Πανηγυρίζουν στην κυβέρνηση για τη μεταμφίεση του πρωτογενούς πλεονάσματος σε κοινωνικό μέρισμα. Το ταρατατζούμ πάει σύννεφο. Τα χαμόγελα Σαμαρά και Βενιζέλου φτάνουν ίσαμε τα αυτιά, καθώς ερμηνεύουν τα ψηφία των ψιχίων σε ψήφους. Θριαμβολογούν και στα κανάλια. «Επιτέλους, φως στο βάθος του τούνελ. Οι θυσίες τόσων ετών πιάνουν τόπο. Βγαίνουμε στις αγορές» διαπιστώνουν περιχαρή τα εξαπτέρυγα που παριστάνουν τους παρουσιαστές. Η 25η Μαρτίου φέτος συμπίπτει με τη νέα εθνική παλιγγενεσία. Ο Ευαγγελισμός, με τα χαράς ευαγγέλια.
Ανακουφισμένες υποδέχτηκαν τα χαρμόσυνα νέα και οι φίλα προσκείμενες στην τρόικα εφημερίδες. «Είναι η πρώτη φορά στην τρικυμιώδη περίοδο της μεγάλης κρίσης που εξασφαλίζεται ισχυρή βάση αλλαγής του οικονομικού περιβάλλοντος για τη χώρα» γράφει σοβαρός αναλυτής. Οι ένστολοι και οι αναξιοπαθούντες άνεργοι, χαμηλόμισθοι και συνταξιούχοι, οίτινες ωφελούνται από τη γαλαντομία της εθνοσωτηρίου, ύψωσαν ήδη τις σημαίες στα μπαλκόνια. Τι το 'θελαν; Βλαστημούν τώρα την ώρα και τη στιγμή. Μνημόνιο και πάλι Μνημόνιο, λένε.
Ρέστος και ταπής, πλην αξιοπρεπής, κυκλοφορούσε ώς τώρα ο κυρ-Βρασίδας· εβδομηντάχρονος γείτονας. Επαιρνε προ κρίσεως κάνα εννιακοσάρι ευρώ και τα 'φερνε βόλτα με το ζόρι. Με τις περικοπές η σύνταξη έπεσε στα 440. Πού σε πονεί και πού σε σφάζει! Πίστωση στον φούρναρη, βερεσέ στον μπακάλη, έναντι στον φαρμακοποιό. Επινε και τα τραταρισμένα καρτουτσάκια του το βράδυ στο καφενείο. Ας όψεται η κοινωνική αλληλεγγύη. Τον συνάντησα χθες με κατεβασμένες πλερέζες. «Τι τρέχει;» τον ρωτάω. «Ασ' τα» μου απαντά. «Θα κλειστώ στο σπίτι και θα σφαλίσω τα μάνταλα. Μάθανε οι μαγαζάτορες ότι ρέει παράς με ουρά και μου ζητάνε να κλείσουμε τα τεφτέρια».
Απέναντι στο ρετιρέ κάθεται ένας μελαγχολικός σαραντάρης. Χαιρετιόμαστε με νεύματα. Τα Σάββατα απλώνει στο μπαλκόνι τη λευκή στολή του Λιμενικού κι έτσι έμαθα το επάγγελμά του. Σπανίως απουσιάζει τα βράδια. Ακούει δυνατά μουσική. Κάτι λυπητερά που σου σφίγγουν την καρδιά κόμπους. Από προχθές το 'ριξε στα κεφλίδικα του Τσιτσάνη. «Τέτοια ζωή ζηλεύω κι όχι άλλη μάνα μου/ και μες στην τρέλα μου σκορπώ τα φράγκα μου». Τον βλέπω να τρώει το μερίδιό του σε σιντί.
Σούμα στην περιοδεία του στην Κριμαία έκανε ο Στιβ ο εξαγώγιμος· ο Τεοντορόφσκι, ντε. Τόσο τα αεροπορικά εισιτήρια, τόσο το πουλμανάκι, τόσο οι βενζίνες, τόσο οι μικροφωνικές. Τρεις το λάδι, τρεις το ξίδι, τα 'βγαλε τέσσερα χιλιαρικάκια και κάτι ψιλά. Το μεγαλύτερο μέρος από εισφορές οπαδών. Εχει χάρη που ήταν προσφορά οι βότκες. Ειδάλλως θα κατέβαζε ρολά στο κατάστημα. Μια απ' τα ίδια τού στοίχισε και η επίσκεψη στην Κρήτη· με τις ρακές κερασμένες κι εκεί. Είδε πως του 'ρχονται τσάμπα τα ταξιδάκια και λογαριάζει να πάει στην Ηπειρο για τσίπουρα. Ευνοείται από τα μετέωρα που προοιωνίζονται καλοσύνες. Τα καλά των υποψηφίων. Κι αν σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και εκλεγεί, θα πίνει σκούρες μπίρες στις Βρυξέλλες πληρωμένες από την υπηρεσία.
Μετέωρος [email protected]
