Το συγκρότημα ετοίμασε ένα αφιέρωμα στον «άντρα με τα μαύρα». Θα παίξει τα σπουδαιότερα τραγούδια του χωρίς να διστάσει και να τα πειράξει, δίνοντάς τους ένα πιο ροκ, επιθετικό ύφος

Της Μαρίνας Κουβέλη

Πέντε νέα παιδιά, που αγαπούν και τιμούν την αμερικανική μουσική, φορούν απόψε τα καλά τους και ανεβαίνουν στη σκηνή του Μεγάρου για μια βραδιά-αφιέρωμα στον «άντρα με τα μαύρα», στη φωνή-θεμέλιο της αμερικανικής λαϊκής μουσικής, στον πρωτοπόρο της ροκ Τζόνι Κας.

Ο λόγος για τους Dustbowl που ανατρέχουν στον ήχο του και παρουσιάζουν στην αίθουσα Banquet (21.00) κορυφαία τραγούδια του θρυλικού Αμερικανού τραγουδιστή.

Ευκαιρία για ταξίδι στην εποχή που η αμερικανική μουσική σκηνή επηρέαζε καθοριστικά την ποπ κουλτούρα μέσα από τη φρέσκια ματιά ενός ελληνικού γκρουπ, που μετρά ήδη εφτά χρόνια δημιουργίας. Οι Dustbowl δημιουργήθηκαν το 2006 στην Αθήνα. Mέλη τους είναι ο Αυστραλός Big George (φωνητικά), ο T-Nick και ο John Hardy (κιθάρες), η Lydia (πιάνο) και ο Shoeshine Boy (ντραμς). Ο ήχος τους, μια ιδιαίτερη μείξη της κλασικής αμερικανικής παράδοσης και του ροκ εν ρολ, έχει αποτυπωθεί σε τρία άλμπουμ: «Going Down» (2010), «Trouble bound and Lonesome» (2008), «Ramblin’ Blues» (2006). Στο Μέγαρο θα έχουν παρέα τούς Ειρήνη Δημοπούλου, Μάκη Δρεμέτσικα, Chris Stress Symbol και Νικόλαο Σιδερίδη.

«Πρώτος στόχος μας ήταν να δημιουργήσουμε μια παρέα που θα είχε κάτι να πει για όσα συμβαίνουν γύρω μας. Μια μπάντα φορτωμένη με όλη τη θεματολογία και την παραδοξότητα της αμερικανικής μουσικής παράδοσης. Στην πραγματικότητα δεν μας αρέσει καθόλου η «πλαστική» new country, τα αναμασήματα από το παρελθόν. Βαριόμαστε τα γουέστερν, αντιπαθούμε τους καουμπόις και τον Τζον Γουέιν, απεχθανόμαστε την αμερικανική πολιτική. Παίζουμε μόνο όταν έχουμε κάτι να πούμε, δεν είμαστε entertainers και δεν κάνουμε πολλές συναυλίες», λέει εκ μέρους τους ο T-Nick (κατά κόσμον Νίκος Φυσάκης).

Kομμάτια όπως τα «Folsom Prison Blues», «Wanted Man», «Hurt», «Ring of Fire», «Sunday Morning Coming Down», «Cry! Cry! Cry!» είναι βέβαιο πως δεν θα λείπουν από το πρόγραμμά τους. «Εχουμε ετοιμάσει ένα σόου δυόμιση ωρών. Χωρίς να αναφέρω συγκεκριμένα κομμάτια, σας λέω ότι θα παίξουμε χαρακτηριστικές δημιουργίες από όλες τις περιόδους του, τραγούδια που έγραψε ο ίδιος, αλλά και μερικά που διασκεύασε και σημάδεψε. Από το «Folsom Prison Blues» μέχρι και το «Hurt». Καλό θα ήταν αυτοί που θα έρθουν στο Μέγαρο να ξέρουν ότι εμείς επιμένουμε στο ωμό boom-chicka-boom train τέμπο, που καθόρισε τον ήχο του».

Eπεμβαίνουν στα κομμάτια; «Με μέτρο. Τις πιο πολλές φορές κρατάμε τη φόρμα αλλά δεν διστάζουμε να προσθέτουμε ένα άλλο ύφος. Η παρέμβασή μας έχει να κάνει με τον ήχο των Dustbowl: δηλαδή, ένα πιο ροκ εν ρολ και επιθετικό ταμπεραμέντο. Αντιμετωπίζουμε αυτά τα αφιερώματα με την ανάλογη ασέβεια, σαν πρόκληση».

Πατριάρχης της κάντρι για περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες ο Τζόνι Κας παραμένει και σήμερα, δέκα χρόνια μετά τον θάνατό του, ένας από τους ελάχιστους καλλιτέχνες που άντεξε στον χρόνο και εξελίχθηκε σε θρύλο που κάθε γενιά τον συναντά και τον ανακαλύπτει ξανά.

Από τα μέσα της δεκαετίας του ’50, οπότε και κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο, ο Κας συστήθηκε ως δημιουργός μιας λιτής, σκληροτράχηλης κάντρι φολκ μουσικής, που στις πιο δυνατές στιγμές της καταργούσε τα σύνορα ανάμεσα στο τραγούδι και στην αφήγηση για τις σκληρές εμπειρίες της ζωής. Γεννημένος στο Αρκανσο, το 1932, στην καρδιά της μεγάλης οικονομικής κρίσης, έγινε ο κορυφαίος ποιητής των φτωχών εργατών καθώς μίλησε με άμεσο και δωρικό τρόπο για τις ζωές των ανθρακωρύχων, των κολίγων, των φυλακισμένων, των εργατών των σιδηροδρόμων, των καουμπόις, των αμαρτωλών ηρώων. Κυκλοφόρησε δεκάδες άλμπουμ, κέρδισε 11 Γκράμι, έδωσε μάχες με το αλκοόλ και τα ναρκωτικά.

Με τη βαθιά, βραχνή, τρεμουλιαστή φωνή του έδειξε ότι η φωνή δεν χρειάζεται να είναι ωραία για να είναι εκφραστική. Τα τραγούδια του έχουν έναν ωμό ρεαλισμό, μια θλίψη που συχνά εξέφραζε και τον ίδιο. Οι αμαρτωλοί ήρωές του συντρίβονται από την ενοχή και αναζητούν συγχώρεση. Οι ιστορίες τους είναι σκοτεινές, αλλά όχι μηδενιστικές. «H ρηξικέλευθη στάση που κράτησε ώς το τέλος της καριέρας του, δηλαδή ώς το τέλος της ζωής του, γοητεύει πάντα έναν καλλιτέχνη. Αυτό που έκανε το έφτασε σε ένα τέτοιο σημείο αλήθειας, που το έργο του ξεπέρασε τον ίδιο του τον εαυτό».

*ΙNFO: Τιμές εισιτηρίων 16 – 25 ευρώ. Ειδικές τιμές: 6 € (φοιτητές, νέοι, άνεργοι, ΑΜΕΑ) – 10 € (65 €, πολύτεκνοι). Πληροφορίες: 210-7282333.