Του Θ. Ασημακόπουλου
Η ήττα από τον Ολυμπιακό δεν εξέπληξε πολλούς από εκείνους που παρακολουθούν στενά τη φετινή Γιουνάιτεντ. Απλά ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Πέρα από τις δικαιολογημένες αντιδράσεις του κόσμου, η «επόμενη μέρα» μπορεί να προκαλέσει και έριδες ανάμεσα στους παίκτες.
Ο Ρόμπι Φαν Πέρσι άνοιξε τον ασκό του Αιόλου, μιλώντας στην ολλανδική τηλεόραση: «Δεν απέδωσα καλά, διότι οι συμπαίκτες μου βρίσκονταν στους χώρους που ήθελα να κινούμαι εγώ και όχι σε αυτούς που έπρεπε. Ετσι αναγκάστηκα να αλλάξω την τακτική μου, χωρίς επιτυχία». Από αυτές τις λίγες λέξεις καταλαβαίνει κανείς πως ο κάθε παίκτης των Αγγλων έκανε του κεφαλιού του. Ο Φαν Πέρσι άλλαζε την τακτική κατά τη δική του βούληση, οι υπόλοιποι δεν έκαναν αυτά που έπρεπε, άρα γενικά… μπάχαλο.
Τα πάντα στην ανάπτυξη της Γιουνάιτεντ αρχίζουν και τελειώνουν στον άξονα. Η μπάλα δεν μπορούσε να φτάσει με κανέναν τρόπο στον Φαν Πέρσι. Ούτε φυσικά στον Ρούνεϊ. Ο Αγγλος επιθετικός αναγκαζόταν να γυρίσει πίσω από τη σέντρα για να την πάρει, αφού οι δύο κεντρικοί χαφ (Κάρικ, Κλέβερλι) μπορεί να είναι ανεκτοί ανασταλτικά, αλλά δημιουργικά δεν πρέπει να έκαναν περισσότερες από δέκα πάσες προς τα μπροστά. Μαζί!
Στο τελευταίο 20λεπτο, είτε από απελπισία είτε από οδηγία του Μόγες, ο Ρούνεϊ πέρασε ξεκάθαρα σε ρόλο αμυντικού μέσου, μήπως και μπορέσει να τροφοδοτήσει τη φορτωμένη επίθεση της ομάδας του. Μάταια. Ο χάρτης παραπάνω δείχνει τα σημεία του γηπέδου που κινήθηκε περισσότερο ο «Ρου». Πάτησε μόλις δύο φορές στην περιοχή του Ρομπέρτο, ενώ κατά το ήμισυ έπαιζε πίσω από τη σέντρα!
Προχθές, για μια ακόμη φορά, φάνηκε καθαρά το πρόβλημα συνεργασίας των δύο επιθετικών της Γιουνάιτεντ. Οι Φαν Πέρσι και Ρούνεϊ άλλαξαν την μπάλα μεταξύ τους πέντε φορές. Τρεις στη σέντρα (κατά την έναρξη του αγώνα και μετά τα δύο γκολ) και δύο μόλις μέσα στη ροή της αναμέτρησης.
Γενικότερα ο Ολλανδός ακούμπησε την μπάλα 24 φορές χθες, τις λιγότερες από όλους τους βασικούς των δύο ομάδων. Το ζήτημα δεν ήταν απλώς απόρροια της εξαιρετικής αμυντικής λειτουργίας του Ολυμπιακού, αλλά και της κάκιστης ανάπτυξης των Αγγλων. Φέτος σε Αγγλία και Ευρώπη ο Φαν Πέρσι ακουμπά την μπάλα 23 φορές ανά αγώνα, ενώ πέρσι ο αντίστοιχος αριθμός ήταν 29. Ο πιο δραστήριος Ρούνεϊ έχει φέτος κατά μέσο όρο 49 επαφές με την μπάλα, έναντι 55 πέρσι.
Οπως φάνηκε, ένας τρόπος υπάρχει για να έχει ελπίδες η Γιουνάιτεντ. Να παίξει μόνο επίθεση στο «Ολντ Τράφορντ», με τον κίνδυνο να αφήσει την άμυνά της έκθετη. Ο Μόγες πρέπει να ξεχάσει την ενδεκάδα που χρησιμοποίησε προχθές. Ο Γιανγκ κινήθηκε σε ρηχά νερά, ενώ ο Βαλέντσια… ας το αφήσουμε καλύτερα.
Τι μένει λοιπόν; Με δεδομένη την απουσία του Μάτα, υπάρχει ο Καγκάουα (αρκετά δραστήριος σε ρόλο δεκαριού όταν μπήκε αλλαγή), ο Ουέλμπεκ που έκανε μερικές «μπούκες» στην περιοχή του Ολυμπιακού και ο τεχνίτης Γιανουζάι που, σύμφωνα με τον Μόγες, δεν χώραγε στη 18άδα του Φαλήρου…
