ΙΤΑΛΙΑ – Ο Ματέο Ρέντσι κέρδισε το «μπρα ντε φερ». «Σοκαρισμένοι» οι κεντροαριστεροί ψηφοφόροι για την «αλλαγή φρουράς»
→Οι πιο πρόθυμοι συνεργάτες του Ματέο Ρέντσι θα είναι η Νέα Κεντροδεξιά του Αντζελίνο Αλφάνο, η κεντρώα Επιλογή Πολιτών και η Χριστιανοδημοκρατική Ενωση του Καζίνι
Του Θεόδωρου Ανδρεάδη-Συγγελλάκη
Οι προβλέψεις επιβεβαιώθηκαν: ο Ματέο Ρέντσι πρόκειται να αναλάβει πρωθυπουργός της Ιταλίας, ο Ενρίκο Λέτα αναγκάζεται σε παραίτηση. Η καθοριστική απάντηση, όπως αναμενόταν, δόθηκε από τη διεύθυνση του Δημοκρατικού Κόμματος, η οποία ενέκρινε με ευρύτατη πλειοψηφία την εισήγηση του γραμματέα, του 39χρονου Ρέντσι. Τελικώς, δεν επελέγη η ανοιχτή, δημόσια σύγκρουση με τον Λέτα: «Ευχαριστούμε τον Ενρίκο για το έργο του, αλλά τώρα χρειάζεται αλλαγή σελίδας. Πρέπει να τονώσουμε την οικονομία και να εγκρίνουμε τις θεσμικές αλλαγές», τόνισε ο δήμαρχος της Φλωρεντίας και μελλοντικός πρωθυπουργός.
Κατά την άφιξή του στη συνεδρίαση, μια ομάδα υποστηρικτών των Δημοκρατικών τον γιουχάρανε φωνάζοντας «buffone» (μασκαρά), αλλά οι εσωκομματικές ισορροπίες τoν ευνόησαν, χωρίς καμία δυνατότητα παρερμηνείας.
Παραίτηση
Ο Λέτα θα προεδρεύσει σήμερα του τελευταίου υπουργικού συμβουλίου και αμέσως μετά θα μεταβεί στο προεδρικό μέγαρο Κυρηνάλιο για να υποβάλει την παραίτησή του. Το κύριο πολιτικό ερώτημα τώρα είναι, τονίζουν και πάλι με έμφαση οι σχολιαστές, αν ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Τζόρτζιο Ναπολιτάνο θα αποφασίσει να ξεκινήσει άμεσα τις διαβουλεύσεις με τους εκπροσώπους των κομμάτων ή αν θα ζητήσει από τον Λέτα να μεταβεί πρώτα στο Κοινοβούλιο, για να εξακριβώσει αν χαίρει ακόμη της εμπιστοσύνης της Βουλής και της Γερουσίας της Ρώμης. Μάλλον, όμως, θα υπερισχύσει το πρώτο σενάριο.
Τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης, βέβαια, η Νέα Φόρτσα Ιτάλια του Μπερλουσκόνι και το κίνημα των Πέντε Αστέρων του Μπέπε Γκρίλο, ζήτησαν με έμφαση να υπάρξει αναλυτική συζήτηση και ψηφοφορία στο Κοινοβούλιο. Σε μια τέτοια περίπτωση, οι διχασμοί και οι τραυματικές συγκρούσεις της Κεντροαριστεράς θα προέκυπταν με ακόμη εντονότερο τρόπο. Σε επαφές μας χθες με στελέχη των Δημοκρατικών, που συγκαταλέγονται στους υποστηρικτές του Ρέντσι, διαπιστώσαμε ότι προέκυψε μεγάλη αμηχανία, λόγω του τρόπου που επελέγη για να «συνταξιοδοτηθεί» ο Λέτα. Ενας τρόπος που χρησιμοποιείται συνήθως για την αντιμετώπιση και περιθωριοποίηση των πολιτικών αντιπάλων και όχι των ομοϊδεατών και συμμάχων.
Ο Ρέντσι μέχρι πρότινος, όχι μόνον δεν ήθελε να αναλάβει πρωθυπουργός χωρίς τη λαϊκή εντολή και την προκήρυξη πρόωρων εκλογών, αλλά απέρριπτε και το ενδεχόμενο μιας νέας κυβέρνησης ευρείας συμμετοχής. «Πρέπει να γίνουμε αυτοδύναμοι, να καταφέρει να κυβερνήσει μόνο του το Δημοκρατικό Κόμμα», ήταν το ρεφρέν που επαναλάμβανε διαρκώς. Το ότι άλλαξε είναι σαφές και το είχαμε ήδη καταλάβει. Αυτό που μένει, όμως, ίδιο και απαράλλαχτο είναι η κυβερνητική πλειοψηφία που αναμένεται να στηρίξει τη νέα κυβέρνηση.
Ολες οι ενδείξεις, μέχρι αυτή τη στιγμή, μας λένε ότι οι πιο πρόθυμοι συνεργάτες του Ματέο Ρέντσι θα είναι η Νέα Κεντροδεξιά του Αντζελίνο Αλφάνο, η κεντρώα Επιλογή Πολιτών και η Χριστιανοδημοκρατική Ενωση του Καζίνι, ενώ θεωρείται πιο απίθανη μια διεύρυνση της κυβερνητικής συμμαχίας προς την Αριστερά και Ελευθερία του Νίκι Βέντολα.
Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε χθες βράδυ, ο Αλφάνο τόνισε ότι «η πρόταση του Ρέντσι απευθύνεται στις πολιτικές δυνάμεις που συμμετείχαν στην κυβέρνηση Λέτα» και ότι «θα πρέπει να υιοθετηθούν, ως κύριες προτεραιότητες, η ανάκαμψη της οικονομίας και οι θεσμικές αλλαγές».
Πολιτικό τραύμα
Τέλος, τρεις σύντομες όσο και βασικές διαπιστώσεις: με τις εξελίξεις των τελευταίων ωρών ενισχύονται, σαφώς, τόσο η Νέα Φόρτσα Ιτάλια, όσο και το κίνημα των Πέντε Αστέρων του Μπέπε Γκρίλο. Ο Σίλβιο θα ηγηθεί, μάλιστα, της αντιπροσωπείας του κόμματός του που θα μεταβεί στο προεδρικό μέγαρο για τις διαβουλεύσεις.
Ο «λαός της Κεντροαριστεράς», οι ψηφοφόροι, σε χιλιάδες σχόλιά τους στο Διαδίκτυο δηλώνουν σοκαρισμένοι και κανείς δεν ξέρει πόσος χρόνος θα χρειαστεί για να ξεπεράσουν το τραύμα. Θέματα όπως το δικαίωμα στην ιταλική ιθαγένεια για τους μετανάστες και η επέκταση των συμφώνων συμβίωσης σε όλους τους πολίτες, από τα λίγα που θεωρούνταν «ακραιφνώς προοδευτικά», κινδυνεύουν να θυσιαστούν στον βωμό της νέας ευρείας συμμαχίας, που θα στηρίζεται διαρκώς και στις απαραίτητες ψήφους των μετριοπαθών κεντρώων.
