Κογιοναδόρος και είρων Ληξουριώτης δίνει στην ψυχοκόρη του μια καλαθούνα με κέρατα κριαριού να τα πάει ρεγάλο στον γείτονα μαζί με μια κάρτα που γράφει: «Στη γιορτή σου». Ευγενής ο Ανδρέας Λασκαράτος -διότι περί του Λασκαράτου πρόκειται- δεν μπορεί να μην ανταποδώσει τέτοιο τρανό πεσκέσι. Αδειάζει τα κέρατα, γεμίζει το καλάθι με τα πιο μυρωδάτα φθινοπωρινά άνθη του κήπου του και το επιστρέφει στον αποστολέα με την απάντηση: «Δωρίζει κανείς ό,τι διαθέτει εν αφθονία».
Εμεινε όρθιος ο ανδριάντας του ποιητή στο τελευταίο χτύπημα του Εγκέλαδου. Αγέρωχος όπως κι ο ίδιος, που στον πολυτάραχο βίο του δεν δίστασε να τα βάλει με τη διεφθαρμένη αριστοκρατική κοινωνία του καιρού του και με τον κλήρο. Γεννήθηκε στα 1811 στο Ληξούρι. Γόνος εύπορης οικογένειας έλαβε λαμπρή μόρφωση. Διορίστηκε δικαστής αλλά παραιτήθηκε, καθώς το λειτούργημα δεν ταίριαζε στην ιδιοσυγκρασία του. Αφορίστηκε από την Εκκλησία και εκδιώχθηκε πολλάκις απ' τον τόπο του.
Ρηξικέλευθο και σπινθηροβόλο πνεύμα, αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στο γράψιμο, μετατρέποντας την πένα του σε καυστικό και αποτελεσματικό όπλο. Ταξίδεψε στις Λόντρες και τα Παρίσια, παρέμεινε ωστόσο ριζωμένος στην πόλη του όσο λίγοι. «Οντις έπλασε ο Θειός την Οικουμένη/ το Ληξούρι και τόσους άλλους τόπους/ είπε στο νου του: «Α! τώρα δεν μου μένει/ παρά να πλάσω, γε μου, και τσ' αθρώπους»» γράφει χωρίς ίχνος τοπικισμού.
Ανάμεσα στους επιβάτες, σ' ένα ποστάλι που διασχίζει τη Μεσόγειο στα 1954, βρίσκεται ο Γιώργος Σεφέρης. Ο γνωστός ποιητής δεν μπαίνει καν στον κόπο να χαιρετίσει τον μαρκόνη του καραβιού, που έχει ήδη εκδώσει δυο ποιητικές συλλογές. Πικραίνεται ο ασυρματιστής επειδή η περίφημη γενιά του ’30 εξακολουθεί να τον αγνοεί. Θα μπορούσε να του στείλει δυο στίχους, όπως ο Λασκαράτος τα λουλούδια στον γείτονα:
Τρόχισε κείνα τα σπαθιά του λόγου που μ' αρέσουν/ και ξαναγύρνα με τις φώκιες πέρα στη σπηλιά. Δεν το κάνει όμως. Συνεχίζει να γράφει. Καθιερώνεται έπειτα από χρόνια ο ποιητής της θάλασσας – διότι περί του Νίκου Καββαδία πρόκειται. Γεννιέται το 1910 στην Μαντζουρία από γονείς Αργοστολιώτες. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις ούτε ο ίδιος ούτε η ποίησή του· δημοφιλέστερη απ' του Σεφέρη. Πεθαίνει σαν σήμερα το 1975 στην Αθήνα.
Αγαλμα του 'στησαν οι συμπατριώτες του κι αυτουνού. Οι δυο τους δεν συναντήθηκαν ποτέ. Ακόμα και ως γλυπτά έχουν τοποθετηθεί πλάτη με πλάτη. Ωστόσο το πνεύμα τους είναι ζωντανό στο νησί. Κυκλοφορούν ανάμεσα στους σεισμόπληκτους και τους δίνουν κουράγιο. Πράγμα παρήγορο καθώς τα πρότυπα της σήμερον περιορίζονται σε σαχλεπίσαχλες περσόνες της τιβί. Ανακούφιση προσφέρουν σήμερα και τα μετέωρα, που προμηνύουν καλοκαιρία με υψηλές θερμοκρασίες για την εποχή.
Μετέωρος [email protected]
