Παρά τις διθυραμβικές κριτικές και την προσέλευση του κόσμου, η δουλειά του ταλαντούχου Δημήτρη Καραντζά θυσιάζεται για να παραταθεί ο Μολιέρος του Μπέζου και να ανεβεί παράσταση με την Αννα Παναγιωτοπούλου. Ο σκηνοθέτης καταγγέλλει ότι δεν είναι θέμα προγραμματισμού, αλλά ότι εισέπραξε από στελέχη του θεάτρου «δυσφορία» και «διάθεση υπονόμευσης»
Της Εφης Μαρίνου
Ο Δημήτρης Καραντζάς ανήκει σ’ αυτό που λέμε ελπιδοφόρα νέα γενιά του θεάτρου μας, αυτήν που έχουμε ανάγκη, αυτήν στην οποία επενδύουμε. Οταν ο Σωτήρης Χατζάκης ανέλαβε το Εθνικό είπε ότι θα δώσει βήμα σε νέους ταλαντούχους, αιρετικούς και καινοτόμους. Ετσι, κάλεσε τον Δ. Καραντζά για να ανεβάσει στην Κεντρική μάλιστα Σκηνή το «Ετσι είναι αν έτσι νομίζετε» του Λουίτζι Πιραντέλο. Και η παράσταση ανέβηκε. Ενας αλλιώτικος Πιραντέλο, τολμηρός, με έντονη θεατρικότητα και θαρραλέα ομολογημένο το βασανιστικό ερώτημα του συγγραφέα περί της αλήθειας, ως αισθητική και ως φιλοσοφική προσέγγιση.
Και ξαφνικά μαθαίνουμε ότι η παράσταση θα κατέβει σχεδόν ένα μήνα πριν από την προκαθορισμένη ημερομηνία της 13ης Απριλίου! Οι ηθοποιοί -ακόμη κι ο σκηνοθέτης- το πληροφορήθηκαν από την υπεύθυνη σκηνής. «Η κοπέλα ανακοίνωσε στον θίασο ότι μέσα σε μια νύχτα άλλαξε το πρόγραμμα και οι παραστάσεις θα τελειώσουν ένα μήνα νωρίτερα», μας λέει ο Δημήτρης Καραντζάς. «Δηλαδή το έργο και ανέβηκε καθυστερημένα και κατεβαίνει ένα μήνα πριν τα συμφωνημένα. Ο λόγος που ακούω να επικαλούνται είναι ότι «πρέπει να πάρει παράταση ο 'Φιλάργυρος' του Γιάννη Μπέζου, που πηγαίνει τόσο καλά». Κι ενώ ήταν κανονισμένο η «Τρελή του Σαγιό» με την Αννα Παναγιωτοπούλου να παίζεται σε εναλλασσόμενο ρεπερτόριο με το «Ετσι είναι», ξαφνικά όλα αλλάζουν. Εχουμε αθέτηση συμφωνίας».
Αν η παράσταση πηγαίνει καλά και εισπρακτικά, ποιος είναι ο λόγος που οδήγησε στο σταμάτημά της;
«Μα δεν είναι θέμα πόρτας. Η παράσταση πηγαίνει καλά», απαντά ο Δημήτρης Καραντζάς. «Δεν έχω ιδέα για ποιο λόγο. Η αλήθεια είναι ότι έχω εισπράξει ένα είδος δυσφορίας από ανώτερα στελέχη του Θεάτρου για την παράσταση και ομολογώ ότι έχει γίνει αντιληπτή με διάφορους τρόπους μια διάθεση υπονόμευσης. Κατανοώ το γούστο του καθενός, αλλά γι’ αυτή την προσβλητική αντιμετώπιση, πραγματικά, δεν ξέρω τι να πω. Είναι τραγικό γιατί όλοι οι συντελεστές και οι ηθοποιοί νιώθουμε πραγματικά αυτό που λέμε ξεφτίλα».
Το «Ετσι είναι αν έτσι νομίζετε» πάντως δεν το έχει δει ο καλλιτεχνικής διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου. Πώς νιώθει τώρα ο Δημήτρης Καραντζάς;
«Πρέπει να βγω λίγο από το σοκ της ψυχρολουσίας. Τα πρώτα συναισθήματα ήταν ένας ελαφρύς τρόμος. Τέτοιες σκέψεις και αποφάσεις παραπέμπουν σε αλήστου μνήμης πολιτεύματα. Το Εθνικό Θέατρο σαφώς δεν είναι κρατίδιο κανενός. Λυπάμαι γιατί κατεβαίνει τόσο πρόωρα μια παράσταση που αγαπήσαμε όσοι δουλέψαμε γι’ αυτήν, αλλά χαίρομαι που απομακρύνομαι από αυτήν τη συγκεκριμένη κατάσταση δουλειάς. Οι εντυπώσεις μου από τη συμπεριφορά που μας επιφύλαξαν είναι αλγεινές. Μετά από τρεις μήνες εντατικών προβών και σκληρής δουλειάς, κυριολεκτικά μας πέταξαν έξω. Δεν θέλω να συναναστρέφομαι ανθρώπους με τέτοια νοοτροπία, νιώθω ένα σφίξιμο στο στομάχι. Κάτι άλλο που με ενόχλησε είναι ένα ψέμα που ειπώθηκε. Οτι θα κατέβουν τάχα και οι «Απόψεις ενός κλόουν» του Αργύρη Ξάφη λόγω του ασφυκτικού προγράμματος. Η παράσταση του Αργύρη θα κατέβει στην ώρα της».
Το «ασφυκτικό» πρόγραμμα, η απορία πώς θα συγκατοικήσουν τόσες παραστάσεις –τώρα αναζητούνται σκηνές εκτός Εθνικού Θεάτρου-, ήταν το ερώτημα που έθεταν όλοι από την πρώτη συνέντευξη Τύπου του Σωτήρη Χατζάκη.
Είναι, όμως, αυτό σοβαρός σχεδιασμός ρεπερτορίου; Συνιστά υπεύθυνη στάση απέναντι σε καλλιτέχνες και κοινό; Πετάς μια παράσταση που έχεις προγραμματίσει –και έχεις υπογράψει συμβόλαια με ηθοποιούς– από την Κεντρική Σκηνή στο όνομα μιας μπακαλίστικης λογικής που μετρά δεκαδικούς στο ταμείο; Δημιουργείς, χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος, μια «αντιπαλότητα» μεταξύ παραστάσεων επειδή άλλες «τα φέρνουν», άλλες «τα φέρνουν» επαρκώς κι άλλες «τα φέρνουν» πολύ; Επίσης, πώς περιφρονείς παλιούς καταξιωμένους ηθοποιούς, αλλά και νεότερους, κατεβάζοντάς τους απλά την ασφάλεια; Και μάλιστα πού; Στην «ηλεκτρισμένη» έτσι κι αλλιώς θεατρική σκηνή και ειδικά σήμερα;
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
* Προφητικό σχόλιο του κριτικού της «Εφ.Συν.»
«Ελπίζω να μη χρησιμοποιηθεί η παράσταση του “Ετσι είναι” σαν επιχείρημα για τη συντηρητική στροφή της κεντρικής σκηνής. Θα ήταν κρίμα. Σκοπός του Εθνικού δεν είναι να ανεβάζει μόνον αριστουργήματα, αλλά και να τα ανεβάζει σαν αριστουργήματα. Αυτό ακριβώς επιχείρησε ο Καραντζάς», έγραφε ο Γρηγόρης Ιωαννίδης στις 24/2/2014.
