Από… υποψήφιος για υποβιβασμό, διεκδικητής του Κυπέλλου ο Παναθηναϊκός
Του Κ. Μανωλιουδάκη
Εάν υπήρχε κάποιο «αβαντάζ» για τον φετινό Παναθηναϊκό, μέσα στον κυκεώνα των δυσχερειών που αντιμετωπίζει στη μεταβατική κατάσταση που βιώνει και του «επέβαλε» να… χτίσει από την αρχή μια νέα ομάδα, αυτό δεν είναι άλλο από τις περιορισμένες απαιτήσεις και προσδοκίες του ίδιου του συλλόγου και των εκατομμυρίων φίλων του.
Στο ξεκίνημα της φετινής αγωνιστικής περιόδου, άλλωστε, ελάχιστοι πίστευαν ότι η συγκεκριμένη «συνταγή» θα μπορούσε να έχει άμεσα αποτελέσματα. Οι πιο αισιόδοξοι εκτιμούσαν ότι η ομάδα θα μπορούσε να διεκδικήσει με αξιώσεις ένα «καλό» ευρωπαϊκό εισιτήριο στο πρωτάθλημα. Οι πιο απαισιόδοξοι έκαναν αναφορές ακόμα και στο παράδειγμα της ΑΕΚ με ακραία σενάρια… υποβιβασμού. Και άλλοι μιλούσαν για μια θέση στη μέση του βαθμολογικού πίνακα…
Αυτά ήταν τα δεδομένα το καλοκαίρι που μας πέρασαν. Οχι όμως και τα τωρινά.
Η δουλειά που γίνεται στο Κορωπί, η αγωνιστική φιλοσοφία που επιλέχθηκε και η μεταγραφική στρατηγική που υλοποιήθηκε ορθολογικά έφεραν αποτελέσματα πέρα από τις αρχικές προσδοκίες. Ας μην ξεχνάμε ότι στο ξεκίνημα της αγωνιστικής περιόδου κανένας μέσα στην ομάδα δεν αναφερόταν σε συγκεκριμένους στόχους, αποφεύγοντας όπως ο διάβολος το λιβάνι τον παραμικρό προσδιορισμό.
Ο πήχης όμως ανέβηκε αυτόματα, ιδίως μετά τις επιβλητικές νίκες στα ντέρμπι με ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό. Από τότε, φράσεις όπως «στόχος μας είναι ο τελικός και η κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος» έβγαιναν – βγαίνουν με χαρακτηριστική ευκολία απ’ τα μέλη της ομάδας.
Για να φτάσει σε αυτήν τη μετεξέλιξη ο Παναθηναϊκός είχε ως έξτρα σύμμαχο το γεγονός ότι οι απαιτήσεις ήταν ελάχιστες σε σχέση με το μέγεθός του. Σχεδόν κανένας δεν έβαζε μπροστά τα «πρέπει» του πρόσφατου παρελθόντος, ενώ οι ποδοσφαιριστές και το προπονητικό τιμ είχαν το μοναδικό -για τα δεδομένα του Παναθηναϊκού- πλεονέκτημα να απολαμβάνουν το παιχνίδι, δίχως το άγχος και την πίεση που παραδοσιακά συνόδευαν το «τριφύλλι».
Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι οι «πράσινοι» δεν πέτυχαν ό,τι έχουν καταφέρει με το σπαθί τους και τη σκληρή δουλειά. Απλώς στην παρούσα φάση ο πήχης και οι προσδοκίες έχουν -απολύτως φυσιολογικά- ανεβεί. Η ώρα -μέσω της ρεβάνς με τον ΟΦΗ στη Λεωφόρο- για να περάσουν το κατώφλι των «πρέπει» έφτασε. Και είναι η πρώτη φορά φέτος με τόσα «πρέπει» μαζεμένα…
1. Το ειδικό βάρος του Παναθηναϊκού σε σχέση με τον ΟΦΗ είναι ξεκάθαρο ότι δεν μπαίνει καν στη ζυγαριά. Οι «πράσινοι» ήταν το φαβορί από το άκουσμα της κλήρωσης. Ακόμα και η πρόκρισή τους στον τελικό αποτελεί «υποχρέωσή». Οσο καλή εικόνα κι αν παρουσιάζει η κρητική ομάδα με τον Σα Πίντο στο τιμόνι της, δεν παύει να είναι υποδεέστερη του αντιπάλου. Το δείχνει και η βαθμολογία.
2. Ο Παναθηναϊκός καλείται να αγωνιστεί για πρώτη φορά φέτος σε τόσο σημαντικό ματς έχοντας τον τίτλο του φαβορί. θα πρέπει όμως να ανατρέψει το εις βάρος του 1-0 για να προκριθεί στον τελικό.
3. Η ψυχολογική διαχείριση των παικτών από το προπονητικό τιμ της ομάδας δεν αφορά (πλέον) «ντόπες» για περαιτέρω πίστη στους εαυτούς τους, όπως συνέβη σε όλα τα «ειδικά» ματς μέχρι σήμερα. Τόσο οι παίκτες όσο και το staff του Παναθηναϊκού καλούνται να διαχειριστούν σωστά μια πρωτόγνωρη για όλους ψυχολογική πίεση.
