Του Γιώργου Σταματόπουλου
Εντάξει, ο Ιλί Καρέλι σκότωσε τον υπαρχιφύλακα και αυτό το κατακρίνει άπασα η κοινωνία, οι θεσμοί της δημοκρατίας, δικαιοσύνη και λοιπά. Δίνει όμως το δικαίωμα η ειδεχθής αυτή πράξη του στην κοινωνία, στους θεσμούς (αστυνομία, σωφρονιστικό σύστημα…) να τον σκοτώσουν με τη σειρά τους; Να εκδικηθούν; Ασφαλώς όχι. Η κοινωνία και το κράτος υπάρχουν για να γίνονται σώφρονες εντός τους οι έκφρονες, οι άφρονες, οι παράφρονες, όσοι τελοσπάντων, για αλλόκοτους για μας λόγους, οδηγήθηκαν σε εγκληματικές πράξεις. Είναι γνωστά αυτά απ΄ την εποχή που ο Σωκράτης φώναζε για το μεγαλείο του σωφρονισμού και τη δυνατότητα επανένταξης του παραστρατημένου στην κοινωνία.
Τα κρατικά βασανιστήρια είναι ό,τι χειρότερο για έναν πολιτισμό, έξω από ουμανισμό, ηθική, παιδεία, λογική· δείχνουν πόσο ασήμαντος, ανίσχυρος, απροστάτευτος, αβοήθητος είναι όποιος εμπλακεί στα γρανάζια του «σωφρονισμού». Παύει δηλαδή να είναι άνθρωπος με κόκαλα και αίμα, σταματά η αξιοπρέπεια του σώματος, η ηθική του προβολή στον αξιακό κώδικα, καταντά άθυρμα στις αρρωστημένες εκδικητικές ορέξεις μερικών αγράμματων ενστόλων της αστυνομίας ή των φυλακών. Δεν έχει, εδώ που τα λέμε, τόση σημασία ποια κτήνη τον δολοφόνησαν, διότι πάντα θα γεννώνται τέτοια κτήνη· σημασία έχει ότι η δημοκρατία μας επιτρέπει να συμβαίνουν τέτοια ανόσια πράγματα, κρατικοί δηλαδή λειτουργοί να δολοφονούν ανυπεράσπιστους, ακόμη κι αν οι τελευταίοι είναι και αυτοί δολοφόνοι. Λέμε ότι ανώτατη αξία είναι το αυτεξούσιο της ζωής, η ανάσα του ανθρώπινου όντος. Λέμε επίσης ότι αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο και καταγγέλλουμε και τα ένοπλα κινήματα εν καταστάσει κοινοβουλευτικής δημοκρατίας που αφαιρούν ανθρώπινες ζωές. Ξεχνάμε βεβαίως ότι σε πολλές Πολιτείες των ΗΠΑ αυτό λησμονείται από τους κρατικούς ταγούς και εν πλήρει αφασία προβαίνουν σε θανατικές εκτελέσεις κρατουμένων. Δύο μέτρα και δύο σταθμά για την «αξία» της ζωής. Ολα τα αλέθει, όλα τα δικαιολογεί ο φιλελευθερισμός, όμως, μόνο όταν πρόκειται για την κρατική δομή. Οι φτωχοδιάβολοι δολοφόνοι δεν έχουν καμιά αξία. Ετσι και ο Ιλί Καρέλι: βαρυποινίτης, δολοφόνος, ατίθασος; Τσακίστε τον τον μπάσταρδο!
Τι κρίμα για ένα σύστημα που επαίρεται για τη δημοκρατικότητά του και την ίδια στιγμή αυτοί που το υπηρετούν εμμίσθως και ενστόλως το εξευτελίζουν δολοφονώντας ανυπεράσπιστους. Τι κρίμα για όλους μας που, αφελώς, εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι και ο δολοφόνος έχει δικαιώματα και αξιοπρέπεια (τουλάχιστον το ασθενές σώμα του).
