Σε ακόμη μία περίπτωση πολύνεκρου ναυαγίου η πολιτική ηγεσία, εν προκειμένω της Ν. Κορέας, έριξε όλη την ευθύνη στον πλοίαρχο και το πλήρωμα, υποσχέθηκε «μεταρρυθμίσεις» και ένιψε τας χείρας της για το αίμα των νέων (και όχι μόνο) που χάθηκαν
Της Βίκυς Καπετανοπούλου
Με τη Νότια Κορέα να βιώνει συγκλονισμένη τη χειρότερη ίσως ναυτική τραγωδία στην ιστορία της –μια εκατόμβη παιδιών από το ίδιο σχολείο, που χάθηκαν, πηγαίνοντας εκπαιδευτική εκδρομή- η πρόεδρος της χώρας απέφυγε να αναλάβει οποιαδήποτε πολιτική ευθύνη για τους κακούς και καθυστερημένους χειρισμούς στα μεθεόρτια του ναυαγίου του οχηματαγωγού πλοίου Sewol, κατηγορώντας τον καπετάνιο και το πλήρωμα για «φόνο».
Ο 69χρονος πλοίαρχος, Λι Τζουν Σέοκ, και άλλα έξι μέλη του πληρώματος έχουν ήδη συλληφθεί και αντιμετωπίζουν κατηγορίες για εγκληματική αμέλεια και εγκατάλειψη του βυθιζόμενου φεριμπόουτ πριν από τους 476 -ανήλικους στην πλειονότητά τους- επιβάτες, καθώς δεν εξέδωσαν εγκαίρως επίσημη εντολή εκκένωσης, αλλά αντίθετα τους ενημέρωσαν να φορέσουν σωσίβια και να παραμείνουν στις θέσεις τους. Ακολουθώντας, ενδεχομένως, τυφλά την κορεατική παράδοση για πειθαρχία σε άνωθεν διαταγές, οι περισσότεροι υπάκουσαν, παρότι το πλοίο είχε ήδη πάρει μεγάλη κλίση και βυθιζόταν…
Στο ένταλμα σύλληψης ο καπετάνιος κατηγορείται και για «απότομη αλλαγή πορείας του πλοίου, χωρίς να μειώσει ταχύτητα», την οποία αποφάσισε η 25χρονη τρίτη αξιωματικός του οχηματαγωγού, που βρισκόταν αντ’ αυτού στο πηδάλιο την κρίσιμη ώρα. Από την απομαγνητοφώνηση της τελευταίας συνομιλίας μεταξύ του θαλάμου επιχειρήσεων και της γέφυρας, είναι εμφανής ο πανικός και η αγωνία μεταξύ του πληρώματος για το κατά πόσον έπρεπε να δοθεί άμεσα εντολή εκκένωσης, αν το λιμενικό ήταν έτοιμο να ξεκινήσει την επιχείρηση διάσωσης, πριν παρασυρθούν οι ναυαγοί από τα ισχυρά θαλάσσια ρεύματα, αλλά και το αν επαρκούσαν οι σωστικές λέμβοι. Από τις συνολικά 36, χρησιμοποιήθηκαν τελικά δύο.
Τα περισσότερα θύματα πνίγηκαν αβοήθητα, εγκλωβισμένα στο τρίτο και τέταρτο κατάστρωμα. Τραγική ειρωνεία η εμφάνιση του πλοιάρχου σε διαφημιστικό βίντεο του δρομολογίου το 2010, στο οποίο υποστήριζε ότι όλοι οι επιβάτες θα ήταν ασφαλείς, αν ακολουθούσαν πιστά τις οδηγίες του πληρώματος…
Τις πταίει;
«Πάνω απ’ όλα οι χειρισμοί του καπετάνιου και ορισμένων μελών του πληρώματος είναι ασύλληπτοι υπό το πρίσμα της κοινής λογικής. Είναι σαν πράξη δολοφονίας, που δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει ανεκτή», διακήρυξε χθες η πρόεδρος Παρκ Γκουέν Χίε, αφού επισκέφτηκε μεν το σημείο του ναυαγίου, όχι όμως και τους εκατοντάδες εξοργισμένους συγγενείς των θυμάτων, που συνωστίζονται εδώ και έξι μέρες σ’ ένα κλειστό γυμναστήριο του Τζιντό, αναμένοντας την ανάσυρση ή την ταυτοποίηση των σορών των δικών τους.
Χωρίς σχόλιο αυτοκριτικής, η Παρκ υποσχέθηκε την παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων και την ενίσχυση του εθνικού συστήματος διαχείρισης κρίσεων, που έχει βρεθεί κι αυτό στο στόχαστρο των οικογενειών, της κοινής γνώμης και του εγχώριου Τύπου για την αργή ανταπόκριση και τον κακό συντονισμό μεταξύ των αρμόδιων αρχών κατά την επιχείρηση διάσωσης των ναυαγών.
