Οι γυναίκες της Ρουάντα ζουν τον απόηχο του εφιάλτη της μεγαλύτερης γενοκτονίας του 20ού αιώνα
Της Χριστίνας Πάντζου
Ηταν 7 Απριλίου του 1994 όταν ξεκίνησε η μεγαλύτερη γενοκτονία του τέλους του 20ού αιώνα, που άφησε πίσω της ένα εκατομμύριο νεκρούς. Είκοσι χρόνια μετά, δεκάδες χιλιάδες γυναίκες υφίστανται ακόμη τις τραυματικές συνέπειες της αποτρόπαιης σφαγής χωρίς καμία ουσιαστική στήριξη. Περισσότερες από 500.000 βιάστηκαν από τους δολοφόνους των οικογενειών τους. Πολλές έφεραν τους καρπούς της βίας στον κόσμο. Οσες δεν εγκατέλειψαν τα παιδιά τους στους δρόμους, πασχίζουν να σβήσουν το μίσος της ανάμνησης με την αγάπη της μητρότητας. Πάμπολλες εξοστρακίστηκαν από τις κοινότητές τους, χήρες, μόνες, δίχως μέσα για να επιζήσουν. Και ένας μεγάλος αριθμός μολύνθηκαν με τον ιό του AIDS από τους βιαστές τους.
Γυναίκες σαν την Κονστάνς, που εκείνον τον Απρίλη είδε μια ομάδα άντρες οπλισμένους με ματσέτες να παίρνουν τον άντρα της από την καλύβα τους. Λίγες μέρες μετά, ένας από αυτούς επέστρεψε, της ανακοίνωσε ότι ο σύζυγός της ήταν νεκρός και πως εφεξής εκείνος ήταν ο άντρας της. Επί τρεις μήνες, όσο κράτησε ο πόλεμος, ο βιαστής της το πρωί σκότωνε ανθρώπους και το βράδυ την κακοποιούσε. Κι έπειτα εξαφανίστηκε.
Η Κονστάνς προσπάθησε να συνεχίσει τη ζωή της θάβοντας όσα έγιναν και δουλεύοντας για να θρέψει τα τέσσερα παιδιά της. Δέκα χρόνια αργότερα, της διέγνωσαν ότι είναι οροθετική. Μετά από όλα όσα είχε ζήσει, από όσα νόμισε πως άφησε πίσω, οι εφιάλτες επέστρεψαν.
Χάρη στη ΜΚΟ AVEGA, για πρώτη φορά στη ζωή της το 2011 είχε ψυχολογική στήριξη. Και για πρώτη επίσης φορά μίλησε με γυναίκες που βίωσαν παρόμοιες εμπειρίες και κατάφερε να διατυπώσει με λόγια τη φρίκη που γνώρισε εξορκίζοντας τον φόβο, την ντροπή και την απομόνωση. Αλλά είναι η εξαίρεση στον κανόνα της ανυπαρξίας δομών, που αφήνει αυτές τις γυναίκες βυθισμένες στην κατάθλιψη.
Ομάδες σαν την AVEGA δεν αλλάζουν τη δεινή πραγματικότητα. «Είκοσι χρόνια μετά τη γενοκτονία, στη χώρα υπάρχει μόλις ένας ψυχολόγος ανά περιφέρεια.
Υποφέρουν σιωπηλά
Με 12 εκατ. κατοίκους και 30 περιφέρειες, αντιστοιχεί ένας ψυχολόγους ανά 400.000 κατοίκους. Πώς να φτάσεις όλες αυτές τις γυναίκες που ακόμη και σήμερα υποφέρουν σιωπηλά;» λέει η Αντελίτ Μουκαμάνα, επικεφαλής του δικτύου οργανώσεων στήριξης επιζώντων της γενοκτονίας IBUKA. «Η γενοκτονία είναι ένα απύθμενο τραύμα.
Αυτές οι γυναίκες σηκώνουν το βάρος να μεγαλώσουν τη νέα γενιά της Ρουάντας και πρέπει να είναι προτεραιότητα να τις βοηθήσουμε να συμφιλιωθούν με όσα έζησαν. Αν δεν μιλήσουν για την ανείπωτη φρίκη, ποτέ το τραύμα το δικό τους και των παιδιών τους δεν θα ξεπεραστεί, με όλα όσα μπορεί να σημαίνει αυτό για το μέλλον της χώρας».
