Του Φάνη Λυσιφάνη

Ονειρο προεκλογικής νυκτός
(αφιερωμένο στον γιο μου που ψηφίζει για πρώτη φορά)

Κοιμόμουν κι ονειρεύτηκα πως ζούσα σε μια χώρα

που δεν σου κόβει τα φτερά αλλά σου λέει «προχώρα!»

Μια χώρα που 'χει πρόγραμμα και ξέρει πού οδεύει

που τους πολίτες σέβεται και δεν τους κοροϊδεύει

Χώρα όπου οι φόροι μου θα πιάνουν, λέει, τόπο

κι οι μόχθοι ολάκερης ζωής θ' αξίζουνε τον κόπο

Μια χώρα όπου θα μετρά τι κι όχι ποιον γνωρίζεις

και δεν θα αναγκάζεσαι νυχθημερόν να βρίζεις

Χώρα όπου το «άριστα» θα έχει κάποια αξία

δεν θα 'ναι διαβατήριο μονάχα γι' ανεργία

Μια χώρα δίχως διχασμό, δίχως εθνοπατέρες

πολιτικούς λαϊκιστές, φούμαρα και φοβέρες

Χώρα που την αυγούλα της ο ήλιος χαιρετίζει

και τα χρυσά του χρώματα κανείς δεν ευτελίζει

Μια χώρα που γεννά θεούς στα μέτρα του ανθρώπου

και κρύβει τη σοφία της στους μύθους του Αισώπου

Χώρα που όσοι φύγανε μες στην ψυχή κρατάνε

της νοσταλγίας θύματα, πάλι σ' αυτή γυρνάνε

Μια χώρα που στην πέτρα της αγάλματα σμιλεύουν

σ' όλα να βρουν απάντηση νους και καρδιά γυρεύουν

Χώρα που γι' άγνωστο θεό θέση κενή κρατάει

κι όποιον πεινά ψωμί κι ελιά μ' αγάπη τον κερνάει

Μια χώρα γλέντι και γιορτή με χίλιους θειους και θειάδες

και ποιητές που απ' το μηδέν σκαρώνουν μαντινάδες

Χώρα-ασβεστωμένη αυλή, στη γλάστρα το γεράνι

και στην πλατεία καφενές στο γέρικο πλατάνι

Εκατσα μια ρακή να πιω, στη σκιά να ξαποστάσω

μα μ' έπιασ' ένας πανικός τ' όνειρο μην ξεχάσω!

Και μες στον ύπνο απ' το πιοτό μού ήρθε μια ζαλάδα

Ρωτώ τη χώρα πώς τη λεν και μ' απαντούν:…

Προτού ακούσω τ' όνομα, τι μου 'ρθε να ξυπνήσω;

Και κίνησα πουρνό πουρνό κι εγώ για να ψηφίσω…