Του Βαγγέλη Καραγεώργου – Φωτογραφίες: ΑΠΕ / REUTERS
ΙΝΔΙΑ
Πρωτομαγιά χθες, και οι περισσότεροι μάλλον δεν είδαν κανένα λόγο να συμμετάσχουν στις κινητοποιήσεις, πολλοί πιστεύουν ότι δεν υπάρχει πλέον ανάγκη να υφίσταται σαν διεθνή μέρα των εργατών, ενώ άλλοι είτε πήγαν να πιάσουν το μαγιόξυλο εδώ στην Ελλάδα, είτε γιόρτασαν την πρώτη μέρα της άνοιξης, συμμετέχοντας σε παγανιστικές τελετές, σε χώρες όπως η Γερμανία ή η Αγγλία. Νομίζω πως μια ματιά στις συνθήκες εργασίας του πιτσιρικά σήμερα στο Μουμπάι θα πρέπει να σας πείσει ότι οι αγώνες των εργαζομένων για καλύτερες συνθήκες εργασίας και καλύτερες αμοιβές είναι περισσότερο επίκαιροι παρά ποτέ. Κι αν η Ινδία σάς πέφτει κομμάτι μακριά, κοιτάξτε γύρω σας: τον εργασιακό μεσαίωνα στον οποίο μας έχουν γυρίσει η τρόικα, παρέα με τα δικά μας τα λεβεντόπαιδα, τον Αντώνη, τον Βαγγέλη, τον Γιώργο… να τους χαιρόμαστε.
ΓΑΛΛΙΑ
Ελέω εκλογικών ποσοστών, το ενδιαφέρον των ΜΜΕ μονοπώλησε φέτος η πρωτομαγιάτικη εκδήλωση του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου. Αν διακρίνονται για κάτι οι ακροδεξιοί -εκτός από την ευφυΐα τους- είναι, από τη μία μεριά, το πάθος για τάξη και ασφάλεια, και γι' αυτό η περιφρούρηση του Μετώπου δεν επιβαρύνει την αστυνομία, αλλά συνέλαβε μόνη της τις γυμνόστηθες ακτιβίστριες της οργάνωσης Femen, οι οποίες διαμαρτυρήθηκαν για τις απόψεις των ακροδεξιών στα γυναικεία αιτήματα. Κι από την άλλη μεριά, η αισθητική τους: την ώρα που η ηγέτις Μαρίν Λε Πεν μιλούσε μπροστά από το ταμπλό με τη Jean D' Arc, η οπαδός από κάτω την αποθέωνε, ντυμένη ναυτάκι.
ΡΩΣΙΑ
Τόσο μαζική συγκέντρωση, και μάλιστα στην Κόκκινη Πλατεία, είχε να γίνει στη Μόσχα από το 1991. Φέτος, τα συνδικάτα δεν είχαν και πολλά να κάνουν, αφού στην πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση βοήθησε και η κυβέρνηση. Και για να μην πάει ο νους σας στο κακό, δεν έπιασε κάνας κομμουνιστικός οίστρος τον Πούτιν, απλά Πρωτομαγιά στην Κόκκινη Πλατεία θυμίζει τη Σοβιετική Ενωση. Τότε που η Μόσχα ήταν πρωτεύουσα και της Κριμαίας και της Ουκρανίας, αν με εννοείται…
Ν. ΚΟΡΕΑ
Βιομηχανική η χώρα, άρα και τα συνδικάτα της είναι μαζικά και με μεγάλη αγωνιστική παράδοση. Φέτος, η Πρωτομαγιά είχε μια ιδιαιτερότητα: ήταν αφιερωμένη σε αυτούς που χάθηκαν άδικα στο γνωστό ναυάγιο. Δεν μαζεύτηκαν, όμως, για να μυξοκλάψουν. Οι εργαζόμενοι δεν ικανοποιήθηκαν με την παραίτηση του πρωθυπουργού και απαιτούν και την παραίτηση του προέδρου. Βέβαια, αυτά για την Ελλάδα, που δεν υπάρχουν πολιτικές ευθύνες ούτε για το Φαρμακονήσι ούτε για το «Εξπρές Σαμίνα» παλιότερα, όλα αυτά είναι… κορεάτικα.
