Από ολόκληρο το ρεπερτόριο του Old Vic για την επόμενη χειμερινή περίοδο, που ανακοίνωσε προχθές ο καλλιτεχνικός του διευθυντής Κέβιν Σπέισι, φυσικό ήταν όλοι να σταθούν στη δική του επανεμφάνιση. Είναι κι ένας τρόπος να γιορτάσει τα δέκα του χρόνια ως επικεφαλής του ιστορικού λονδρέζικου θεάτρου, πριν το αποχαιρετήσει οριστικά του χρόνου, ανανεωμένο και κερδοφόρο. Ο Σπέισι μόνος του στη σκηνή, σε ένα one-man play, θα ερμηνεύσει μια ιστορική προσωπικότητα του 19ου αιώνα, τον πρωτοπόρο Αμερικανό δικηγόρο και υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Κλάρενς Ντάροου.
Η πιο ενδιαφέρουσα, όμως, είδηση, ειδικά για μας τους Ελληνες, είναι η «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή, που θα σκηνοθετήσει ο Ιαν Ρίκσον με πρωταγωνίστρια μια σταρ, τη Βρετανίδα Κριστίν Σκοτ Τόμας. Η 52χρονη σήμερα ηθοποιός, που υπήρξε και είναι ακόμα καλλονή, τα τελευταία χρόνια έχει αραιώσει τις κινηματογραφικές της εμφανίσεις και έχει ξεκινήσει μια μεγάλη καριέρα στο θέατρο.
Ξεκίνησε από τις σκηνές της δεύτερης πατρίδας της, της Γαλλίας (ήταν παντρεμένη επί πολλά χρόνια με Γάλλο γυναικολόγο, με τον οποίο απέκτησε τρία παιδιά) παίζοντας με θριαμβευτικές κριτικές τη «Βερενίκη» του Ρακίνα (2001, Φεστιβάλ της Αβινιόν). Και μετά πήρε φόρα και έγινε κεντρικό πρόσωπο στη λονδρέζικη σκηνή σε έργα Τσέχοφ («Τρεις αδελφές» και «Γλάρος») και Πίντερ («Προδοσία», «Παλιοί καιροί»), κερδίζοντας κι ένα βραβείο Ολίβιε καλύτερης γυναικείας ερμηνείας. Με τον Ιαν Ρίκσον, που θα τη σκηνοθετήσει στην «Ηλέκτρα», έχει ξανασυνεργαστεί άλλες τρεις φορές.
Το σανίδι ήταν γι’ αυτήν μια αποκάλυψη. Θυμάται πάντα τι ένιωσε στη «Βερενίκη» έχοντας δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια να κάνει θέατρο απορροφημένη στην κινηματογραφική της καριέρα. «Ξαφνικά αισθάνθηκα ανεξάρτητη. Μπορούσα ακόμα και να σταθώ πάνω στο κεφάλι μου αν ήθελα. Κανένας δεν θα με σταματούσε, δεν θα μου έλεγε “μην το κάνεις αυτό, είναι γελοία ιδέα”. Στο θέατρο βρήκα την εμπιστοσύνη στον εαυτό μου. Στις ταινίες το πρόβλημα είναι ότι είσαι το ακατέργαστο υλικό στα χέρια του σκηνοθέτη. Μόνο στη σκηνή ανακαλύπτεις τι πραγματικά είσαι ικανή να κάνεις».
Μέσα σε 30 χρόνια συμμετείχε σε 65 φιλμ, μερικά τεράστιες επιτυχίες («Τέσσερις γάμοι και μια κηδεία», «Ο Αγγλος ασθενής», «Mission: Impossible», «O γητευτής των αλόγων», «Γκόσφορντ Παρκ»), ενώ έπαιζε άνετα σε δύο γλώσσες (γαλλικά και αγγλικά). Σήμερα πια δηλώνει: «Δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα με άλλο φιλμ. Βαρέθηκα και σταματάω. Παίζω σε ταινίες που με έχουν περισσότερο ανάγκη από όσο τις έχω εγώ». Διαλέγει πια πολύ προσεκτικά πού εμφανίζεται (όπως στη νέα ταινία του Ρέιφ Φάινς «Η αόρατη γυναίκα»).
Σπάνια μια ηθοποιός είναι τόσο ειλικρινής. Ακόμα και σε θέματα ηλικίας και ομορφιάς. Παραδέχεται το σοκ που ένιωσε όταν είδε μια αρετουσάριστη φωτογραφία της, που ενώ είχε πρωτοδημοσιευτεί ασπρόμαυρη και ωραία, αναπαράχθηκε έγχρωμη σε εξώφυλλο λαϊκού περιοδικού. «Οι άνθρωποι, συνηθισμένοι στις ψηφιακά τελειοποιημένες φωτογραφίες, θα σκέφτηκαν: Θεέ μου, η Κριστίν Σκοτ Τόμας είναι τόσο αρχαία». Μόνο μια εντυπωσιακά όμορφη γυναίκα θα μπορούσε να το πει αυτό.
Επιμ.: Β.Γεωργ.
