ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Του Νίκου Φωτόπουλου

Μια στο καρφί και μια στο πέταλο… Την ώρα που παλεύουν για την επιβίωση του συνεταιριστικού τους εγχειρήματος, οι εργαζόμενοι της ΒΙΟΜΕ δεν εγκαταλείπουν τους δικαστικούς αγώνες για τα χαμένα μεροκάματα και τα εργασιακά τους δικαιώματα απέναντι στην εργοδοσία. Χθες, συζητήθηκε στο δικαστήριο εργατικών διαφορών της Θεσσαλονίκης η προσφυγή των πρώην εργαζομένων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής κατά της εταιρείας για ημερομίσθια, αμοιβές υπερημερίας και ένσημα. Δεκάδες εργαζόμενοι και αλληλέγγυοι βρίσκονταν εκείνη την ώρα έξω από το δικαστικό μέγαρο, σε μια προσπάθεια στήριξης του αγώνα ενώπιον της Δικαιοσύνης. Η απόφαση του δικαστηρίου αναμένεται να εκδοθεί σε έναν μήνα.

Σκοπός της προσφυγής είναι να κατοχυρωθούν με δικαστική απόφαση τα δικαιώματα των εργαζομένων, καθώς η εταιρεία έχει εγκαταλειφθεί από την πρώην εργοδοσία, μετά την πτώχευση της μητρικής εταιρείας «Φίλκεραμ Τζόνσον», που βρίσκεται υπό καθεστώς εκκαθάρισης.

Εναν χρόνο τώρα, οι εργαζόμενοι παλεύουν να ξεπεράσουν τα προβλήματα που δημιουργούνται από το ισχύον θεσμικό πλαίσιο και να λειτουργήσουν το εργοστάσιο με «αυτοδιαχείριση», ενώ πρόσφατα αποφάσισαν να προχωρήσουν σε σύσταση Κοινωνικής Συνεταιριστικής Επιχείρησης.

Απλήρωτοι από την άνοιξη του 2011, με απεργίες και στη συνέχεια με επίσχεση εργασίας, οι εργαζόμενοι πέτυχαν με ασφαλιστικά μέτρα τη δέσμευση των μηχανημάτων και των υλικών που είχαν απομείνει. Πριν από έναν χρόνο, στις 12 Φεβρουαρίου του 2013, αποφάσισαν να λειτουργήσουν το εργοστάσιο με τις δικές τους δυνάμεις. Ομως…

«Για να λειτουργήσουμε κανονικά χρειάζεται αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου ή ισχυρή πολιτική απόφαση. Εγιναν κάποιες επαφές, υπήρξαν θετικές προσεγγίσεις, αρκετοί το είδαν με συμπάθεια, αλλά δεν άλλαξε τίποτε. Τελευταία βλέπουμε από τη δικαστική αρχή ιδιαίτερη σπουδή για να προχωρήσει η εκκαθάριση της μητρικής και να πεταχτεί η προσπάθειά μας στον δρόμο. Αλλά εμείς δεν το βάζουμε κάτω. Για μας είναι ζήτημα επιβίωσης», λένε.