκε. Ηταν μια ολοφάνερη απόδειξη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παίζει άριστα πλέον το παιχνίδι των όποιων ολισθημάτων (του)· έχει πλήρως ενταχθεί στη μικροπολιτική των προεκλογικών ζυμώσεων και συνεργασιών. Πολλοί δε ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ πανηγυρίζουν κιόλας γιατί μόνο οι ψηφοφόροι αυτού του κόμματος έχουν δικαίωμα όχι μόνο να διαφωνούν, αλλά να παρεμβαίνουν στα όργανα και να αλλάζουν αποφάσεις.
Το πλεούμενο της Αριστεράς έχει πέσει σε τρικυμία. Δύσκολα τα πράγματα, αφού ούτε καπετάνιοι υπάρχουν ούτε ναύτες· υπάρχουν, αλλά η τρικυμία έχει σαλέψει και το μυαλό τους, όπως δείχνουν οι πράξεις τους και τα λόγια τους. Κάτι μεταθανάτια ψελλίσματα ότι δήθεν δεν προετοιμάστηκαν καλά όταν έψαχναν συνεργασίες, ότι δήθεν το πάθημα θα γίνει μάθημα, είναι για τους αθώους ψηφοφόρους και την πολιτική ορθότητα. Αλλα λέει η θεια τους, άλλα ακούν τ’ αυτιά τους. Αλλά τι να λέμε, τα ’χει αυτά ο κοινοβουλευτισμός και ο προεκλογικός κομματικός αγώνας. Εχουν πλήρως αλλοτριωθεί από το κλονισθέν πολιτικό σύστημα τα στελέχη και οι ψηφοφόροι του κόμματος, γι’ αυτό και δεν πολυγνοιάζονται για ατυχείς επιλογές υποψηφίων. Γι’ αυτό και υπάρχει πλήρης διάσταση απόψεων μεταξύ της Περιφερειακής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, που υποστήριξε φανατικά την υποψηφιότητα Καρυπίδη και της Κεντρικής (εν Αθήναις!) Επιτροπής. Ο εν λόγω παραλίγο υποψήφιος είναι αγαπητός στη Δυτική Μακεδονία και αποδεκτός από την ευρύτερη Αριστερά, είναι και δουλευταράς (του αρέσει να ντύνεται ωραία και να μιλάει με στόμφο, αλλά τούτο είναι δευτερεύον).
Την αποδοχή αυτή την είχα διαπιστώσει όταν βρεθήκαμε στο ίδιο πάνελ με τον Θ. Καρυπίδη με θέμα τη νέα συνεταιριστική μορφή των κινημάτων και πώς μπορεί η άμεση δημοκρατία να εφαρμοστεί στην πράξη, με αφορμή την όντως αμεσοδημοκρατική μορφή διακυβέρνησης στον Δήμο Βελβεντού Κοζάνης. Ολοι είχαν μεν κάποιες επιφυλάξεις αλλά και όλοι μιλούσαν με τα καλύτερα λόγια για το πόσο βοηθά με το τηλεοπτικό του κανάλι τους αγώνες για μια ανεξάρτητη, απελευθερωμένη Τοπική Αυτοδιοίκηση. Λοιπόν, δεν ήταν ένα λάθος που διορθώθηκε, ήταν η απόδειξη ότι το κόμμα δεν έχει καλή επαφή με την Περιφέρεια, αρκούμενο στη γνώμη δύο-τριών στελεχών της τελευταίας· στην ουσία δεν έχουν επαφή με την κοινωνία, αυτό είναι το σπουδαίο που συνάγεται ως συμπέρασμα. Τα άλλα περί αυτοκριτικής και υγιώς δρώντων ψηφοφόρων είναι απλώς καθυστερημένες αστειότητες. Εχει επισημανθεί πολλές φορές, πανταχόθεν, η έλλειψη σοβαρότητας στην πολιτική σκηνή (και στα αριστερά κόμματα), καθώς, όμως, φαίνεται ουδείς φιλοδοξεί να γίνει σοβαρός, προφανώς γιατί γνωρίζει ότι η σοβαρότητα είναι αντιεπικοινωνιακή (και άρα αντιπολιτική;) ή θεωρούν ότι ήδη είναι σοβαροί… Κάποια όντως σοβαρά στελέχη κουνάνε με νόημα το κεφάλι τους. Βλέπουν, αλλά σιωπούν. Εχουν μπλέξει οι άνθρωποι, τους καταλαβαίνω, διότι προσωπικότητα και ιδεολογία συγκρούονται σφοδρά. Αμήν.
