05/05/14 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΚΦΡΑΣΗ

      Pin It

Μέλισσα ΕΡΤ

 

Η μέλισσα, μ’ έναν πολιτισμό τουλάχιστον 80 εκατομμυρίων ετών, έχει ως πρωταρχικό μέλημά της την κοινότητα.

 

Το κάθε μέλος είναι επιφορτισμένο με μία εργασία, ενώ οι διάφορες εργασίες μπορούν να εναλλάσσονται μεταξύ των ατόμων, όλες όμως πραγματοποιούνται με γνώμονα την κοινότητα, το σύνολο δηλαδή των ατόμων της κυψέλης.

 

Το κάθε άτομο ως μονάδα δεν μετράει παρά μόνο για τη συνεισφορά του στο σύνολο. Ετσι οι μέλισσες και τα μυρμήγκια αποτελούν τις πρότυπες κομμουνιστικές κοινωνίες στη φύση.

 

Μπορεί εκούσια να θυσιαστεί το κάθε μέλος της κυψέλης προκειμένου να εξασφαλίσει στην κοινότητά του νερό, τροφή, προστασία.

 

Με το χάραμα της μέρας βγαίνουν έξω οι συλλέκτριες νερού, οι γυρεοσυλλέκτριες και οι νεκταροσυλλέκτριες, υποβάλλοντας τη ζωή τους σε μυριάδες κινδύνους προκειμένου να μεταφέρουν τα απαραίτητα στοιχεία πίσω στη κυψέλη.

 

Κάποιες φορές μια κυψέλη μπορεί να καταστραφεί από φυσικούς εχθρούς (π.χ. αρκούδα ή σφήκες) ή ακόμα να μεταφερθεί από τη θέση της κατά τους χειρισμούς του μελισσοκόμου.

 

Οι μέλισσες που έχουν βγει για δουλειά όμως, αλλά και ο εναπομείνας πληθυσμός της κυψέλης, θα εξακολουθούν να επιστρέφουν στη θέση όπου βρισκόταν αρχικά το σμήνος.

 

Ας λείπει η φωλιά, ας έχουν καταστραφεί τα κεριά, ας είναι νεκρή η βασίλισσα, ό,τι και αν έχει συμβεί οι μέλισσες θα συνεχίσουν να επιστρέφουν, εκτελώντας πιστά την εργασία τους όπως και πριν από την καταστροφή.

 

Θα συνεχίσουν λοιπόν για μέρες μετά να μεταφέρουν νέκταρ, γύρη, νερό και να φυλάνε τον χώρο μένοντας πιστές στο καθήκον, έως ότου χαθούν όλες.

 

Η εικόνα αυτή της αυτοθυσίας και της πίστης των μελισσών στη συντροφικότητα μου έφερε στο μυαλό την παρομοίωση της ΕΡΤ ως κυψέλης γνώσης, ενημέρωσης και πολιτισμού, που η κυβέρνηση θέλησε να διαλύσει.

 

Σαν τις φιλότιμες μέλισσες οι αγωνιζόμενοι εργαζόμενοι της ΕΡΤ δεν σκύψανε το κεφάλι στην αυθαιρεσία της εξουσίας, δεν εγκαταλείψανε τα κτίρια και τους πομπούς της ΕΡΤ, υπερασπίστηκαν την εργασία τους αλλά και την ελεύθερη δημοσιογραφία.

 

Οι άνθρωποι αυτοί αψήφησαν απειλές, χαφιεδισμούς, αστυνομοκρατία από την κυβερνητική χούντα που επιχείρησε πολλές φορές να τους φιμώσει, ενώ έβαλαν μπροστά τον κοινό αγώνα προκειμένου να μην κλείσει η ΕΡΤ, όχι το τομάρι τους βρίσκοντας μια θεσούλα στη ΔΤ.

 

Συνεχίζουν ακόμα και σήμερα, 11 μήνες μετά το βίαιο κλείσιμο της ΕΡΤ, να προσφέρουν καθημερινά τον χρόνο τους παράγοντας πραγματική και όχι ελεγχόμενη από τη διαπλοκή δημοσιογραφία, χωρίς να πληρώνονται, χωρίς καν να τους έχουν καταβάλει τις νόμιμες αποζημιώσεις που δικαιούνται.