ΟΥΚΡΑΝΙΑ
Για του λόγου το αληθές, στο Σλαβιάνσκ, στα ανατολικά της χώρας, οι ρωσόφωνοι κάτοικοι θυμήθηκαν και τον Λένιν και την κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο της ΕΣΣΔ, στέλνοντας ένα ξεκάθαρο και ανατριχιαστικό μήνυμα στα φασιστοειδή του Κιέβου.
ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Στην «πρωτεύουσα» των νεοναζί, την πόλη Ροστόκ, στο άλλοτε ανατολικό τμήμα της χώρας, η πολιτική τους έκφραση, το κόμμα NPD, επιχείρησε όπως κάθε χρόνο να διαδηλώσει για τον «Γερμανό εργάτη». Κι όπως κάθε χρόνο, βρήκαν απέναντί τους αυτούς που διαδηλώνουν για τον εργάτη, ανεξαρτήτως έθνους, θρησκείας, φυλής ή φύλου –τους αντιφασίστες δηλαδή.
ΒΡΕΤΑΝΙΑ
Στη χώρα με την παλαιότερη εργατική τάξη στον κόσμο, ελέω βιομηχανικής επανάστασης, εκεί που εργαζόμενοι λένε με καμάρι ότι ανήκουν στην εργατική τάξη, η μαζική συγκέντρωση των συνδικάτων στο Λονδίνο ήταν αφιερωμένη σε δύο working class heroes που δεν είναι πλέον κοντά μας, στον βετεράνο συνδικαλιστή τον σιδηροδρομικών Μπομπ Κρόου και στον ηγέτη τής πάλαι ποτέ αριστερής πτέρυγας του Εργατικού Κόμματος, Τόνι Μπεν. Και για να μην αφήσουν κανένα περιθώριο για παρεξηγήσεις, η πικέτα των διαδηλωτών είχε τις φωτογραφίες τους και το σύνθημα «Μη θρηνείτε, οργανωθείτε». Αν υπάρχει παράδεισος για τους εργάτες, θα γελάνε και τα μουστάκια του Τόνι και του Μπομπ.
ΙΤΑΛΙΑ
Στο βιομηχανικό Τορίνο, η κεντροαριστερή –τρομάρα της– κυβέρνηση Ρέντσι έστειλε τα ΜΑΤ, όπως το συνηθίζει τελευταία, για να παραλάβουν τα αιτήματα των εργαζομένων. Ακολούθησε κλοτσοπατινάδα ως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις.
ΙΣΠΑΝΙΑ
Στην ταλαιπωρημένη από τη λιτότητα και την ανεργία χώρα, μαζικές διαδηλώσεις έγιναν σε όλες τις πόλεις. Η εκτίναξη της ανεργίας στο 25,9% μαζικοποίησε το μπλοκ της αναρχοσυνδικαλιστικής CGT στη Βαλένθια. Στη Μάλαγα, πάλι, επειδή η ανεργία χτυπάει περισσότερο τις γυναίκες, οι φεμινίστριες ήταν αυτές που έδωσαν τον τόνο, τραγουδώντας τον γυναικείο ύμνο της σόουλ «I will survive» και τίποτα δεν τις σταμάτησε απ' το να κατέβουν στη διαδήλωση: ακόμα κι αυτές που είχαν δύο σκυλιά να φροντίσουν, τα πήραν μαζί τους. Αλλωστε, στην Ευρώπη των Μνημονίων, οι εργαζόμενοι ζούνε σκυλίσια ζωή…
ΜΠΑΝΓΚΛΑΝΤΕΣ
Ακόμη και μηχανάκια επιστράτευσαν οι εργάτες για την πρωτομαγιάτικη διαδήλωση. Στη χώρα στην οποία ράβονται τα ρούχα που φοράει όλος ο κόσμος, η αλματώδης ανάπτυξη της κλωστοϋφαντουργίας στηρίχτηκε στα μεροκάματα πείνας και στην ανυπαρξία κανόνων ασφαλείας, με αποτέλεσμα τα πολύνεκρα εργατικά ατυχήματα να έχουν γίνει επιδημία. Οπότε, τι να ζητάνε οι διαδηλωτές; Αποζημιώσεις για τους επιζήσαντες και τις οικογένειες των θυμάτων και κανόνες ασφαλείας, μπας και τη γλιτώσουν όσοι ζουν ακόμη.
