Αντιπροσωπεία ελληνογερμανικού συλλόγου έκανε τα αποκαλυπτήρια μνημείου για το ολοκαύτωμα στους Πύργους Πτολεμαΐδας στις 23 Απριλίου 1944, ζητώντας η μνήμη να γίνει οδηγός ενάντια στον ναζισμό
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Του Νίκου Φωτόπουλου
«Verzeihung» (Συγγνώμη). Εξαμελής αποστολή Γερμανών από τον Ελληνογερμανικό Σύλλογο «Διάλογος» του Μπέλμενχορστ της Βρέμης εγκαινίασε χθες το «Μνημείο συγγνώμης και συμφιλίωσης» στους Πύργους Πτολεμαΐδας, ως ένδειξη βαθιάς μεταμέλειας για το ολοκαύτωμα της 23ης Απριλίου 1944. Σε ειδική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε σε κλίμα συγκίνησης, τα μέλη του συλλόγου «Διάλογος» κατέθεσαν λουλούδια μετά τα αποκαλυπτήρια του μνημείου και φύτεψαν ένα δέντρο συμφιλίωσης.
Στο μνημείο, που στήθηκε με δικά τους έξοδα στην πλατεία του χωριού, αναγράφονται στα ελληνικά και τα γερμανικά τα εξής: «Γεμάτοι ντροπή, εβδομήντα χρόνια μετά το ολοκαύτωμα του γερμανικού στρατού στους Πύργους Πτολεμαΐδας στις 23 Απριλίου του 1944, θρηνούμε τα θύματα. Εκφράζουμε σεβασμό στην Αντίσταση κατά της γερμανικής κατοχής. Ο αγώνας ενάντια στον φασισμό και τον πόλεμο είναι κοινή μας αποστολή. Ελληνογερμανικός Σύλλογος “Διάλογος” από το Μπέλμενχορστ της Γερμανίας. 23 Απριλίου 1944».
Το ιστορικό
Στις 23 Απριλίου του 1944 οι Γερμανοί και οι ντόπιοι συνεργάτες τους αφάνισαν τους Πύργους Πτολεμαΐδας, σκοτώνοντας ή καίγοντας ζωντανούς 340 ανθρώπους, κυρίως γυναικόπαιδα, ακόμα και αβάφτιστα μωρά… Ο Περικλής Μελκόπουλος είχε χωθεί με τη γυναίκα και τα τέσσερα παιδιά του σε μια κρυψώνα. Το κλάμα του μικρότερου παιδιού τούς πρόδωσε. Ο Γερμανός στρατιώτης που τους ξετρύπωσε δεν τους εκτέλεσε και με νοήματα τους έδωσε να καταλάβουν πως πρέπει να πνίξουν το μικρό, για να μην τους εντοπίσουν τα Ες Ες από τα κλάματά του. Οι γονείς αρνήθηκαν και η οικογένεια έπειτα από πολλές περιπέτειες σώθηκε.
Οι επιδρομείς ξεσκίζουν με τις ξιφολόγχες τους την κοιλιά της Σοφίας Γκέσιου, που γέννησε μόλις την προηγούμενη μέρα, αφού προηγουμένως έχουν σκοτώσει μπροστά στα μάτια της τα δίδυμα μωρά και τον άντρα της. Η Αννα Κοσμίδου προσπαθεί μάταια να προστατέψει τα πέντε παιδιά της μέσα στα φορέματά της. Η ίδια, ημιθανής, σώζεται με εννέα τραύματα από τον σωρό των νεκρών παιδιών της.
Τέτοιες αφηγήσεις φρίκης άκουσε η αντιπροσωπεία των έξι Γερμανών που παραβρέθηκε στα αποκαλυπτήρια του μνημείου. Τα μέλη της υποσχέθηκαν να μεταφέρουν τις αποτρόπαιες πράξεις των ναζί στην πατρίδα τους. «Η μνήμη ας καταστεί οδηγός μας ενάντια στον νεοναζισμό, στον ολοκληρωτισμό, στην παγκοσμιοποίηση, στην αφομοίωση. Είναι απαραίτητη η μνήμη στον αγώνα για την αποφυγή τραγικών γεγονότων.
Για να μην ξαναγνωρίσει η ανθρωπότητα καταστροφικούς πολέμους, γενοκτονίες, σφαγές, ολοκαυτώματα, ολοκληρωτισμούς, πρέπει να θυμάται τις γενεσιουργούς τους αιτίες. Να θυμάται και να αγωνίζεται για να τις αποφεύγει», ανέφερε χαρακτηριστικά με αφορμή την εκδήλωση ο συγγραφέας και μέλος πολλών συλλόγων και πολιτιστικών σωματείων, Στάθης Ταξίδης, από τους Πύργους Πτολεμαΐδας.