 

Το παράδειγμα του αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ με συγκινεί βαθιά και πιστεύω ότι είναι από τα πιο φωτεινά σημεία της νεότερης ελληνικής ιστορίας.

 

Μας δίδαξε την ανιδιοτελή προσφορά, την αλληλεγγύη, τη συντροφικότητα, την ηθική ακεραιότητα, το θάρρος και την αυταπάρνηση.

 

Μας δίδαξε επίσης ότι σε αυτόν τον τόπο υπάρχουν ακόμα άνθρωποι με αξίες που αγωνίζονται προκειμένου να διώξουμε το μαύρο από τη ζωή μας.

 

Λευτέρης Παναγιωτάκης

Χανιά Κρήτης, ακροατής της ΕΡΑ,

χημικός-μελισσοκόμος

 

…………………………………………………………

 

Φόνος σε λούνα παρκ

 

Δυστυχώ στην Ελλάδα δεν τηρείτε τους κανονισμούς στην οδήγηση και θεωρείτε ότι μόνο οι δειλοί τα χρησιμοποιούν. Πετάτε όπου όπου τα σκουπίδια σας, κάνετε παράνομη κατάληψη χώρου για τις αυθαίρετες βίλες σας, κόβετε παράνομα εκατοντάδες αιωνόβιες ελιές για τα τζάκια σας, τα καλοκαίρια στις πισίνες κάθε χρόνο πνίγονται παιδάκια από εγκληματική αμέλεια των υπευθύνων, το Πάσχα κάθε χρόνο οι ανεγκέφαλοι νταήδες σκοτώνουν με τα όπλα τους και τις στρακαστρούκες «κατά λάθος» ό,τι βρεθεί μπροστά τους, τα πεζοδρόμια τα κάνετε τσιφλίκια σας φυτεύοντας δέντρα, εξαναγκάζοντας μητέρες να κατεβάζουν καροτσάκια με μωρά στον δρόμο με τα αυτοκίνητα, οι μπαμπάδες ακόμα φορτώνουν παιδιά μπροστά πάνω σε μοτοσικλέτες και όταν γίνεται παρατήρηση λέτε: Ελα τώρα, τι σε μέλλει;

 

Λόγω έλλειψης εφαρμογής των νόμων, διότι ο Ρωμιός θεωρεί ότι αυτός είναι ο μόνος αφέντης του εαυτού του, έγινε άλλος ένας φόνος, όχι δυστύχημα, ενός αθώου παιδιού σε λούνα παρκ. Η εγωιστική εγκληματική αλαζονεία του σύγχρονου Ελληνα δεν έχει τελειωμό.

 

Μ. Παπαδοπούλου

απόδημη στον Καναδά

 

…………………………………………………….

 

«Αναστροφή»

 

Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Αυτή τη στιγμή ο παραλογισμός είναι στο ναδίρ των εξελίξεων. Συμμετοχή για κάτι νέο είναι ο στόχος της νέας αλλαγής. Αναστροφή της ιδεολογίας και απεξάρτηση από το ιδεολογικό γίγνεσθαι. Διλήμματα, επιθυμίες, προσδοκίες, αναφορές και τοποθετήσεις. Η άγνοια των περιστάσεων είναι το επιστέγασμα της προσπάθειας. Αλλη ρότα ή ίδια συνέχεια με κάτι διαφορετικό και πιο αποτελεσματικό. Αποφυγή των ενδοιασμών και πρόοδος.

 

Αλέξιος Μαυρουδής

 

………………………………………………….

 

«Μητέρα»

 

Στο προσκέφαλό μου τραγουδάς / όπως ο άνεμος που σμίγει με τ’ άστρα / και υμνεί την πανσέληνο / η αγκαλιά σου με ζεσταίνει / σαν τις χρυσές αχτίδες του ήλιου / που ζεσταίνει όλο τον κόσμο / η αγάπη σου με αγκαλιάζει / σαν το φως της πανσελήνου / που ξεχύνεται μέσα στην νύχτα / νιώθω την αέναη προσευχή / στη φωνή σου για μένα / που αναζητά το άκουσμά της / να φθάσει στον ουρανό / απέραντη η τρυφερότητά σου στα μάτια μου / είμαι το λουλούδι της ψυχής σου / που δεν μαραίνει ποτέ, μητέρα.

 

Ιωάννα Λαζάρου

Ανω Γλυφάδα, Αθήνα

 

[email protected]

 

Scroll to top