→Ο… οικολόγος ποδηλάτης και δημοσιογράφος της πρώην ΕΡΤ στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές ήταν ο μεταμοντέρνος απολιτικός υποψήφιος, ενώ τώρα εντάχθηκε με… άνεση στην ευρωλίστα της Ν.Δ.
Του Φώτη Παπούλια
«Το ποδήλατο και το… κάτι άλλο, αν τα μάθεις καλά, δεν τα ξεχνάς» ισχυρίζονται οι γνώστες των δύο τροχών, ειδικά δε αν σε «πάρει η κατηφόρα, τότε είναι που με σπασμένα φρένα δεν σταματάς πουθενά». Είναι προφανές ότι ο άλλοτε μοδάτος ποδηλάτης, υποψήφιος ευρωβουλευτής της Ν.Δ. Γ. Αμυράς έχει να επιδείξει μια εξαιρετική πολιτική προσαρμοστικότητα, η οποία τον βοηθάει στις ανηφοροκατηφόρες της πολιτικής του διαδρομής.
Γόνος ευκατάστατης οικογένειας, ιδεολογικά φιλελεύθερος, απόφοιτος της Νομικής, με στρατιωτική θητεία στην ακριτική… Μύκονο, περιπλανώμενος ανά την Αμερική στα χρόνια της πρώιμης νιότης, τα μεταπτυχιακά στη Μακροοικονομία δεν τέλειωσαν ποτέ, βρέθηκε στο, εκείνα τα χρόνια, ασφαλές λιμάνι της δημοσιογραφίας μέσω του Super fm και της εφημερίδας «Εξπρές», όπου δούλευε ο αδελφός του Π. Αμυράς ως οικονομικός συντάκτης και σήμερα διευθυντής της εφημερίδας «Ελεύθερος Τύπος».
Συγγραφέας θεατρικών έργων, αφού «μπούχτισε από τη δημοσιογραφία», εφαρμόζοντας την προτροπή του Αντ. Τρίτση «μην ψάχνεις να βρεις τις λύσεις για την πόλη, διότι η ίδια σού τις φωνάζει, αρκεί να μάθεις να τις ακούς», κατέβηκε υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων το 2010. Εφαρμόζοντας προεκλογικά το σύνθημα με τα πέντε «Π», δηλαδή Πράσινο – Ποδήλατο – Πεζοδρόμια – Πολιτισμός – Πάρκινγκ, εισήγαγε το μεταμοντέρνο λάιφ στάιλ στην πολιτική. Οι ποδηλατάδες στην Αθήνα με εμφάνιση αθλητή της ποδηλασίας είχαν γράψει… ιστορία, όσο και εκείνο που είχε δηλώσει «χρειάζεται ο τρελός του χωριού, για να μπει μπροστά και να κινηθούν οι άνθρωποι».
Ο ίδιος μόνο τρελός δεν είναι. Η πρόσληψή του στην ΕΡΤ, επί εποχής Λ. Ταγματάρχη, ως παρουσιαστή της εκπομπής «Μένουμε Ελλάδα» με τη Ρένια Τσιτσιμπίκου είχε «γράψει» πλήθος ανεκδότων. Εργαζόμενοι και στελέχη τής τότε ΝΕΤ θυμούνται το τι είχε γίνει στους διαδρόμους της Αγ. Παρασκευής, όταν είχαν δημοσιευτεί οι λίστες αμοιβών των «ημετέρων της κυβέρνησης». Οπως και σήμερα που φιγουράρει στο ψηφοδέλτιο της Ν.Δ., έτσι και τότε είχε ανηφορίσει με «εντολή τής τότε κυβέρνησης Κ. Καραμανλή», αφού οι σχέσεις του με το κόμμα αυτό είναι βαθιές.
Λάτρης της Ηπείρου και της Φολέγανδρου, στην οποία διαθέτει «ένα κτήμα με σπηλιά, εκεί αποτοξινώνομαι δύο μήνες, χωρίς φως, νερό και τηλέφωνο», μετά την αποτοξίνωση εφορμά για άλλες πολιτείες.
Το τελευταίο διάστημα, όπως λένε στην πιάτσα, είχε αφήσει να διαρρεύσει ότι θα ήταν υποψήφιος με τους Οικολόγους, μετά «ακούστηκε» ότι θα ήταν στο ψηφοδέλτιο του Α. Σπηλιωτόπουλου, το διέψευσε, ενώ «σερνόταν» η φήμη για συμμετοχή του και στο ψηφοδέλτιο του Βασ. Καπερνάρου.
Το ποδήλατο, όπως λένε ειδικοί του αθλήματος, δεν είναι και το καλύτερο μεταφορικό μέσο σε μια πόλη όπως η Αθήνα με ανηφόρες και καυσαέριο, όμως αποδεικνύεται το καλύτερο όχημα για να μετακινηθεί κάποιος από την εποχή της… αθωότητας σε εκείνη της συντεταγμένης πολιτικής.
Ο άθεος κομμουνιστής Ζοζέ Σαραμάγκου στο «Περί Φωτίσεως», τον οποίο όπως ο ίδιος είχε πει «διαβάζω με κλειστά μάτια», είχε γράψει: «Σε κάποια χώρα γίνονται εκλογές, η καταμέτρηση των ψήφων στην πρωτεύουσα αναδεικνύει πρώτη δύναμη το λευκό με ποσοστό περίπου 70%, οι εκλογές επαναλαμβάνονται και το λευκό ξεπερνά το 80%… Μπροστά στο διαφαινόμενο κενό εξουσίας τα δύο μεγάλα κόμματα, ο κρατικός μηχανισμός και οι δημόσιες υπηρεσίες εγκαταλείπουν την πόλη καταστρώνοντας αστυνομικά σχέδια για να ανακαλύψουν τον υποκινητή… Ο πληθυσμός της πόλης αφυπνίζεται, “φωτίζεται”, ανακαλύπτει τις αξίες της αλληλεγγύης, της αλληλοβοήθειας, το κράτος όμως δεν είχε πει ακόμα την τελευταία λέξη…».
Το κράτος, το οποίο έχει ανάγκη ακόμα και ποδηλάτες…
