ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ Διπλός αιφνιδιασμός: η πρωθυπουργός ανακοινώνει πρόωρες κάλπες και ο έγκλειστος στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο Τζούλιαν Ασάνζ ότι θα είναι υποψήφιος για τη Γερουσία
Οπως όλα δείχνουν, αυτές οι εκλογές θα έχουν ανατροπές και εκπλήξεις. Λίγες ώρες αφότου η Αυστραλή πρωθυπουργός, Τζούλια Γκίλαρντ, άφησε χθες σχεδόν άπαντες εμβρόντητους, κηρύσσοντας πρόωρες εκλογές για τις 14 Σεπτεμβρίου (η μεγάλη ανατροπή ήταν ότι προαναγγέλθηκαν 8 μήνες πριν από τη λήξη της θητείας της, σε μια χώρα όπου η προεκλογική περίοδος διαρκεί «βαριά» 5 μήνες), γνωστοποιήθηκε μία υποψηφιότητα που έκανε πολλά φρύδια να ανασηκωθούν με απορία…
Μέσω του λογαριασμού της οργάνωσής του στο Twitter, ο αυστραλιανής καταγωγής ιδρυτής των αποκαλυπτικών WikiLeaks, Τζουλιάν Ασάνζ -έγκλειστος ων από τον περασμένο Ιούνιο στην πρεσβεία του Ισημερινού, στο Λονδίνο, στην προσπάθειά του να αποφύγει την έκδοσή του στη Σουηδία ως βασικός ύποπτος για τους βιασμούς δύο γυναικών-, ανακοίνωσε ότι θα θέσει υποψηφιότητα στις εκλογές του Σεπτεμβρίου.
Για την ακρίβεια, δήλωσε ότι θα διεκδικήσει μία θέση στη νέα Γερουσία, μέσω του κόμματος WikiLeaks (που δεν έχει ακόμη ιδρύσει), πιθανόν -αλλά ίσως μάταια- ευελπιστώντας ότι με την ιδιότητα του γερουσιαστή θα ενδυθεί την πολύτιμη, μπροστά στις δικαστικές και πολιτικές περιπέτειές του, βουλευτική ασυλία. Μέγα ερώτημα είναι εάν με την εξ αποστάσεως συμμετοχή του στην όλη διαδικασία θα προσθέσει κάτι ουσιαστικό στην πιο μακρά σε διάρκεια, αλλά και -ίσως- πιο τεταμένη προεκλογική εκστρατεία στα χρονικά της Αυστραλίας.
Οι δημοσκοπήσεις δίνουν αντικρουόμενα μηνύματα. Στο ερώτημα καταλληλότητας για την πρωθυπουργία, η Γκίλαρντ παίρνει «κεφάλι» με 45%, έναντι 33% που συγκεντρώνει ο ηγέτης της συντηρητικής αντιπολίτευσης, Τόνι Αμποτ. Ωστόσο, το κόμμα της, οι Εργατικοί (που σήμερα κυβερνούν με μειοψηφία εδρών και την κοινοβουλευτική στήριξη πέντε ανεξάρτητων βουλευτών κι ενός βουλευτή των Πρασίνων) παραμένουν εδώ και 20 μήνες κολλημένοι στη δεύτερη θέση (μεταξύ 46-49%), με σταθερά πρώτους τον συντηρητικό συνασπισμό (51%).
Ενας βασικός λόγος είναι η οικονομία. Το σκληρό εθνικό νόμισμα (στους 31 μήνες διακυβέρνησης της Γκίλαρντ, το δολάριο Αυστραλίας έχει ανέβει 21% έναντι του αμερικανικού δολαρίου) έχει επιφέρει πλήγμα στους τομείς του τουρισμού και των κατασκευών, επιβραδύνοντας σημαντικά τους ρυθμούς δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας.
Το μεγαλύτερο τίμημα μοιραία πληρώνει η εκλογική βάση των Εργατικών, την ώρα που εγχώριοι και ξένοι επιχειρηματικοί κύκλοι επιχαίρουν για τη θεαματικά καλή πορεία των δεικτών (εν μέσω παγκόσμιας ύφεσης, το ΔΝΤ προβλέπει φέτος για την Αυστραλία θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης στο 3% του ΑΕΠ, η ανεργία κυμαίνεται μόλις στο 5,4%, ενώ τα επιτόκια δανεισμού παραμένουν σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα).
Οχι τυχαία, η Γκίλαρντ τώρα μιλά για «δίκαιη κατανομή του εθνικού πλούτου», προαναγγέλλοντας μέτρα που θα πλήξουν κυρίως τους υψηλόμισθους και τις μεγάλες επιχειρήσεις, αναγκαία -όπως τόνισε- «για τη χρηματοδότηση της παιδείας και αρκετών κοινωνικών προγραμμάτων».
Πρόκειται για στάχτη στα μάτια των ψηφοφόρων, καταγγέλλει ο «σκιώδης» υπουργός Οικονομικών, Τζο Χόκι. Η Γκίλαρντ, υποστηρίζει, έσπευσε να προκηρύξει εκλογές για τον Σεπτέμβριο «προκειμένου να μη γίνει γνωστό το έλλειμμα στον προϋπολογισμό».
Μ.Β.