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Εργασιακός μεσαίωνας για τις μαζορέτες
Χωρίς συμβάσεις τα κορίτσια που εμψυχώνουν ομάδες και οπαδούς
Τον περασμένο μήνα, το αμερικανικό υπουργείο Εργασίας αποφάνθηκε ότι οι Oakland Raiders εξαιρούνται της υποχρέωσης να προσφέρουν ελάχιστο βασικό μισθό στις μαζορέτες τους, με το σκεπτικό ότι αυτές αποτελούν «εποχική διασκέδαση». Η απόφαση εκδόθηκε σε απάντηση προσφυγής που κατέθεσαν τον περασμένο Ιανουάριο οι Raiderettes, οι μαζορέτες της διάσημης ποδοσφαιρικής ομάδας, η οποία έφερε στο φως της δημοσιότητας τις συνθήκες ακραίας εκμετάλλευσης που κρύβονται πίσω από την glamour εικόνα των κοριτσιών που χορεύουν εμψυχώνοντας τους οπαδούς των ομάδων της αμερικανικής Εθνικής Λίγκας Ποδοσφαίρου (NFL). Με βάση τον συνολικό χρόνο απασχόλησής τους, που περιλαμβάνει, πέρα από τις 10 παραστάσεις τη σεζόν και τις ώρες προπόνησης, τις «φιλανθρωπικές» εμφανίσεις και την ετήσια φωτογράφιση με μαγιό, ο μισθός των 1.250 δολαρίων τον χρόνο που παίρνουν είναι μικρότερος από 5 δολάρια την ώρα, δηλαδή κατά 3 δολάρια λιγότερος από το ελάχιστο βασικό ωρομίσθιο στην Καλιφόρνια.
Σαν να μην έφταναν αυτά, υποχρεώνονται να χρηματοδοτούν από την τσέπη τους τα ταξίδια και τα καλλυντικά τους, μπορεί να απολυθούν αν πάρουν έστω κι ένα κιλό και, όπως αποκάλυψαν οι «Λος Αντζελες Τάιμς», πρέπει να τηρούν έναν μακρύ κατάλογο καταχρηστικών όρων πληρώνοντας πρόστιμα αν, ανάμεσα στα άλλα, δεν αγοράσουν τα «σωστά εσώρουχα», δεν πληρώσουν για την κατάλληλη απόχρωση τεχνητού μαυρίσματος και εάν δεν εμφανιστούν σε μια… απλήρωτη προπόνηση.
Οπως δε κυνικά εξήγησαν οι συνήγοροι της ομάδας, η προσφυγή των Raiderettes δεν είναι καν έννομη αφού οι συμβάσεις που τις βάζουν να υπογράψουν απαγορεύουν την προσφυγή στα δικαστήρια! Η υπόθεση τώρα θα πάει σε διαιτησία, όπου ο επικεφαλής της NFL, Ρότζερ Γκούντελ, που κερδίζει 44 εκατ. δολάρια τον χρόνο ως επικεφαλής μιας βιομηχανίας 9 δισ. δολαρίων, θα αποφασίσει αν θα δώσει κάποια ψίχουλα παραπάνω στις μαζορέτες.
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Αρνούνται άμβλωση σε δεκάχρονο βιασμένο κορίτσι
Στα δέκα της χρόνια βιάστηκε και κυοφορεί δίδυμα. Είναι τρομοκρατημένη. Δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει στο σώμα της κι ούτε θέλει να γίνει μητέρα. Αλλά η νομοθεσία της Σενεγάλης την υποχρεώνει να συνεχίσει μια κύηση που ίσως την οδηγήσει στον θάνατο ή στην καλύτερη περίπτωση στο να γίνει ένα τραυματισμένο παιδί-μάνα με υποθηκευμένη υγεία. «Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να συνεχίσουμε να πιέζουμε τις αρχές ώστε τουλάχιστον το παιδί να υποβάλλεται σε τακτικές δωρεάν εξετάσεις» λέει στην «Guardian» η Φάτου Κινέ Καμάρα, πρόεδρος της Σενεγαλέζικης Ενωσης Γυναικών Νομικών, που έχει αναγάγει αυτό το περιστατικό σε σημαία στη μάχη για την αλλαγή της νομοθεσίας ώστε να συνάδει με την Αφρικανική Χάρτα των Δικαιωμάτων των Γυναικών.
Η Σενεγάλη έχει συνυπογράψει τη Χάρτα που νομιμοποιεί την άμβλωση σε περιπτώσεις βιασμού, αιμομειξίας ή όταν απειλείται η σωματική και ψυχική υγεία των γυναικών. Αλλά καθώς δεν έχει προχωρήσει στην εναρμόνιση, η γυναίκα που κάνει άμβλωση τιμωρείται με έως και δέκα χρόνια φυλακή, ενώ εκατοντάδες χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους από τις επισφαλείς συνθήκες μιας παράνομης άμβλωσης. Ο μόνος λόγος για τον οποίο επιτρέπεται η διακοπή της κύησης είναι αν υπάρχει διάγνωση τριών γιατρών ότι απειλείται άμεσα η ζωή της. «Μια ιατρική βεβαίωση κοστίζει 20 δολάρια, κάτι απαγορευτικό για τους φτωχούς Σενεγαλέζους, που είναι τυχεροί αν δουν γιατρό μια φορά στη ζωή τους, πόσο μάλλον τρεις», λέει η Καμάρα, σχολιάζοντας πως αυτές οι διατάξεις ισοδυναμούν με θανατική καταδίκη για πολλές γυναίκες. Και ιδίως για μικρά κορίτσια.
Πριν από λίγο καιρό, η Ενωση είχε αναλάβει μια παρόμοια υπόθεση, ενός 9χρονου κοριτσιού που βιάστηκε και υποχρεώθηκε από τις αρχές να συνεχίσει την κύηση. Η μικρή πέθανε λίγους μήνες μετά, λόγω του τραύματος που σήμαινε η γέννα για τον ευάλωτο οργανισμό της.
