ΓΑΛΛΙΑ – Με το καλημέρα οι νέοι ακροδεξιοί δήμαρχοι πήραν αυξήσεις, ανέστειλαν ανέγερση τεμένους, κατέβασαν σημαίες της Ε.Ε. και κατάργησαν τα γεύματα χωρίς χοιρινό στα σχολεία για Εβραίους και μουσουλμάνους μαθητές

Της Ελλης Πάνου

Εμφανίζονται ως οι «λευκοί ιππότες», οι εγγυητές της αδιάφθορης διακυβέρνησης, το «φρέσκο αίμα» που θα βάλει τα πράγματα σε μια τάξη στην πολιτική σκηνή της Γαλλίας από τα κάτω προς τα επάνω. Και μέσα σε έναν μήνα από τις τοπικές εκλογές, οι νέοι ακροδεξιοί δήμαρχοι, εντεταλμένοι του Εθνικού Μετώπου της Μαρίν Λεπέν, δεν έχασαν καθόλου χρόνο, ανασκουμπώθηκαν και ανακοίνωσαν προτεραιότητες και πρώτα μέτρα.

Αυτοί οι τοπικοί άρχοντες είναι ένας κι ένας, ξεχωριστές προσωπικότητες, που για να ανέβουν τα σκαλιά των δημαρχείων «πάτησαν» πάνω στη λιτότητα, την ανεργία, τον φόβο, αλλά και τα πολλαπλά περιστατικά διαφθοράς μεταξύ των απερχόμενων πολιτικών.

Ο Φιλίπ Γκρανζ, για παράδειγμα, νέος δήμαρχος του Luc-en-Provence με 9.500 κατοίκους, κέρδισε τις εκλογές και «χάρισε» τον δήμο στους ακροδεξιούς, διακηρύσσοντας ότι θα επιβάλει τη διαφάνεια στα οικονομικά και περιορισμό στις δαπάνες.

Προφανώς η προεκλογική υπόσχεση δεν αφορούσε τον εαυτό του, αφού η πρώτη του ενέργεια με το που κάθισε πίσω από το γραφείο του δημάρχου ήταν να αυξήσει τον δικό του μισθό και τις αποδοχές των βοηθών του κατά 15%, δηλαδή ο ίδιος θα εισπράττει 2.404,42 μηνιαίως και ο καθένας από τους συνεργάτες του 961,77 ευρώ.

Μικρά… δωράκια

Το ίδιο έκανε και ο Μαρκ-Ετιέν Λανσάντ, νέος δήμαρχος του Cogolin, με 11.000 κατοίκους και 13 εκατομμύρια ευρώ χρέος. Ο δικός του μισθός αυξήθηκε κατά 14,72%, ενώ αποφάσισε να κάνει ένα επιπλέον «δώρο» στον εαυτό του εγκρίνοντας κονδύλι 1.250 ευρώ κάθε μήνα για τα έξοδα κίνησής του. Η αντιπολίτευση υποστηρίζει ότι το συνολικό κόστος θα φτάσει τα 273.600 ευρώ!

Ο δήμαρχος δικαιολόγησε την απόφασή του με το επιχείρημα ότι έχει περισσότερη δουλειά από τον προκάτοχό του, επειδή ο πληθυσμός εν τω μεταξύ αυξήθηκε πάνω από 10.000 κατοίκους, επομένως πρέπει να αυξηθούν ανάλογα και οι αποδοχές του.

Στο παρισινό προάστιο Mantes La Ville, με πληθυσμό 19.000 ανθρώπων, εξελέγη ο ακροδεξιός Σιρίλ Νοθ, που, σε αντίθεση με τους προαναφερθέντες ομοϊδεάτες του, φρόντισε να προχωρήσει το συντομότερο δυνατόν στην υλοποίηση της προεκλογικής του δέσμευσης και να αναστείλει την ανέγερση τεμένους στην περιοχή του. Τη συμφωνία είχε κάνει ο σοσιαλιστής προκάτοχός του τον περασμένο Οκτώβριο και προέβλεπε ότι ο δήμος θα αγοράσει δημόσιο κτίριο και θα το μεταπωλήσει στην τοπική μουσουλμανική κοινότητα, η οποία και θα αναλάμβανε να το μετατρέψει σε χώρο λατρείας.

