Μην Κοιμάστε Ορθιοι, Μάγκες Κονομάτε Ολούθε, Με Κουτάλια Ολόχρυσα, Μάσες Κανονίστε Οργιώδεις. Κι αναρωτιόμουν κι εγώ από πού προέρχεται το αρκτικόλεξο ΜΚΟ. Υποτίθεται ότι οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις καλύπτουν τις ανεπάρκειες της κεντρικής εξουσίας σε ευαίσθητους τομείς, τους οποίους η μυωπική αλαζονεία της προσπερνά σαν να μην υπάρχουν. Συχνά οι κυβερνήσεις στρουθοκαμηλίζουν μπροστά σε οξυμένα προβλήματα ευπαθών ομάδων που οι ίδιες αρνούνται να εντάξουν στον κοινωνικό ιστό. Εμφορούμενοι από αισθήματα αλληλεγγύης πολίτες με ανιδιοτελή κίνητρα οργανώνονται όσο μπορούν προκειμένου να δείξουν στην πράξη ότι οι αυτονόητες αξίες δεν έχουν ισοπεδωθεί ολοκληρωτικά από την αυθαιρεσία και τη βαρβαρότητα των επικυρίαρχων αγορών. Σπεύδουν κάποτε κάποτε να προσφέρουν ιατρική περίθαλψη σε ξεριζωμένους, ρουχισμό σε άτομα που κρυώνουν και σε πεινασμένους μια θερμή χειραψία κι ένα πιάτο αχνιστό φαΐ.
Κάπου εδώ περιπλέκονται κομμάτι τα πράγματα, καθώς τα πολυποίκιλα λαμόγια ακούνε φαΐ και πέφτουν με τα μούτρα στο καζάνι. Οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις δρουν συνήθως ενάντια στη βούληση των κυβερνώντων, κάτι που τους προσδίδει αποδοχή, κύρος και ακτινοβολία. Από την άνεση του καναπέ το φιλοθέαμον κοινό συγκινείται ενίοτε από τις πρωτοβουλίες τους και τις συντρέχει οικονομικά και ηθικά. Ακριβώς στο σημείο αυτό ενεργοποιούνται τα μοβόρικα ανακλαστικά των ανευθυνοϋπεύθυνων ιθυνόντων που καραδοκούν για μια καλή αρπαχτή. Στήνουν, τάχα μου τάχα μου, με τη βοήθεια παρατρεχάμενων οργανώσεις σφραγίδες, για την προστασία του τυραννόσαυρου φέρ' ειπείν, τον καλπασμό των πράσινων αλόγων ή για το φυλλορρόισμα της φαιδράς πορτοκαλέας εξαιτίας της τελευταίας χαλαζόπτωσης, φροντίζουν για την αθρόα χρηματοδότησή τους από τον κρατικό κορβανά και εισπράττουν μυθώδη ποσά, διάγοντας βίο τρυφηλό και προπαντός Μη Κυβερνητικό στην υγειά των κορόιδων.
Οι σκανδαλώδεις ΜΚΟ δεν είναι οι περισσότερες, κάνουν ωστόσο τις πιο χοντρές κονόμες και χαλάνε την πιάτσα. Για να μη θεωρηθεί ότι απαξιώνω συλλήβδην το κοινωνικό έργο τους, θα υμνήσω μία εξ αυτών που πασχίζει εις μάτην να εντοπίσει ακτίδες φωτός στην άκρη του τούνελ. Πρόκειται για την κυβέρνηση Σαμαρά, την πλέον Μη Κυβερνητική από τις συναφείς οργανώσεις. Διότι μη μου πείτε ότι ο Αντωνάκης κυβερνά. Διαπραγματεύεται εσαεί με την τρόικα. Σκληρά. Τόμσεν, Μαζούχ και Μορς έχουν σιχαθεί τους εαυτούς τους με την εμμονική επωδό του γαλαντόμου συνομιλητή τους. «Ναι» τους λέει σε ό,τι ζητήσουν και εφαρμόζει κατά γράμμα τις ντιρεκτίβες τους. Αλλά κι ο αντιπρόεδρος δεν πάει πίσω. Εχει μπερδέψει την κυβέρνηση με την αντιπολίτευση, την οποία ασκεί πρωτίστως στον εαυτό του. Μήπως η εικόνα του σαχλεπίσαχλου Αδ-όνειδος συνάδει με κυβερνητικό παράγοντα; Ξιφουλκεί νυχθημερόν με τους γιατρούς και δεν ξεχνά ούτε στιγμή τη θητεία του ως αυτόματου πωλητή βιβλίων. Γι' αυτό ξεπουλά μπιρ παρά την Υγεία. Ο αποτελεσματικότερος όλων είναι ο Ασιμος Ρεντίκογλου, το όνομα του οποίου ταυτίζεται με τις επιτυχίες της εθνοσωτηρίου. Αραιές συννεφιές και περιορισμένη ορατότητα προοιωνίζονται τα μετέωρα.
Μετέωρος [email protected]