Επικαλούμενοι τη σοκαριστική είδηση ότι στη γέφυρα του πλοίου βρισκόταν η άπειρη τρίτη αξιωματικός, οι «Times της Κορέας» κάλεσαν δηκτικά την πρόεδρο να «διαψεύσει όσους τη χλευάζουν ότι η ίδια η χώρα βρίσκεται πιθανόν στα χέρια ενός «τρίτου αξιωματικού»» και να αποδείξει ότι το κράτος δεν είναι «πρωτοκλασάτο» σε ζητήματα οικονομικής ανάπτυξης και «τριτοκοσμικό» σε ό,τι αφορά την προστασία των πολιτών του. Μέχρι χθες, 64 πτώματα είχαν περισυλλεγεί από το κουφάρι του πλοίου, ενώ αγνοούνται και πλέον θεωρούνται νεκροί άλλοι 238 άνθρωποι.
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
«Η κακιά η ώρα»
Ο «Τιτανικός» στην Κορέα συγκλόνισε τον κόσμο ολόκληρο, παρασύροντας στον θάνατο δεκάδες εφήβους και δασκάλους, τη στιγμή που ξεκινούσαν τη γνωστή τετραήμερη ανοιξιάτικη εκδρομή τους. Συγκλόνισαν τα μηνύματα των παιδιών λίγο πριν από το τέλος, οι διηγήσεις εκείνων που σώθηκαν και η τραγική αυτοκτονία ενός δασκάλου που δεν άντεξε το βάρος της απώλειας τόσων παιδιών.
Τα ερωτήματα θα απαντηθούν -όπως απαντηθούν- από τους ειδικούς, τους ναυτικούς και την εταιρεία. Πάντα εξάλλου σε τέτοιες περιπτώσεις κάποια εταιρεία αυθαιρετεί, είτε γεμίζοντας υπερβολικά ένα μέσο, είτε αγνοώντας τις τεχνικές προϋποθέσεις για την ασφάλεια, είτε πιέζοντας εργαζόμενους να ξεπερνούν τα όποια όρια, είτε -ακόμα χειρότερα- πραγματοποιώντας μετατροπές στα πλοία, σε κτίσματα και εγκαταστάσεις, σε δρόμους που κατέχει. Η Ελλάδα διαθέτει άλλωστε «πλούσια» τέτοιου είδους εμπειρία. Σε κάθε αντίστοιχο φρικτό «δυστύχημα» σε πάμπολλες χώρες πίσω από το ανθρώπινο λάθος, που κατά κανόνα μονοπωλεί τις ευθύνες, κρύβεται πάντα και η… ουρά. Μια ουρά που συνήθως προτάσσει το κέρδος από την ασφάλεια, την ευκολία από τους κινδύνους και τη μετακύλιση τρομακτικών ευθυνών σε «πρόσφορα» ανθρώπινα λάθη.
Ποιος φταίει όμως για το ότι καπετάνιοι, οδηγοί και όσοι θα όφειλαν να ελέγχονται για τις ικανότητες, την εκπαίδευση και τις αντιδράσεις τους την κρίσιμη στιγμή, όταν δεκάδες ζωές εξαρτώνται από αυτούς, αποδεικνύονται ελλιπώς καταρτισμένοι; Για ποιο λόγο σε τρία ναυτικά δυστυχήματα (Ελλάδα, Ιταλία και Κορέα) οι καπετάνιοι εγκατέλειψαν πρώτοι το καράβι, αγνοώντας τις οδηγίες των λιμεναρχείων; Τι οδηγίες έχουν από τις εταιρείες που κατέχουν τα καράβια;
Το χειρότερο είναι ότι η τραγωδία που συγκλόνισε τον κόσμο θα βαραίνει από εδώ και πέρα μόνο τους γονείς, τους συμμαθητές, τους φίλους. Θα γίνουν φυσικά οι δίκες, πάντα για τα όποια «ανθρώπινα» λάθη, και ίσως κάποτε να γίνει και μια ταινία που θα αποτυπώνει τον νέο αυτό «Τιτανικό» των εφήβων και θα διεκδικήσει τα Οσκαρ της χρονιάς.
Οσο για τις ναυτιλιακές εταιρείες, τους κατασκευαστές δρόμων, κτιριακών εγκαταστάσεων, γεφυρών, εργοστασίων και ξενοδοχείων, τους υπεύθυνους για τον έλεγχο της ασφάλειας και τους κάθε λογής ιδιώτες –και όχι μόνο– που κερδοσκοπούν διεθνώς σε βάρος εκείνων που χρησιμοποιούν τις εγκαταστάσεις και τις υπηρεσίες τους, θα συνεχίσουν διεθνώς την ίδια τακτική τους. Κέρδη χωρίς έλεος!
Αντα Ψαρρά
