Του Πέτρου Μανταίου

Μπορεί να πληρώνουμε κάτι παραπάνω, πάντως μαθαίνουμε. Μετά από δική του προσωπική έρευνα οκτώ ετών, λέει, ο γραμματέας Διαφάνειας του υπουργείου Δικαιοσύνης Γιώργος Σούρλας κατήγγειλε στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής (από επιτροπές, δόξα τω θεώ…) ότι, τα τελευταία 25 χρόνια, οι απώλειες για το Δημόσιο από το λαθρεμπόριο καυσίμων αθροίζονται σε 25 δισ. ευρώ συνολικά. Πάντα απορούσα πώς προκύπτουν οι αριθμοί (τα ποσά) για τις απώλειες εσόδων του Δημοσίου από όλων των ειδών τα λαθρεμπόρια: πώς μετράνε τα χρήματα αφού χαθούν και δεν τα μετράνε προτού χαθούν, για να μη χαθούν;.. Αλλά μην ψάχνουμε λεπτομέρειες. Γεγονός είναι, ανεξαρτήτως επιμετρημένων ποσών, ότι το λαθρεμπόριο καυσίμων –το ξέρει κι η κουτσή Μαρία…– είναι από τα εθνικά μας… σπορ, με υψηλές επιδόσεις.

Εκείνο που δεν ήξερα και το έμαθα από τον κ. Σούρλα είναι ότι μόλις το 2013 συμπεριλήφθηκαν τα διυλιστήρια πετρελαίου στο ηλεκτρονικό σύστημα ελέγχου. Και ότι, χωρίς ηλεκτρονικό (εγγυημένο υποθέτω) έλεγχο, εκεί που γινόταν της κακομοίρας, από το 1969, με απόφαση του δικτάτορα Παπαδόπουλου, μέχρι το 2013 που ίσχυαν, ήταν με τις απευθείας αναθέσεις στις προμήθειες καυσίμων των ενόπλων δυνάμεων, που τελευταία, όποια πέτρα σκανδάλου κι αν σηκώσεις, θα τις βρεις, σε στάση «λούφα και παραλλαγή», από κάτω.

Ομως, και επειδή δεν συμμερίζομαι την αισιοδοξία του κ. Σούρλα «ότι πλησιάζει το τέλος της λαθρεμπορίας καυσίμων», και μακάρι να βγω ψεύτης, προσωπικά θα τον παρακαλούσα να μη με συμπεριλάβει μεταξύ των υπαιτίων. Διότι το επίμαχο διάστημα των 25 χρόνων πλήρωνα, ανελλιπώς και εμπροθέσμως, τα κοινόχρηστα. Εχω και τις αποδείξεις. Προς ηθική ικανοποίηση και μόνο, άρα, καλό θα ήταν να μας έλεγε ποιοι τύποι, από το σινάφι του των πολιτικών, ομού με πετρελαιάδες και πρατηριούχους, μας άλλαζαν τα πετρέλαια 25 χρόνια. Αλλιώς, διά τι οι καταγγελίες; Διά το… ονόρε;