Δημόσιος λόγος
Ελλογιμώτατε κ. Διευθυντά,
Στην Εφημερίδα Σας της 4/2/2014, σελ. 8, δημοσιεύθηκε άρθρο του ιατρού κ. Νικολάου Τσάμη υπό τον τίτλο «Αριστερά και εμπαθής δημόσιος λόγος» στο οποίο ενώ πολύ ορθώς κάνει διάκρισι μεταξύ της «ελευθερίας της έκφρασης» και της «ελευθεριότητας της έκφρασης», την οποία και προσδιορίζει «ως αυτοαναφερόμενη επιθυμία χωρίς έγνοια για τις σχετικές επιπτώσεις των ενεργειών μου. Χωρίς να υπάρχει σκέψη ή ενδιαφέρον για το πώς αισθάνεται ο αποδέκτης της ενεργείας μου» και με τον τρόπο αυτό στηλιτεύει τον εμπαθή δημόσιο λόγο, αποδεικνύει την ίδια στιγμή το πόσο πραγματικά πιστεύει αυτά που γράφει εφ΄ όσον αναφερόμενος στο πρόσωπό μου και ισχυριζόμενος ότι είμαι «κήρυκας του μίσους» και ότι απολαμβάνω ασυλίας μέσα στο κοινωνικό status δεν παραθέτει κανένα πραγματικό περιστατικό που να στοιχειοθετεί και να θεμελιώνει τις δυσμενείς για το πρόσωπό μου κρίσεις εκφέροντας έτσι αναπόδραστα ο ίδιος εμπαθή δημόσιο λόγο. Βέβαια είναι ευεξήγητο το γεγονός, εφ΄ όσον ο ίδιος στην αρχή του κειμένου του δηλώνει «αξιωματικώς» ότι θεωρεί τη θρησκεία «όπιο» του λαού επειδή είναι τόσο επιστημονικώς βέβαιος ότι η υπερμαθηματική ακρίβεια λειτουργίας του σύμπαντος προέρχεται εκ του ιδίου και ολοκληρώνεται σε αυτόν! Θα είναι οπωσδήποτε και ο Δημιουργός του ανθρωπίνου εγκεφάλου ο κ. Τσάμης με το 1 τρισεκατομμύριο νευρώνες καθώς και του πολυποικίλου και υπεροχικού ανθρωπίνου οργανισμού για να μπορεί να αποφθέγγεται ex cathedra.
Χαρακτηρίζοντάς με ως κήρυκα του μίσους και ως δήθεν έχοντα ασυλία, χωρίς να αναφέρει ένα πραγματικό περιστατικό ή ένα μου λόγο που να στοιχειοθετεί την ετικέτα του, αποδομεί πλήρως τις όποιες επισημάνσεις του για τον εμπαθή δημόσιο λόγο και ισχυροποιεί μόνο μία που αναφέρει. «Ο εμπαθής δημόσιος λόγος λοιδορεί… μηδενίζοντας τον άλλο και όχι τη θέση του». Η ελαχιστότητά μου όμως ποτέ δεν έχει αναφερθεί σε πρόσωπα αλλά μόνο σε τραγικές καταστάσεις συνεπεία των οποίων απομειώνεται το θαύμα της ζωής.
Συμπέρασμα. Το κείμενο του κ. Νικολάου Τσάμη καθιστά επίκαιρη την προτροπή της Σοφίας Σειράχ: «Ιατρέ, θεράπευσον σαυτόν».
Μετά τιμής
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Πειραιώς Σεραφείμ
………………………………………..
Για τον εμφύλιο
Ακόμα μια φορά γιορτάστηκε στην πόλη της Φλώρινας η επέτειος της «Μάχης της Φλώρινας». Οχι, δεν είναι μάχη εναντίον των Τούρκων για την απελευθέρωση της πόλης, ούτε μάχη κατά των Ιταλών ή των Γερμανών. Η μάχη έγινε το 1949. Μαύρα χρόνια. Χρόνια πολέμου. ΕΜΦΥΛΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ.
Την Κυριακή, λοιπόν, 9/2/14, έγινε η καθιερωμένη εκδήλωση της Ενωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού για να τιμηθούν αυτοί που «έπεσαν υπέρ πίστεως και πατρίδος, ηρωικώς μαχόμενοι εναντίον των αναρχοκομμουνιστών». Παρουσία μάλιστα του ανώτατου εκκλησιαστικού άρχοντα της πόλης Μητροπολίτη Θεόκλητου. Κάποτε, έως περίπου και τα μέσα της δεκαετίας του 1980 γινόταν και παρέλαση!
