Το πεδίο ερευνών για το χαμένο Boeing 777 των Μαλαισιανών Αερογραμμών, με τους 239 επιβαίνοντες, συνεχώς διευρύνεται, καλύπτοντας από χθες μια περιοχή περίπου 100.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων
Της Ελλης Πάνου
Εξι ημέρες μετά την εξαφάνιση της πτήσης 370 και το μόνο που είχαν να προσφέρουν χθες οι αρχές της Μαλαισίας ήταν κι άλλες διαψεύσεις, σχεδόν καμία καινούργια πληροφορία και ακόμα περισσότερη σύγχυση. Ολα τα στοιχεία και οι θεωρίες μέχρι στιγμής έχουν οδηγήσει στο πουθενά και το πεδίο ερευνών για το χαμένο Boeing 777 των Μαλαισιανών Αερογραμμών, με τους 239 επιβαίνοντες, συνεχώς διευρύνεται, καλύπτοντας από χθες μια περιοχή περίπου 100.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Σύμφωνα με τα όσα ειπώθηκαν στην τελευταία ενημέρωση αρχών και υπευθύνων:
- Οι δορυφορικές φωτογραφίες που κυκλοφόρησαν προχθές αργά το βράδυ, μέσω αξιωματούχων στο Πεκίνο με πιθανά συντρίμμια, δημοσιοποιήθηκαν από «λάθος», όπως εξήγησαν Κινέζοι διπλωμάτες στην κυβέρνηση της Κουάλα Λουμπούρ. Ετσι κι αλλιώς, έγιναν πάλι έρευνες στη συγκεκριμένη περιοχή και δεν βρέθηκε τίποτα.
- Διαψεύστηκε ότι η αστυνομία έκανε έφοδο στα σπίτια των δυο πιλότων, αλλά συνεχίζονται οι έλεγχοι στο «παρελθόν» του 12μελούς πληρώματος. Ο εμπορικός διευθυντής των Μαλαισιανών Αερογραμμών, ωστόσο, τόνισε πως η εταιρεία δεν έχει κανένα λόγο να πιστεύει ότι μέλη του πληρώματος ευθύνονται για την εξαφάνιση, προσθέτοντας ότι και ο κυβερνήτης δεν είχε δώσει δείγματα περίεργης συμπεριφοράς.
- Ο υπουργός Μεταφορών, από την άλλη, χαρακτήρισε αναληθές δημοσίευμα της «Wall Street Journal», ότι το αεροπλάνο «έστελνε» δεδομένα στην Boeing και τη Rolls Royce, μέσω ειδικού συστήματος που διαθέτουν οι μηχανές, υποστηρίζοντας ότι την πληροφορία διαψεύδουν και οι δυο εταιρείες.
Από άλλες πηγές όμως φθάνουν διαφορετικές εκτιμήσεις. Κατ' αρχάς, σύμφωνα με τον «Guardian», τόσο η Boeing όσο και η Rolls Royce δεν διέψευσαν το σχετικό δημοσίευμα όταν ρωτήθηκαν σχετικά από την εφημερίδα. Απλώς αρνήθηκαν να σχολιάσουν τις πληροφορίες. Και χθες, ήρθε το νέο δημοσίευμα της «Wall Street Journal» να συμπληρώσει τη θεωρία. Σύμφωνα, λοιπόν, με την εφημερίδα, Αμερικανοί ερευνητές πιστεύουν ότι οι μηχανές του αεροσκάφους ήταν εν λειτουργία άλλες τέσσερις ώρες, μετά το τελευταίο επιβεβαιωμένο σημείο εντοπισμού του, συνολικά δηλαδή πέντε ώρες από την απογείωσή του.
Αυτό σημαίνει ότι με ταχύτητα περίπου 480 κόμβων, το Boeing μπορεί να έχει ταξιδέψει άλλα 4.000 χιλιόμετρα (2.200 ναυτικά μίλια), δεδομένου ότι ήταν εφοδιασμένο με αρκετά καύσιμα. Δηλαδή, εάν είχε στραφεί προς τα δυτικά, θα μπορούσε να έχει φθάσει στον Ινδικό Ωκεανό, στα σύνορα Ινδίας – Πακιστάν ή ακόμα και στην Αραβική Θάλασσα.
Ασθενές σήμα
Το σενάριο αυτό στηρίζει πληροφορία από δυο πηγές του Reuters ότι επικοινωνιακοί δορυφόροι «έπιασαν» ένα ασθενές ηλεκτρονικό σήμα από το αεροσκάφος μετά την εξαφάνισή του, στοιχείο που αν και δεν είναι ενδεικτικό για την πορεία του, δείχνει ότι το σύστημα συντήρησης των μηχανών λειτουργούσε και ήταν έτοιμο να επικοινωνήσει με τους δορυφόρους όπως έχει προγραμματιστεί να κάνει. Με τις υπηρεσίες πληροφοριών στην Ουάσιγκτον να μην έχουν αποκλείσει και το σενάριο της τρομοκρατίας, ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου αναφέρθηκε σε «νέες πληροφορίες» και ανακοίνωσε ότι διευρύνεται το πεδίο των ερευνών και στον Ινδικό Ωκεανό. Ηδη το καταδρομικό USS Kidd κινείται βορειοδυτικά στα Στενά της Μαλάκα.
Σε κάθε περίπτωση, η βαθιά δυσπιστία, θέματα εθνικής ασφάλειας, περιφερειακά συμφέροντα και η διεκδίκηση αμφισβητούμενων θαλάσσιων περιοχών φαίνεται ότι έχουν επικρατήσει του κοινού στόχου να βρεθεί το αεροσκάφος. Η Κίνα για παράδειγμα έχει επανειλημμένα κατηγορήσει τη Μαλαισία για τον «χαοτικό συντονισμό». Το Βιετνάμ παραπονέθηκε ότι έμαθε για τις δορυφορικές φωτογραφίες που δημοσιοποιήθηκαν από το Πεκίνο -έστω κατά λάθος- από… το Ιντερνετ.
Οι Φιλιππίνες υποστήριξαν ότι την Κυριακή κινεζικά πλοία εμπόδισαν τον ανεφοδιασμό στρατιωτών τους και ότι αναγκάστηκαν να ρίξουν τρόφιμα από αεροπλάνο!
Περιοχές της Θάλασσας της Νότιας Κίνας -που είναι το βασικό επίκεντρο των ερευνών- διεκδικούνται από τη Μαλαισία, το Βιετνάμ, τις Φιλιππίνες, το Μπρουνέι, την Ταϊβάν και φυσικά το Πεκίνο, που επιμένει ότι έχει δικαιώματα σχεδόν σε όλη τη θαλάσσια περιοχή, που πιστεύεται ότι κρύβει τεράστια ενεργειακά κοιτάσματα και είναι από τις πλέον σημαντικές διαδρομές διέλευσης του θαλάσσιου εμπορίου. Είναι φυσικό λοιπόν οι εμπλεκόμενες χώρες, που συμμετέχουν και στις έρευνες, να μη θέλουν να μοιραστούν τα μυστικά τους και τις δυνατότητες που έχει ο στρατιωτικός εξοπλισμός τους, συμπεριλαμβανομένων και των ραντάρ.
