ΙΤΑΛΙΑ – Το σχέδιο του Mατέο Ρέντσι να προσφέρει «δέκατο τέταρτο μισθό» στους εργαζομένους, δεν έχει εξασφαλίσει ακόμη τις αναγκαίες εναλλακτικές πηγές εσόδων και την απαραίτητη πολιτική στήριξη

Του Θεόδωρου Ανδρεάδη Συγγελλάκη

Προς το παρόν, τα γκάλοπ δείχνουν να τον ευνοούν, αλλά στην ιταλική πολιτική σκηνή, ως γνωστόν, οι παγίδες στήνονται μέσα σε μια νύχτα. Ο Ματέο Ρέντσι παρουσίασε το νέο του Κείμενο Οικονομικού και Χρηματιστικού Προγραμματισμού του Δημοσίου για την επόμενη τριετία. Βάσει των υπολογισμών και προβλέψεών του, θα πρέπει να καταφέρει να εξασφαλίσει για όσους εργαζομένους κερδίζουν μέχρι 1.500 ευρώ τον μήνα μείωση φόρων και κρατήσεων. Μέχρι το τέλος του χρόνου, αναμένεται να μπορέσουν να κερδίσουν περί τα χίλια ευρώ. «Τους εξασφαλίζουμε, ουσιαστικά, δέκατο τέταρτο μισθό» δήλωσε ο Ιταλός κεντροαριστερός πρωθυπουργός.

Ο Ρέντσι ανακοίνωσε και επίσημα ότι οι μισθοί των μάνατζερ του Δημοσίου δεν θα μπορούν να ξεπερνούν τις 238.000 ευρώ τον χρόνο και προέβλεψε ότι μέσα στην επόμενη τριετία τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις κινητής και ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου θα καταφέρουν να αγγίξουν τα τριάντα έξι δισεκατομμύρια ευρώ. Δεν λείπουν, όμως, τα προβλήματα. Από τη μία, η Φόρτσα Ιτάλια του Μπερλουσκόνι τονίζει ότι η κυβέρνηση δεν έχει αποσαφηνίσει με ποιο τρόπο πρόκειται να εξασφαλίσει τις αναγκαίες εναλλακτικές πηγές εσόδων, για να μπορέσει, όντως, να μειώσει τις κρατήσεις στους χαμηλόμισθους. Από την άλλη, ο πρώην δήμαρχος της Φλωρεντίας κινδυνεύει να μην καταφέρει να ολοκληρώσει την πορεία θεσμικών αλλαγών που μόλις ξεκίνησε. «Αν δεν αλλάξω το συνολικό status της Γερουσίας, είμαι έτοιμος να παραιτηθώ», δήλωσε πρόσφατα, παίρνοντας τεράστιο ρίσκο.

Η μειοψηφία βουλευτών και γερουσιαστών του Δημοκρατικού Κόμματοςκατέθεσε αμέσως εναλλακτική πρόταση, ζητώντας να μειωθεί ο συνολικός αριθμός γερουσιαστών από τους σημερινούς τριακόσιους δεκαπέντε στους εκατόν έξι, αλλά να μπορούν να συνεχίσουν να εκλέγονται. Για πρώτη φορά, δε, εκπρόσωποι του κινήματος «Πέντε Αστέρων» δήλωσαν διατεθειμένοι να στηρίξουν το νέο αυτό σχέδιο μεταρρύθμισης της Γερουσίας.

Αλλαγές στη Γερουσία

Είναι σαφές πως οι γερουσιαστές δεν είναι εύκολο να πεισθούν να ψηφίσουν υπέρ της κατάργησης του ίδιου του θεσμικού τους ρόλου. Να συναινέσουν, δηλαδή, στο να αντικατασταθούν από τους προέδρους των περιφερειών και τους δημάρχους των μεγαλύτερων πόλεων, σε μια νέα «Γερουσία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης», όπως θα ήθελε ο τριανταεννιάχρονος Ιταλός πρωθυπουργός.

Ο επικεφαλής της ιταλικής Κεντροαριστεράς, όμως, κινδυνεύει να πληρώσει και μια άλλη, γενικότερη, προσέγγισή του: η αλλαγή του ρόλου της Γερουσίας δεν αποτελεί για τους πολίτες κύριο θέμα ενδιαφέροντος. Οι προτεραιότητες, σε μια χώρα με εκρηκτικά ποσοστά ανεργίας των νέων, είναι άλλες. Σε καθαρά πολιτικό επίπεδο, οι τέσσερις ψηφοφορίες που απαιτούνται για την οριστική έγκριση του σχεδίου μπορούν να μετατραπούν σε άλλες τόσες παγίδες: η κυβερνητική, πολυκομματική συμμαχία θα μπορούσε και να μειοψηφήσει.

Υπάρχει, τέλος, ακόμη ένα στοιχείο που δεν είναι καθόλου εύκολο να αξιολογηθεί. Πώς θα αντιδράσει η κεντροδεξιά Φόρτσα Ιτάλια, μετά τη δικαστική απόφαση που αφορά τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι και τον τρόπο έκτισης της ποινής του για φορολογική απάτη; Ο πειρασμός να αποσύρουν οι συντηρητικοί βουλευτές και γερουσιαστές την υποστήριξή τους από τη μεταρρύθμιση του εκλογικού νόμου και της Γερουσίας είναι μεγάλος. Σε μια τέτοια περίπτωση, ο Ματέο Ρέντσι θα πρέπει να βασιστεί μόνον στις δυνάμεις του, στα τέσσερα κόμματα που τον στηρίζουν, γνωρίζοντας καλά, όμως, ότι η Ιταλία δεν φημίζεται για την ομοιογένεια και την αρραγή ψήφο των κυβερνητικών συνασπισμών της. Και ότι ουδείς, έως τώρα, έχει καταφέρει να αποτελέσει εξαίρεση.