→Η κρίση στην Ουκρανία έδειξε ότι η ενεργειακή εξάρτηση από τη Ρωσία, απ’ όπου η Γερμανία προμηθεύεται το 40% του φυσικού αερίου της, δεν μπορεί να συνεχιστεί και στο μέλλον
ΒΕΡΟΛΙΝΟ Του Παντελή Βαλασόπουλου
Την εποχή μετά την κρίση στην Ουκρανία και την επεκτατική πολική της Ρωσίας στη Κριμαία αναλύει αυτές τις ημέρες το Βερολίνο -και οι διαπιστώσεις που εξάγει δεν είναι και πολύ ευχάριστες. Πρώτα απ’ όλα η ενεργειακή πολιτική της χώρας πρέπει να αναθεωρηθεί. Η κρίση στην Ουκρανία έδειξε ότι η ενεργειακή εξάρτηση από τη Ρωσία, απ’ όπου η Γερμανία προμηθεύεται το 40% του φυσικού αερίου της, δεν μπορεί να συνεχιστεί και στο μέλλον.
Ηδη η καγκελάριος Μέρκελ προχθές, μετά τη συνάντησή της με τον Καναδό πρωθυπουργό Στίβεν Χάρπερ, δήλωσε ότι «πρέπει να ξαναδούμε το θέμα της προμήθειας ενέργειας από τη Ρωσία». Οι δύο ηγέτες εξέτασαν το ενδεχόμενο η Γερμανία να προμηθεύεται στο μέλλον μεγαλύτερες ποσότητες φυσικού αερίου από τον Καναδά αλλά και τις ΗΠΑ. Μέχρι όμως να γίνει κάτι τέτοιο δυνατόν, θα έχει περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα. Γι’ αυτό άλλωστε ο αντικαγκελάριος και υπουργός Ανάπτυξης Ζίγκμαρ Γκάμπριελ δήλωσε: «Για την ώρα δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός προμήθειας φυσικού αερίου εκτός από τη Ρωσία».
Την ίδια ώρα, πολύ μεγάλο ενδιαφέρον αποκτούν για τη Γερμανία και άλλες χώρες της Κεντρικής Ευρώπης οποιαδήποτε κοιτάσματα φυσικού αερίου ανακαλυφθούν στην περιφέρεια της Ευρώπης, ακόμη και τη Μεσόγειο. Ομως και αυτή η λύση είναι χρονοβόρα.
Παράλληλα, το Βερολίνο επανεξετάζει τις σχέσεις του με τις πολιτικές δυνάμεις της Ουκρανίας που στήριξε μέχρι τώρα, καθώς η Γιούλια Τιμοσένκο σόκαρε τη γερμανική πρωτεύουσα με τα λεχθέντα της σε τηλεφωνική συνομιλία της που υπέκλεψαν οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες. Οσα λέει εκεί περί εξαφάνισης των Ρώσων, ακόμη και με χρήση πυρηνικών όπλων, χτύπησαν καμπάνες στο Βερολίνο. Στελέχη του κυβερνητικού συνασπισμού τα χαρακτήρισαν απαράδεκτα και ζήτησαν να επανεξεταστούν οι δεσμοί της Γερμανίας με την Τιμοσένκο, ενώ και η καγκελάριος εξέφρασε μέσω του εκπροσώπου της τη βαθιά της ανησυχία.
Το πρόβλημα εδώ είναι πολύ μεγάλο, καθώς οι Γερμανοί δεν βλέπουν αξιόπιστες πολιτικές δυνάμεις στο Κίεβο τις οποίες θα μπορούσαν να στηρίξουν ώστε η χώρα να σταθεροποιηθεί. Αυτό δημιουργεί μεγάλη ανησυχία στη γερμανική πρωτεύουσα. Οσο για τη συμμετοχή δύο ακροδεξιών υπουργών στη μεταβατική κυβέρνηση του Κιέβου, στο γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών δεν δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα. Οπως λένε, και οι δύο παίζουν πολύ μικρό ρόλο στην κυβέρνηση της Ουκρανίας, η οποία ως μεταβατική θα τερματίσει τη θητεία της στα τέλη Μαΐου. Αντιμετωπίζουν ως υπερβολές της ρωσικής προπαγάνδας την προσπάθεια να παρουσιαστούν ως νεοναζί όλοι οι Ουκρανοί πολιτικοί που αντιπαλεύουν τον ρωσικό επεκτατισμό.
Ομως το πρόβλημα παραμένει. Ποιος θα κυβερνήσει την Ουκρανία μετά τις εκλογές του Μαΐου; Βεβαίως στο Βερολίνο αναθεωρούν και τις σχέσεις τους με τη Μόσχα. Μέχρι τώρα πίστευαν στην αξιοπιστία του «συστήματος Πούτιν». Ετσι ονομάζουν το ρωσικό καθεστώς, αφού πολλοί είναι εδώ αυτοί που πιστεύουν ότι τον Ρώσο πρόεδρο στηρίζει το σύστημα των μυστικών υπηρεσιών και του στρατού, το οποίο είναι αυτό στην ουσία που κυβερνά τη χώρα. Είχαν εμπιστοσύνη σε αυτό το «σύστημα» το οποίο αξιολογούσαν ως ρεαλιστικό στην εξωτερική πολιτική και αναμενόμενο στις κινήσεις του. Η κρίση όμως στην Ουκρανία έδειξε ότι αυτό το σύστημα μπορεί να απαντήσει με οργή όταν καταλάβει ότι απειλούνται ζωτικά του συμφέροντα. Και εύκολες απαντήσεις από τη μεριά της Δύσης και της Ε.Ε. δεν υπάρχουν.
Επίσης, η γερμανική εξωτερική πολιτική απέναντι στη Ρωσία δέχτηκε πολλές επικρίσεις εκ των έσω. Για παράδειγμα, οι δηλώσεις δύο πρώην καγκελαρίων, όπως ο Χέλμουτ Σμιτ αλλά και ο Γκέρχαρντ Σρέντερ, οι οποίοι στήριξαν ανοιχτά τις κινήσεις Πούτιν, για παράδειγμα, την παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Βέβαια στην περίπτωση Σρέντερ οι δηλώσεις δεν έχουν ιδιαίτερο βάρος, αφού στην ουσία είναι υπάλληλος του Πούτιν. Ο Ρώσος πρόεδρος τον διόρισε πριν από χρόνια επικεφαλής του αγωγού που φέρνει φυσικό αέριο από τη Ρωσία στη Γερμανία μέσω της Βαλτικής. Ο άνθρωπος δηλαδή που αλυσόδεσε τη χώρα του για πολλά χρόνια στο ενεργειακό άρμα της Ρωσίας.
