Της Αλλοπάρ*
Πριν από μερικές Δευτέρες, κυρίες και κύριοι, με αφορμή κάποιες μπούρδες του Μπαλτάκου, που δικαιολογούσε την αχαρακτήριστη συμπεριφορά του λόγω της… μανιάτικης καταγωγής του, σας έγραψα για τους Μανιάτες πειρατές του 16ου-17ου αιώνα, που «πουλούσαν Τούρκους σκλάβους σε Χριστιανούς και Χριστιανούς σε Τούρκους» (κατά τη μαρτυρία Γάλλων διπλωματών της εποχής).
Τα έγραψα τότε αυτά για να θυμίσω ότι δεν υπήρξε ποτέ στην ιστορία ένας «λαός» απόλυτα «καλός», διαχρονικά. Αθηναίοι, Σπαρτιάτες, Μακεδόνες, Θηβαίοι, όλοι τους είχαν εποχές μεγαλείου και εποχές ξεφτίλας. Οι Αθηναίοι μεγαλούργησαν στον Μαραθώνα και τη Σαλαμίνα, αλλά φέρθηκαν πρωτόγονα και ανάλγητα στους «συμμάχους» τους. Οι Σπαρτιάτες διακρίθηκαν στον πόλεμο, αλλά νίκησαν τους Αθηναίους χάρη στο «περσικό χρυσάφι», με τους δαρεικούς, που τους έδωσαν απλόχερα οι Πέρσες για να καταστραφεί η Αθήνα. Οσο για τους Ρωμαίους, μπορεί να περηφανεύονται για τον Οκταβιανό, αλλά ντρέπονται για τον Αυγουστύλο, τον τελευταίο Ρωμαίο αυτοκράτορα…
Προχτές, λοιπόν, πήρα ένα γράμμα από έναν φίλο αναγνώστη της σελίδας μας, όπου μας έγραφε, μεταξύ άλλων και τα εξής για τους Μανιάτες:
«Αναφέρεσαι στην πειρατική δραστηριότητα των Μανιατών και τα παράπονα που εξέφρασαν δύο Γάλλοι του 17ου αιώνα. Μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι έναν αιώνα αργότερα η κατάστασις άλλαξε. “Από το 1790 ο Πέτρος Μαυρομιχάλης πρακτόρευε τα γαλλικά εμπορικά συμφέροντα στη Μάνη [...] Σε γράμμα του προς τον Γάλλο πρόξενο (ο οποίος είχε έδρα στην Κορώνη), Taitbout με ημερομηνία Τζίμοβα, 20 Ιουνίου 1790, ο Πέτρος Μαυρομιχάλης προτείνει τον εξοπλισμό ‘αντιπειρατικού’ πλοίου για την προστασία των γαλλικών εμπορικών πλοίων. Η πρότασή του είναι συγκεκριμένη και περιέχει πλήρη ανάλυση των εξόδων εξοπλισμού και συντήρησης του πλοίου καθώς και των μισθών των πληρωμάτων. Μια άλλη πρόταση του Πέτρου Μαυρομιχάλη ήταν να αναλάβει με τους Μανιάτες του την προστασία των γαλλικών εμπορικών πλοίων από τους πειρατές με αμοιβή 750 γρόσια το μήνα. Ο πρόξενος Taitbout στις αναφορές του προς το Επιμελητήριο της Μασσαλίας έβρισκε τις προτάσεις του Πέτρου Μαυρομιχάλη πολύ συμφέρουσες και ζητούσε έκτακτη οικονομική ενίσχυση, γιατί έδωσε κι έπρεπε να δίνει χρήματα στους ‘Μανιάτες του’ επειδή είναι άνθρωποι που ‘βάζουν σε κίνδυνο της ζωή τους και γίνονται εχθροί με ανθρώπους με τους οποίους έχουν κάθε συμφέρον να ζουν μονιασμένοι’.
[...] Οι υπηρεσίες των Μαυρομιχαλαίων ενθουσιάζουν τους Γάλλους και τους κάνουν να πιστεύουν πως θα μονοπωλήσουν την αγορά των προϊόντων της Μάνης».
Από το βιβλίο του Δήμου Ν. Μέξη «Η Μάνη και οι Μανιάτες» Βιβλιοπωλείον της «Εστίας» Ι.Δ. Κολλάρου και Σία»»
Ευχαριστώ τον φίλο «Νικόλα Μανιάτη» -έτσι υπογράφει- για τις χρήσιμες πληροφορίες του. Οι οποίες, όπως είδατε, επιβεβαιώνουν αυτά που σας έγραψα. Καλό είναι να 'μαστε περήφανοι για την καταγωγή μας, αλλά μην το παρακάνουμε, κρύβοντας κάτω απ' το χαλί τις πομπές μας. Κι εγώ είμαι περήφανη για την τσακώνικη καταγωγή μου, αλλά δεν το κάνω και θέμα…
* Η Αλλοπάρ είναι σκύλα, πανέμορφη, αλλοπαρμένη και φιλίστωρ (θα πει φίλη της Ιστορίας). Μόνο που δεν μένει σε όσα έμαθε στο σχολείο, διαβάζει και παρακάτω. Διότι στα σχολικά εγχειρίδια, για ειδικούς λόγους, διδάσκονται μόνο τα καλά…
