Αν ήμουν άνδρας θα το ‘φερα πολύ βαρέως. Να μας κάνουν τέτοια πλάκα με την ευκαιρία του (χθεσινού) εορτασμού της World Book Night; Εμείς εδώ δεν τη γιορτάζουμε τη Νύχτα του Βιβλίου, αγγλοσαξονική εφεύρεση πρέπει να ‘ναι, αλλά αν είναι να φέρνει στην επιφάνεια την ανδρική φοβία για την ανάγνωση (ας μην πω κάτι χειρότερο, ήτοι αδιαφορία, απέχθεια, ανικανότητα), αμέσως να την λανσάρουμε. Γιατί μπορεί οι άνδρες συγγραφείς να είναι περισσότεροι, αλλά γυναίκες κυρίως τους διαβάζουν. Παλιά και γνωστή ιστορία. Αλλά φαίνεται ότι ο κόμπος έφτασε στο χτένι και απαιτούνται άμεσα μέτρα.

Σε πρόσφατη έρευνα στη Μεγάλη Βρετανία, στην οποία συμμετείχαν 2.000 άνδρες και γυναίκες, το 63% των ανδρών παραδέχτηκαν ότι δεν διαβάζουν όσο θα ήθελαν. Το 30%, πιο ειλικρινές, αποκάλυψε ότι είχε να πιάσει στα χέρια του βιβλίο από την εποχή που τελείωσε το σχολείο. Τς, τς, τς. Επίσης κατέπεσε κι ένας φαλλοκρατικός μύθος, ότι δηλαδή οι γυναίκες προτιμούν να βλέπουν τα βιβλία στη μεγάλη και μικρή οθόνη, αντί να τα διαβάζουν. Μέγα ψέμα. Οι γυναίκες τρέχουν στο ίδιο το βιβλίο. Οι άνδρες ξαπλάρουν στον καναπέ.

Μπας, λοιπόν, και ξεπεράσει ο ανδρικός πληθυσμός της Μεγάλης Βρετανίας το κόμπλεξ του με την ανάγνωση, οι διοργανωτές τής World Book Night διάλεξαν 20 τίτλους που θα μπορούσαν να τον εισάγουν με το μαλακό, χωρίς πολλά τραύματα, στο βιβλίο και τους μοίρασαν σε 250 χιλιάδες αντίτυπα. Ανάμεσά τους Τζέφρι Αρτσερ, Τζον Γκρίσαμ, Αγκάθα Κρίστι (τους υπόλοιπους συγγραφείς, ως γυναίκα, ομολογώ δεν τους πολυξέρω).

Αλλά τη μεγαλύτερη πλάκα την έκανε η «Γκάρντιαν» στους άνδρες που «δεν διαβάζουν ποτέ». Τους πρότεινε «πέντε τέλεια βιβλία» για αρχή: «Στάλινγκραντ» Αντονι Μπίβορ, «Ο γέρος και η θάλασσα» Ερνεστ Χέμινγουεϊ, «Ο δρόμος» Κόρμακ ΜακΚάρθι, «Everything Bad is Good For You» Στίβεν Τζόνσον και «Finnegans Wake» Τζέιμς Τζόις. «Ακόμα κι αν δεν ξαναδιαβάσετε άλλο βιβλίο», λέει στους άνδρες αναγνώστες της η εφημερίδα, «θα κοκορευόσαστε στους λογοτεχνίζοντες φίλους σας εφ’ όρου ζωής».

Βένα Γεωργακοπούλου