→Ο πρώην δήμαρχος της Φλωρεντίας συνθέτει το πολιτικό του προφίλ εστιάζοντας στην υπεράσπιση των οικονομικά ασθενέστερων

Του Θεόδωρου Ανδρεάδη Συγγελλάκη

Ο Ματέο Ρέντσι μένει πιστός στον εαυτό του: θέλει να εντυπωσιάσει, να ξαφνιάσει, να δείξει ότι δεν έχει σχέση με τους παραδοσιακούς, γνωστούς ρυθμούς της πολιτικής. Με τη λογική αυτή παρουσίασε τη δέσμη μέτρων για την τόνωση της οικονομίας και θέλησε να πάρει μέρος στο πιο γνωστό τοκ σόου πολιτικού περιεχομένου της ιταλικής τηλεόρασης, το «Porta a porta», του καναλιού Rai Uno στην ιταλική δημόσια τηλεόραση.

Για να προβάλει, πρώτα από όλα, το «ισχυρό χαρτί του», τη μείωση των φόρων κατά δέκα δισεκατομμύρια ευρώ για τους εργαζομένους που κερδίζουν μέχρι 25.000 ευρώ, μεικτά, τον χρόνο. Και για να επαναλάβει ότι μέχρι τον Σεπτέμβριο (αρχικά είχε πει τον Ιούλιο) θα καταφέρει να καταβάλει στις ιδιωτικές επιχειρήσεις όλα τα ποσά που τους οφείλει το ιταλικό κράτος. Το σύνολο των χρεών αυτών κυμαίνεται από 55 μέχρι και 65 δισεκατομμύρια ευρώ, ανάλογα με τις διάφορες εκτιμήσεις.

Είναι σαφές ότι ο Ρέντσι γνωρίζει καλά τους κανόνες της αποδοτικής επικοινωνιακής πολιτικής: με μία μόνον κίνηση κατάφερε, προς το παρόν, να αποδυναμώσει τις εσωτερικές αμφισβητήσεις μέσα στο κόμμα του, τους Δημοκρατικούς, και να προκαλέσει μια συνεχή, δημόσια συζήτηση σχετικά με τις λεπτομέρειες της δέσμης μέτρων που μόλις ανακοίνωσε.

Πέρα από τις οικονομικές παραμέτρους, όμως, υπάρχει και μιαν άλλη διάσταση. Ο τριανταεννιάχρονος Ιταλός πρωθυπουργός θέλησε να αναφερθεί με έμφαση σε μια σειρά ζητημάτων που θα μπορούσαν να τονώσουν το «προοδευτικό προφίλ του», το οποίο συχνά πολλοί αμφισβητούν.

Χαρακτήρισε «βασικής σημασίας για το μέλλον τη δημόσια παιδεία» και διέθεσε 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ για την επισκευή σχολικών συγκροτημάτων ενώ, παράλληλα, αναφέρθηκε στην τηλεόραση και τη ραδιοφωνία της Rai, επισημαίνοντας ότι «ο δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός φορέας έχει κύριο στόχο, όχι μόνον την ενημέρωση, αλλά και την ουσιαστική εκπαίδευση των πολιτών».

Αύξησε τη φορολόγηση των κερδών από κατοχή μετοχών εταιρειών που έχουν εισαχθεί στο Χρηματιστήριο από το 20% στο 26% και προανήγγειλε ότι οι συνταξιούχοι με εισόδημα μέχρι και 3.000 ευρώ τον μήνα δεν πρόκειται να θιγούν από καμία νέα δέσμη μέτρων λιτότητας.

Βρισκόμαστε, δηλαδή, στη φάση της σύνθεσης, της δημιουργίας του «πολιτικού προφίλ» του πρώην δημάρχου της Φλωρεντίας. Κατηγορήθηκε για υπερβολική μετριοπάθεια και προσπαθεί τώρα να δείξει μεγαλύτερη κοινωνική ευαισθησία, πιο ουσιαστικό ενδιαφέρον για την υπεράσπιση των οικονομικά ασθενέστερων.

Πρέπει να καταλάβουμε, όμως, πώς θα «παντρευτούν» όλα αυτά, με τη διακηρυγμένη βούληση να μπουν και οι ιδιώτες στη διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομιάς, με τις δηλώσεις για πιο εύκολες απολύσεις στο Δημόσιο και με τις συνεχείς «σπόντες» και εντάσεις με τα συνδικάτα.

Οι τελευταίες κινήσεις του Ματέο είναι άραγε απόλυτα ειλικρινείς ή μήπως μας προετοιμάζουν για μια δεύτερη φάση, με μέτρα και παρεμβάσεις που θα μας θυμίσουν πιο έντονα τον Τόνι Μπλερ;