Στην πρώτη από τις πέντε συνολικά συναυλίες που θα αφιερώσει στον συνθέτη η ορχήστρα το αποτέλεσμα ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Θα γίνουμε μονότονοι, αλλά η ΚΟΑ υπό τον Χριστόπουλο πέρασε σε ανώτερο επίπεδο
Του Γιάννη Σβώλου
Την πρώτη σειράς πέντε συναυλιών αφιερωμένων στον συμφωνιστή Μπραμς έδωσε η ΚΟΑ τις προάλλες στο Μέγαρο Μουσικής υπό τον Νικολάι Αλεξέγεφ αφήνοντας άριστες εντυπώσεις (4/4/2014). Την αμέσως επομένη, εκστρατεύοντας «εκτός των τειχών», το αθηναϊκό σύνολο επανέλαβε τη συναυλία στο ανακαινισμένο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά (5/4/2014).
Καθώς με τη δουλειά που επένδυσε για τους «κύκλους» Μότσαρτ και Μπετόβεν η ΚΟΑ αναβάθμισε ριζικά την ποιότητα του ήχου και την εσωτερική οργάνωση των αναγνώσεών της, στον κύκλο Μπραμς ήρθε η ώρα να αξιοποιήσει τα επιτεύγματα αυτά συνολικά και σε ευρύτερη κλίμακα. Το αποτέλεσμα έδειξε να ξεπερνά κάθε προσδοκία και φανερώνει ότι, υπό τον Χριστόπουλο, η ΚΟΑ πέρασε σε διαφορετικό, ανώτερο επίπεδο από αυτό στο οποίο τη γνωρίζαμε -και παρέμενε καθηλωμένη- επί δεκαετίες!
Η βραδιά ξεκίνησε με μια ωραία, σφιχτοδεμένη, διεξοδικά επεξεργασμένη στις λεπτομέρειες, ανάγνωση της «Ακαδημαϊκής εισαγωγής». Ακολούθησε μια εξαιρετική ερμηνεία του «Κοντσέρτου για βιολί και τσέλο» από τον 29χρονο Ελληνοϊάπωνα βιολιστή Νώε Ινούι και τον 46χρονο Φινλανδό τσελίστα Μάρτι Ρούσι. Συνδιαλεγόμενοι με την πλατιάς πνοής, στιβαρή διεύθυνση της ορχήστρας από τον Ρώσο αρχιμουσικό, οι δύο σολίστες έπλασαν μια συναρπαστική, υψηλής μουσικότητας ανάγνωση: τεχνικά αψεγάδιαστη, φορτισμένη από φλογερό, ευγενές πάθος και, κυρίως, διακατεχόμενη από σπάνιο πνεύμα αριστοτεχνικά χορογραφημένης φιλικής πάλης. Ωραίος, ορθοτονικά ασφαλής ήχος, αβίαστος μουσικός και εκφραστικός συντονισμός, ειρμός σβέλτου, αθλητικού παιχνιδιού δίχως χάσματα, μαγευτικές εναλλαγές στιγμών υπερθερμασμένης δράσης και κατανυκτικού λυρισμού.
Η βραδιά ολοκληρώθηκε με τη «Συμφωνία αρ.1». Αναπτύσσοντας στο 100% αυτό του οποίου είχαμε ήδη λάβει πρόγευση στο κοντσέρτο, ο Αλεξέγεφ διέπλασε μια ερμηνεία μεγάλης πνοής και βέλτιστων ισορροπιών, απόλυτα ταιριασμένη στο ειδικό στίγμα του Μπραμς. Ευγενής, σε βάθος οργανωμένος συμφωνικός ήχος με σοφά υπολογισμένες δυναμικές και κορυφώσεις, μυώδης φραστική γόνιμα συνδυασμένη με καλά εστιασμένο παίξιμο των εγχόρδων, σαγηνευτικές παράγραφοι μελωδικού παιξίματος από τα έγχορδα, θεϊκά σόλι από τα ξύλινα (Βάμβας, Μουρίκης) και τα χάλκινα (Κάκος) πνευστά! Προσεκτικά ζυγιασμένες στίξεις και μεταπτώσεις ταχυτήτων υπηρέτησαν διακριτικά την άριστη οργάνωση του μουσικού ειρμού σε παραγράφους και υποπαραγράφους υποστηρίζοντας μιαν άρρηκτης συνοχής, μοναδικού πλούτου συμφωνική ανάγνωση, όπου όλα τα τυπικά χαρακτηριστικά της γραφής του Μπραμς -«βιαστικοί» βηματισμοί, ρυθμικοί «καλπασμοί», εφέ «διώροφης» εκτύλιξης μελωδιών κ.λπ.- αποδόθηκαν τέλεια!
