Οσο για τους μαθητές των άλλων τάξεων, όπως γίνεται κάθε χρόνο, θα πρέπει να «μάθουν» μέσα σε τρεις μήνες όσα θα έπρεπε να διδαχτούν στη διάρκεια ενός σχολικού έτους

Του Χρήστου Κάτσικα

Το σχολείο των Φούρνων, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, διανύει το σχολικό έτος σε κατάσταση αποσύνθεσης, με αποτέλεσμα οι μαθητές να οδηγούνται σε αδιέξοδο και όλο και περισσότεροι να το εγκαταλείπουν.

Το υπουργείο, σε μια πρόβα για το είδος της αξιολόγησης που προωθεί, εξακολουθεί να αναζητάει τις ευθύνες στους εκπαιδευτικούς και να τους πιέζει να παίξουν το άθλιο θέατρό του σε βάρος των μαθητών τους.

Για ακόμη μια χρονιά, χρειάστηκε να περάσουν οι γιορτές των Χριστουγέννων ώστε να ξεκινήσει η κάλυψη των βασικών αναγκών του σχολείου σε εκπαιδευτικούς, η οποία δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα. Για ακόμη μια χρονιά οι μαθητές του Γυμνασίου και του Λυκείου των Φούρνων ξεκίνησαν να διδάσκονται τώρα τα περισσότερα μαθήματα, ενώ υπάρχουν και αυτά που παραπέμπονται για το… μέλλον.

Τα «μαγικά» του υπουργείου

Για ακόμη μια φορά, οι μαθητές των Φούρνων θα κληθούν με κάποιο μαγικό τρόπο να «γνωρίζουν» την ύλη μαθημάτων που δεν διδάχτηκαν ποτέ στο Γυμνάσιο (όπως της Χημείας) για να προχωρήσουν στο Λύκειο. Για ακόμη μια φορά, οι μαθητές των Φούρνων θα «μάθουν» σε τρεις μήνες όσα θα έπρεπε να διδαχτούν στη διάρκεια ενός σχολικού έτους.

Για πρώτη φορά, όσοι μαθητές της Γ’ Λυκείου δεν είχαν τη δυνατότητα να φύγουν από το νησί λόγω της κατάστασης που επικρατεί στο σχολείο, ανήμποροι να σηκώσουν το βάρος της εγκατάλειψης και της ανάλγητης κυβερνητικής πολιτικής, αποθαρρημένοι, «αποσύρονται» από τη μάχη των πανελλαδικών. Για πρώτη φορά, στο σχολείο των Φούρνων δεν θα πραγματοποιηθούν πανελλαδικές εξετάσεις της Γ’ τάξης.

Σύμφωνα με όσα καταγγέλλουν εκπαιδευτικοί, μέσα από τη Γενική Συνέλευση του σωματείου τους (ΕΛΜΕ Ικαρίας – Φούρνων), για ακόμη μια χρονιά το υπουργείο και η ΔΙΔΕ Σάμου αρνούνται να αναλάβουν την παραμικρή ευθύνη για όλη αυτή την κατάσταση. Αρκούνται στις απειλές και στην αναζήτηση των ευθυνών των εκπαιδευτικών.

Η μόνη τους αγωνία είναι να τους υποχρεώσουν ξανά να παίξουν το ίδιο θέατρο που οδήγησε στην αποσύνθεση του σχολείου, κάνοντας στον λίγο χρόνο που απομένει ένα «πασάλειμμα» της ύλης, ώστε να μη χαλάσει η βιτρίνα.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται συνήθως και οι «παιδαγωγικές» κατευθύνσεις των συμβούλων, που δίνουν οδηγίες για το πώς θα διεκπεραιωθεί το κυβερνητικό θέατρο, με θύματα πάντα τους μαθητές. Τελευταία πράξη της τραγωδίας ήταν η οδηγία (προφορική πάντα) του υπουργείου προς τους εκπαιδευτικούς των Φούρνων, με βάση την οποία απαιτούν από τον σύλλογο να ορίσει εκπαιδευτικό που θα αναλάβει να διδάξει, στο διάστημα που απομένει μέχρι τις εξετάσεις της Α’ Λυκείου, μάθημα που σύμφωνα με τον νόμο δεν το έχει ως ανάθεση… «για το καλό των παιδιών», όπως πάντα καταλήγουν να λένε.

Ετσι ορίζουν το καλό τους αυτοί που ανά πάσα στιγμή μιλούν στο όνομα των μαθητών. Για το καλό τους θα πρέπει να δεχτούν να «διδαχτούν» στις λίγες εβδομάδες που απομένουν ένα μάθημα που δεν έχουν ξαναδεί, από εκπαιδευτικό που δεν το γνωρίζει και δεν το έχει ξαναδιδάξει! Ισα ίσα για να γραφτεί στο βιβλίο ύλης δηλαδή και να έχει το άλλοθι το υπουργείο ότι πρόσφερε και στους μαθητές των Φούρνων ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση…

Ομως αποτελεί πρόκληση να ισχυρίζεται κάποιος ότι αυτό το θέατρο που χρόνια τώρα παίζεται στις πλάτες των μαθητών και των εκπαιδευτικών των Φούρνων και οδήγησε στην εκδίωξη των μαθητών από το σχολείο μπορεί ταυτόχρονα να αποτελεί «μια προσωρινή έστω λύση». Γιατί πολύ απλά η αιτία του προβλήματος δεν μπορεί να είναι και η λύση του.