Κλίμα δυσπιστίας μεταξύ Αθήνας και Αγκυρας εν όψει της διαπραγμάτευσης ή της προσφυγής στη Χάγη για την οριοθέτηση
Του Τάσου Τσακίρογλου
Μπορεί η οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, στάδιο το οποίο θα ακολουθήσει αναγκαστικά τη φημολογούμενη ανακήρυξη, να απαιτεί διαπραγματεύσεις ή προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο, ωστόσο οι σχέσεις της χώρας μας με την Τουρκία φαίνεται ότι σε όλα τα μέτωπα δεν διανύουν την καλύτερη φάση τους. Το αντίθετο: θαλάσσια σύνορα, Θράκη και επικοινωνιακό κλίμα έχουν φορτωθεί με αρκετά σύννεφα, τα οποία δεν προοιωνίζονται πρόοδο, αλλά μάλλον τριβές και αμοιβαία δυσπιστία.
ΑΟΖ: Η εισήγηση στον Αντώνη Σαμαρά να προχωρήσει σε μονομερείς κινήσεις, επειδή τάχα η Αγκυρα, εγκλωβισμένη ούσα στα δίχτυα του Συριακού και του Κουρδικού, δεν θα αντιδράσει δυναμικά, δεν υποστηρίζεται από κανένα πραγματικό δεδομένο. Ο Ταγίπ Ερντογάν έχει θέσει στόχο σε μια δεκαετία η χώρα του να συμπεριλαμβάνεται στις δέκα ισχυρότερες χώρες και απαραίτητος όρος γι' αυτό είναι η ενεργειακή αυτάρκειά της.
Ετσι, έχει επενδύσει τεράστια ποσά για την ανακάλυψη υδρογονανθράκων, ενώ έχει προσαρμόσει την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας σ' αυτόν τον μακροπρόθεσμο στόχο. Οι θαλάσσιες περιοχές του Αιγαίου και της Αν. Μεσογείου αποτελούν πεδία άμεσης προτεραιότητας και για τον λόγο αυτό η Αγκυρα έχει κάθε λόγο να τις «γκριζάρει» όσο το δυνατόν περισσότερο, δημιουργώντας αμφισβητήσεις τόσο για την ελληνική όσο και την κυπριακή ΑΟΖ.
ΘΡΑΚΗ: Η πρόσφατη αντιπαράθεση για τον διορισμό των ιμάμηδων σε τζαμιά και δημόσια σχολεία είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου ενός υπόγειου πολέμου επιρροής και ελέγχου της μειονότητας που σοβεί εδώ και χρόνια και ο οποίος φαίνεται ότι με την πολιτική «εθνικής πυγμής» του Αντώνη Σαμαρά εισέρχεται σε μια νέα φάση όξυνσης.
Στο κλίμα αυτό συντελεί φυσικά και η άνοδος της Χρυσής Αυγής, η οποία δυναμιτίζει την κατάσταση ακόμα και με προβοκατόρικες ενέργειες, όπως η επίθεση στο αυτοκίνητο του Τούρκου προξένου στην Καβάλα, την οποία δεν άφησε ανεκμετάλλευτη η άλλη πλευρά.
ΤΥΠΟΣ: Τους τελευταίους μήνες συνεχή κατευθυνόμενα δημοσιεύματα, και παρά τις επανειλημμένες διαψεύσεις, εμφανίζουν την Ελλάδα ως άντρο εκπαίδευσης τρομοκρατών (δηλαδή αριστερών ή μαχητών του PKK), όπου μάλιστα εντοπίζονται και χωρικά: πότε στο Λαύριο, πότε στην Κινέτα και πότε στο Δήλεσι.
Μόλις χθες υπήρξαν διαρροές στον τουρκικό Τύπο ότι 14 δικηγόροι που συνελήφθησαν κατά την επιχείρηση εναντίον του αριστερού DHK-P-C κατηγορούνται για κατασκοπεία υπέρ της Ελλάδας, της Συρίας και του Βελγίου.
Ενδεικτικό της όλης κατάστασης είναι και το γεγονός ότι η συνεδρίαση του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας έχει μετατεθεί για τον Μάρτιο, χωρίς, ωστόσο, να έχει «κλειδώσει» ακόμα.
