Schiller
«Opus» (Deutsche Grammophon)
Αυτή μάλιστα. Είναι μια πρόταση που ακούσαμε με όρεξη και πολύ ενδιαφέρον. Στο νέο άλμπουμ του Γερμανού σταρ της ηλεκτρονικής μουσικής, του Schiller (κατά κόσμον Christopher von Deylen), συμμετέχουν καλλιτέχνες από την αφρόκρεμα της κλασικής μουσικής! Ο σπουδαίος καλλιτέχνης της electronica που για περισσότερο από μια δεκαετία έχει καταφέρει να ιντριγκάρει μουσικά ακόμα κι εκείνους που δεν είναι φανατικοί του είδους, κυκλοφόρησε τη νέα του δουλειά έχοντας στο πλάι του τη σοπράνο Αννα Νετρέμπκο, την εξαίρετη Γαλλίδα πιανίστα Ελέν Γκριμό και τον περίφημο Κινέζο πιανίστα Λανγκ Λανγκ (στη δεύτερη συνεργασία τους, καθώς είχε προηγηθεί μία ακόμα το 2008). Ο δίσκος ευτυχώς δεν είναι σαν αυτές τις προσπάθειες που έχουν στο παρελθόν επιχειρήσει καλλιτέχνες με στόχο να δέσουν την κλασική με διάφορα άλλα είδη. Eδώ δεν προσπαθούν να χωρέσουν όλα σε ένα τραγούδι. Εδώ ο καθένας έχει τον ρόλο του.
Ο Schiller πρωτοεμφανίστηκε στη διεθνή σκηνή στα τέλη της δεκαετίας του 1990, με την παγκόσμια επιτυχία του Glockenspiel και από τότε δημιούργησε ένα πιστό κοινό λόγω καλοφτιαγμένων δίσκων αλλά και εντυπωσιακών live. Με την κλασική δεν είναι η πρώτη φορά που πειραματίζεται καθώς το 2000 είχε κυκλοφορήσει ένα άλμπουμ με τίτλο «Ein Schöner Tag» στο οποίο «πείραζε» το «Un bel dì vedremo» από την όπερα «Μαντάμ Μπάτερφλαϊ».
«Ο δίσκος ξεπερνά τα όρια ενός μόνο μουσικού είδους και μας οδηγεί ξανά και ξανά σε αναζήτηση νέων κόσμων του ήχου», λέει. «Οι μελωδίες της κλασικής μουσικής είναι απλά διαχρονικές και έχουν μια τεράστια συναισθηματική ζωντάνια. Την ίδια στιγμή, όταν μπορείς να προσθέσεις τους σύγχρονους ηλεκτρονικούς ήχους, οι οποίοι έχουν επίσης τη δική τους μοναδική ενέργεια, τότε αυτός ο συνδυασμός και των δύο μαζί απογειώνει τη συναισθηματική δύναμη αυτών των μελωδιών».
Tο «Opus» περιλαμβάνει επανεκτελέσεις αριστουργημάτων της κλασικής μουσικής: από θέματα του Ραχμάνινοφ («Rhapsody On A Theme Of Paganini») μέχρι μελωδίες του Ντεμπισί («Reverie») καθώς και δικές του συνθέσεις. Αρχικά η πρόθεση του Γερμανού δημιουργού ήταν να ετοιμάσει έναν instrumental δίσκο. Ωσπου άκουσε την Νετρέμπκο να τραγουδά. «Πολύ απλά παραδέχομαι ότι δεν μπορούσα καν να φανταστώ πώς ένα άτομο μπορεί να κρύβει μέσα του μια τέτοια φωνή. Είναι εντυπωσιακά ο όγκος, η ενέργεια και η «εξουσία» που σου ασκεί η φωνή της. Κρυστάλλινη, σαφής και κατά κάποιον τρόπο την ίδια στιγμή πολύ συγκρατημένη. Οταν τα συνειδητοποίησα όλα αυτά είπα πολύ απλά ότι η Νετρέμπκο έπρεπε να αποτελέσει ένα μέρος αυτής της δουλειάς», λέει ο Schiller, που την αναζήτησε αμέσως και τελικά στον δίσκο μοιράστηκαν μια ηλεκτρονική, υπέροχη διασκευή πάνω στο «Solveig’s Song» του Εντβαρντ Γκριγκ. Πάντως μουσικά, ίσως η σύμπραξή του με τη Γαλλίδα πιανίστα Ελέν Γκριμό να έχει περισσότερο ενδιαφέρον καθώς δημιουργούν μια εξαίρετη εκδοχή του έργου «Gymnopédie No. 1» του Ερίκ Σατί.
Το άλμπουμ, που κυκλοφόρησε υπό τη βαριά ετικέτα της Deutsche Grammophon, μετά την επιτυχημένη του «καριέρα» στη Γερμανία κυκλοφορεί τώρα και διεθνώς.
Μ.Κ.
