Ενα από τα ερωτηματικά του ρευστού πολιτικού σκηνικού είναι το κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Βέβαια, τόσο ο πρόεδρος όσο και αρκετά στελέχη των ΑΝ.ΕΛΛ. είναι γνωστά πρόσωπα με εξίσου γνωστή πολιτική διαδρομή.

Αλλά ούτε το άθροισμα των προσώπων αυτών ούτε η μέχρι σήμερα πορεία των ΑΝ.ΕΛΛ. προσφέρουν ασφαλή στοιχεία για τη συνεκτική ουσία αυτού του νεόκοπου πολιτικού μορφώματος που προήλθε από τη Νέα Δημοκρατία και τη Δεξιά, αλλά έχει εγκατασταθεί στο συνεπές «αντιμνημονιακό» στρατόπεδο, ρίχνοντας κλεφτές ματιές πότε προς τη Χρυσή Αυγή και πότε προς τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η πολιτική βιογραφία του Πάνου Καμμένου επίσης δεν είναι διαφωτιστική. Κυνηγός αριστερών κεφαλών, πολέμιος του ΠΑΣΟΚ το οποίο θεωρούσε άντρο τρομοκρατών, μαθητής του προπαγανδιστή της χούντας Γεωργαλά και πεισμένος νεοφιλελεύθερος, οπαδός των «αποκρατικοποιήσεων» μέχρι πριν από λίγα χρόνια, έχει ήδη μεταμορφωθεί σε φανατικό πολέμιο της «Νέας Τάξης Πραγμάτων», ό,τι κι αν αυτό σημαίνει στο μυαλό του.

Εξίσου θολή παραμένει η εικόνα των ηγετικών στελεχών του κόμματος. Οι περισσότεροι προέρχονταν από τη συντηρητική παράταξη, από την οποία διαχώρισαν τη θέση τους κάτω από την πίεση της ψήφισης των Μνημονίων. Ομως για ορισμένους αυτή η διάρρηξη των σχέσεων υπήρξε προσωρινή.

Κάποιοι επέστρεψαν στη Νέα Δημοκρατία, ενώ άλλοι έκαναν ένα τρίτο, δικό τους πολιτικό σχήμα.

Περισσότερα στις σελίδες 13-15 του «Ιού» στην «Εφημερίδα των Συντακτών» που κυκλοφορεί.

efsyn.gr