ΦΟΥΛ ΕΠΙΘΕΣΗ Του Ν. Ασημακόπουλου

Για όσους μπορούν και μυρίζουν λιγάκι αυτό που γίνεται από την αρχή της σεζόν στον Παναθηναϊκό, ο χθεσινός αποκλεισμός από τον Πλατανιά ήταν απλά το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου.

Η εικόνα που παρουσίασε η ομάδα σε ένα ακόμη παιχνίδι δεν είναι τωρινή. Υπήρχε από την εποχή του Φερέιρα, συνεχίστηκε επί Ρότσα, παρά τη μικρή παρένθεση, δεν άλλαξε σε τίποτα με Φάμπρι και θα τελειώσει πιθανότατα με τον επόμενο προπονητή, όποιος κι αν είναι.

Εκείνο που προκαλεί τη μεγαλύτερη απορία είναι πώς γίνεται και μια μερίδα ανθρώπων μέσα στον σύλλογο δεν καταλαβαίνει με ποιον τρόπο οι παίκτες από το πανέρι, οι προπονητές κατευθείαν από την ανεργία, το ταμείο που αν το γυρίσεις ανάποδα θα πέσουν από μέσα μερικά φραγκοδίφραγκα και ο προγραμματισμός που θυμίζει μπακαλικάκι γειτονιάς καταδικασμένο να κλείσει σε τρεις μήνες είναι δυνατόν να πετύχουν έστω και έναν στόχο, μόνο και μόνο επειδή εκείνοι που παίζουν φοράνε τις φανέλες του Παναθηναϊκού.

Και μόνο που είχε γίνει κορυφαίος στόχος τής από δω και πέρα χρονιάς η πρόκριση με αντίπαλο τον Πλατανιά δείχνει το μέγεθος της κατάντιας…