Μια μεσόκοπη Ιταλίδα με παράξενη αμφίεση, ως γνήσια μάνα, ανησυχεί για τον γιο της που έγινε ό,τι κάθε μάνα (ακόμα και αριστερή) απεύχεται: αναρχοκουμμούνι. Τον χάνει σε περίεργα στέκια, τον ψάχνει σε πορείες και τελικά ο γιος γίνεται γιάπις και η μάνα φρικιό. Η εν λόγω ιστορία γίνεται θεατρική πράξη, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00, μέχρι τέλη Μαΐου, στον πολυχώρο «Ανάδυση» (Σφακτηρίας 23, Κεραμεικός), με την Καίτη Βαρβαρέσου – Θεολογίτου στον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Πρόκειται για ένα από τα μονόπρακτα του έργου «Ολα για το σπίτι, κρεβάτι και εκκλησία», που γράφτηκε το 1977 από τον Ντάριο Φο και τη σύζυγό του, Φράνκα Ράμε, σε διασκευή της Λένας Μαυράκη. Ενας νομπελίστας συγγραφέας, που καυτηρίασε με το έργο του τούς πάντες και τα πάντα, παρουσιάζεται σε ένα θεατράκι (με καταπληκτικά, όμως καθίσματα), σε ένα υπέροχο δρομάκι στον Κεραμεικό («Οδός Σφακτηρίας» λέγεται και το καταπληκτικό ντοκιμαντέρ του 2009, της Μαριάννας Οικονόμου, για τη ζώσα ιστορία του δρόμου).

Η ερμηνεία είναι τόσο γκροτέσκο που δεν γίνεται να μη σου αρέσει. Η πρωταγωνίστρια, με έντονες συναισθηματικές εξάρσεις, αξιοποιεί το κωμικό και το δραματικό στοιχείο του έργου, χωρίς καλά καλά να προλάβεις να το καταλάβεις, καθώς συνεχώς γελάς, στο τέλος και με τον εαυτό σου. Η παράσταση διαρκεί πολύ λίγο –περίπου 35΄– αλλά αρκετά για να λατρέψεις τον Φο ακόμα μια φορά. Με χιούμορ δηκτικό και διάχυτο κυνισμό οι συγγραφείς περιπλέκουν την ηρωίδα τους σε ξεκαρδιστικές περιπέτειες για να αποκαλύψουν την τραγικότητα μιας κατεστραμμένης ζωής με το άλλοθι της αγάπης και τη λυτρωτική δύναμη μιας εξωφρενικής, προσωπικής επανάστασης, χωρίς πλέον άλλα άλλοθι. Η πολιτική διάσταση του έργου, εμφανής και αποκαλυπτική. Εξάλλου, ο Ντάριο Φο πάντα δυσφορούσε με τις μουχλιασμένες θεωρητικούρες, «άξιες μονάχα για επαρχιακούς, εμπαθείς διανοουμενίσκους», όπως είχε δηλώσει ο ίδιος.

Εξάλλου, από μικρό, από τρελό και… από μάνα φρικιό μαθαίνεις την αλήθεια.

Νόρα Ράλλη