Εδώ και πολλά χρόνια, επίσης, μέλη της Χρυσής Αυγής κάθε Αύγουστο έρχονται στην ευρύτερη περιοχή (στον Γράμμο για την ακρίβεια) και γιορτάζουν τη νίκη της Ελλάδας απέναντι στους «αναρχοκομμουνιστές».
Παράλληλα, η Κ.Ε. του ΚΚΕ έχει αγοράσει το οικόπεδο όπου βρίσκεται ο ομαδικός τάφος των νεκρών από μεριάς ΔΣΕ στη μάχη της Φλώρινας. Και εδώ τα ίδια εκδηλώσεις, στεφάνια, μίσος. Ενα μίσος που ακόμη καίει στις ψυχές και των 2 πλευρών και δυστυχώς μεταφέρεται και στις νέες γενιές.
Κάποιοι λοιπόν δεν θέλουν ήρεμα τα πνεύματα, κάποιοι δεν θέλουν να συμφιλιωθούν, ξύνουν πληγές, επικίνδυνες πληγές και διοργανώνουν γιορτές μίσους, 55 χρόνια μετά την μεγαλύτερη συμφορά που συνέβη στην χώρα μας: Αδερφός να σκοτώνει αδερφό. Αυτά συμβαίνουν αγαπητοί φίλοι στη μικρή αυτή πόλη στην άκρη της Ελλάδας, στην πόλη όπου ο εμφύλιος «μαίνεται» ακόμη, όχι με όπλα αλλά με «εκδηλώσεις μνήμης». Οχι με όπλα, αλλά στις ψυχές και τα μυαλά πολλών.
Ενας κάτοικος της Φλώρινας
…………………………………………………….
Σταυροδοτικά
Κυρία Πιπιλή, νομίζω ότι ούτε αγράμματη, ούτε απαίδευτη, ούτε άσχετη πολιτικά είστε.
Ομως… μυκτηρίζατε την Αριστερά για ασυνέπεια, διότι, «αναρωτιόσαστε», αφού πάντα υποστήριζε την αναλογική ως εκλογικό σύστημα πώς τώρα δεν υποστηρίζει τη σταυροδοσία στις ευρωεκλογές;
Και συμπληρώνατε (με δικά σας λόγια) πως η σταυροδοσία είναι η… πεμπτουσία της αναλογικής…
Tι σχέση έχει ο… Φάντης με το ρετσινόλαδο, κυρία Πιπιλή μας;
Οι ευρωεκλογές διεξάγονται, έτσι κι αλλιώς, με αναλογική: κάθε κόμμα εκλέγει ακριβώς τόσους ευρωβουλευτές όσοι αναλογούν στις ψήφους που πήρε. Καμιά επιρροή δεν έχει σ’ αυτό η σταυροδοσία ή η λίστα…
Τι τις θέλατε τις βλακείες που αραδιάσατε; Κι επειδή ούτε ηλίθια ούτε αγράμματη ούτε απαίδευτη ούτε πολιτικά άσχετη είστε, δεν μπορώ να υποθέσω τίποτε άλλο από το ότι περάσατε… «φροντιστήριο» στο γνωστό εργαστήρι ψευδολογίας των υπογείων του Μαξίμου και μάθατε καλά το «ψεύδεστε, ψεύδεστε, ψεύδεστε! Στο τέλος πάντα κάτι μένει».
Αγάπη – αλληλεγγύη – αφοπλισμός
Ναπολέων Παπαδόπουλος
…………………………………………….
Η γόησσα
Ποιο χέρι την έχει φτιάξει / ποιο χέρι άραγε μαγικό (!) / που όποιος την κοιτάξει / θα του σαλέψει το λογικό! / Ανεξήγητης αιτιότητας / να είναι δημιούργημα / ή ονειρικής θεότητας / αναπάντεχο μεγαλούργημα; / Σαν την κοιτάξεις εαυτέ μου / από την όψη της μεθάς / γιατί όπως φαίνεται Χριστέ μου / έχει τη λάμψη της θεάς. / Τα μάτια της με συνεπαίρνουν / σαν τα τσιγγάνικα βιολιά / λυγμολαλιές καθώς να σέρνουν / πέφτω σε έκσταση βαθιά.
Ντίνος Παπανδρέου, Φαρραί Πατρών (για την Κατερίνα Δόλγυρα)