Η συμφωνία θα ακυρωθεί, διακήρυξε μόλις ανέλαβε ο Νοθ, εκφράζοντας αμφιβολίες για το εάν οι μουσουλμάνοι πολίτες θα καταφέρουν να συγκεντρώσουν τα 650.000 ευρώ και να ξεπληρώσουν τον δήμο. Είναι πρόθυμος, είπε στη «Le Monde», να πληρώσει τη νόμιμη αποζημίωση προκειμένου να ακυρωθεί η σύμβαση μονομερώς.

Το ίδιο είπε πάνω-κάτω και ο νέος άρχοντας του Frejus στη Ριβιέρα, ο Νταβίντ Ρατσλίν, που πιστός στην αντιευρωπαϊκή πολιτική του κόμματός του, μόλις μπήκε στο δημαρχείο φρόντισε να υποστείλει τη σημαία της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ούτε αυτός θέλει τζαμί στην πόλη του, επειδή όμως έχει αρχίσει ήδη να κατασκευάζεται, είπε πως θα κάνει δημοψήφισμα για να αποφασίσουν οι 53.000 κάτοικοι, οι οποίοι πιθανώς να έχουν σοβαρότερα προβλήματα δεδομένου ότι ο δήμος τους έχει φορτωθεί ένα χρέος 150 εκατομμυρίων ευρώ.

Ο Ρατσλίν, 26 ετών, ο νεότερος δήμαρχος στη Γαλλία, είναι ο πρώην επικεφαλής της νεολαίας τής Λεπέν, ελέγχει τις ιστοσελίδες του κόμματος, είναι κατά το ήμισυ εβραϊκής καταγωγής, ο πατέρας του ήταν οπαδός του Σοσιαλιστικού Κόμματος και ο ίδιος έγινε μέλος του Εθνικού Κόμματος από 15 ετών.

Στο Villers-Cotterets της βόρειας Γαλλίας η πρώτη έννοια του νέου δημάρχου ήταν να βάλει τέλος στις εκδηλώσεις για την κατάργηση της δουλείας που γίνονται ανελλιπώς από το 2007, απορρίπτοντας τη λογική της «συνεχούς αυτο-επιβαλλόμενης ενοχής».

Η ιδιαιτερότητα του δήμου του είναι ότι εκεί έχει ταφεί ο πατέρας του Αλέξανδρου Δουμά – ένας πρώην σκλάβος και από τους πλέον υψηλόβαθμους μαύρους που υπηρέτησαν στον γαλλικό στρατό και εκεί γεννήθηκε ο διάσημος συγγραφέας το 1802.

Δείγματα γραφής

Στο Henin-Beaumont ο δήμαρχος Στιβ Μπριουά ξεκίνησε τη θητεία του κηρύσσοντας τον πόλεμο στην αντιρατσιστική οργάνωση Λέγκα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που ιδρύθηκε το 1898 ως κίνημα κατά της καταδίκης του Αλφρεντ Ντρέιφους για κατασκοπία. Ο Μπριουά ζήτησε από τους ακτιβιστές να εκκενώσουν τα γραφεία τους, που βρίσκονται σε κτίριο του δήμου, επειδή η οργάνωση «πολιτικοποιήθηκε» αντιδρώντας στην υποψηφιότητά του και επομένως δεν έχουν κανένα νόμιμο δικαίωμα να επιδοτούνται με αυτόν τον τρόπο από τον δήμο.

Λαμπρό παράδειγμα γραφής των νέων δημάρχων είναι και οι πρώτες ενέργειες του Ρομπέρ Μενάρ, του συνιδρυτή των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα (Reporters sans Frontières), που εγκατέλειψε την οργάνωση το 2008 και αφήνοντας πίσω του την ταραγμένη περιπλάνησή του στον χώρο της Αριστεράς -και μετά του κεφαλαίου- έπεσε στην αγκαλιά της Μαρίν Λεπέν.

Στην πόλη που κυβερνά, το Beziers, αφενός καταργήθηκαν άμεσα τα γεύματα χωρίς χοιρινό στα σχολεία για Εβραίους και μουσουλμάνους μαθητές και αφετέρου τέθηκαν περιορισμοί στη μετακίνηση των παιδιών κάτω των 13 ετών, χωρίς συνοδεία ενηλίκων, από τις 11 το βράδυ μέχρι τις 6 το πρωί.