Του Πέτρου Μανταίου

Και τι θα γίνει, αν όσα τάζουν για τον χώρο στο παλαιό αεροδρόμιο του Ελληνικού η κυβέρνηση και η, κατά πάσα πιθανότητα ανάδοχος, Lamda Development του Λάτση, μόνη εναπομένουσα στην τελική φάση του διαγωνισμού (σήμερα αναμενόταν να ανοίξει ο φάκελος οικονομικής προσφοράς), δεν ισχύσουν ούτε στο εγγύς ούτε στο απώτερο μέλλον; Τι θα γίνει, αν τα συμφωνημένα (που δεν τα είδαμε ακόμα, αλλά ελπίζω, με τον καιρό, να τα δούμε, και να τα δούμε ακριβώς όπως συμφωνήθηκαν!) δεν τηρηθούν, ακόμα και στη χειρότερη εκδοχή τους, αυτήν του «ξεπουλήματος», όπως υποστηρίζουν πολλοί∙ κατά τη γνώμη μου, όχι εντελώς αβάσιμα;

Τι θα γίνει αν, παρά ταύτα και άλλα τινά, -π.χ. ότι δημόσιος διαγωνισμός επί ακινήτου αξίας όπως το Ελληνικό, με έναν μετέχοντα, είναι αμφίβολης εγκυρότητας-, ούτε η κυβέρνηση ούτε η Lamda Development κρατήσουν τον λόγο τους; Και τι λόγος! Ονειρο ευτυχίας! 7 με 10 δισ. ευρώ επένδυση με το… έμπα του 2014 (έτσι ακριβώς! Νότης Μηταράκης, υφυπουργός Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, άρθρο του «Η Ελλάδα των επενδύσεων», «Καθημερινή» 16/3) και έως… 50.000 θέσεις εργασίας, όταν όλος ο Βόλος έχει 47.000 («Εφ.Συν.» 17/3);

Ποιος θα θυμάται τότε τον κύριο Μηταράκη και όποιον άλλο κύριο από τη σημερινή κυβέρνηση ή τον κ. Λάτση (που πιθανόν να μεταβιβάσει προσεχώς το Ελληνικό σε άλλη εταιρεία∙ το ξανάκανε με τη μαρίνα του Φλοίσβου, που ήδη ανήκει σε εταιρεία τουρκικών συμφερόντων, παρ’ ότι το «Βήμα» δείχνει να μην το θυμάται∙ Βασίλη Κωτσή: «Το Ελληνικό “απογειώνει” την ελληνική οικονομία», 9/3) να τους τρίψει, κατά το κοινώς λεγόμενο, στη μούρη συμφωνηθέντα και μη τηρηθέντα; Και επί τέλους για ποια τιμή εκκίνησης συζητάμε, πέρα από… λαγούς με πετραχήλια; Συζητάμε για περίπου 500 εκατομμύρια ευρώ, που ίσως φτάσουν τα 700! Τα υπόλοιπα είναι στο «βλέπουμε»…